"Hrabia..." jest książką dla mnie wyjątkową. Po raz pierwszy zetknąłem się z tą historią w telewizji (wersja z Depardieu) - opowieść porwała mnie i urzekła, sprawiła, że sięgnąłem z miejsca po książkowy oryginał.
Czytałem dniami i nocami - na lekcjach, zabierałem książkę na wagary i w środku zimy siadałem w lesie by poznać dalsze losy Dantesa. Nie pamiętam by jakakolwiek inna lektura tak mnie wciągnęła i wzbudziła we mnie taki zapał.

Wielu ludzi upraszcza te historie do wątku zemsty, co jest moim zdaniem ogromnym błędem. To historia nieszczęśliwej miłości, powrotu do żywych i problemu z odnalezieniem się w świecie, który poszedł do przodu, to opowieść o tym ile człowiekowi potrafi dać wiedza i jak wiele jest w stanie zdziałać. Nie można również zapomnieć o tym, że Dumas pokazuje jak ważkie mogą być konsekwencje naszych decyzji.
Książka urzeka stylem, niespotykanym już w dzisiejszej literaturze (przynajmniej nie tej, którą ostatnio czytałem). Dumas bawi się opisami i snuje historię z wolna stawiając wszystkie potrzebne mu pionki na szachownicy, po czym wyciąga asy z rękawa jeden po drugim sprawiając, że czytelnik nie jest w stanie przewidzieć wszystkich elementów zemsty Hrabiego. Wszystko jest dla czytelnika jasne i zrozumiałe, a przygody nieszczęsnego marynarza potrafią zarówno chwycić za serce, jak i budzić grozę.
Ach i podziw - historia ta jest na tyle złożona, że ciężko nie docenić wyrafinowanego pomysłu i realizacji historii (którą Dumas oparł na kanwie prawdziwych wydarzeń).

Najważniejsze w książce jest jednak to, że nawet Hrabia, który postanowił zostać prawą ręką Opatrzności popełnia błędy i otrzymuje lekcje pokory.

Gorąco polecam tę fantastyczną książkę, pomimo wolnego początku historia nabiera tempa, by skończyć się rewelacyjnym finałem.

"Hrabia..." jest książką dla mnie wyjątkową. Po raz pierwszy zetknąłem się z tą historią w telewizji (wersja z Depardieu) - opowieść porwała mnie i urzekła, sprawiła, że sięgnąłem z miejsca po książkowy oryginał.
Czytałem dniami i nocami - na lekcjach, zabierałem książkę na wagary i w środku zimy siadałem w lesie by poznać dalsze losy Dantesa. Nie pamiętam by jakakolwiek...