Z oceną tej książki mam pewien problem. Podszedłem do nie jako pierwszej tego autora (chcąc zachować chronologię) i szczerze mówiąc najpierw zaliczyłem 3 nieudane podejścia. Przeczytałem kilkadziesiąt stron i się poddawałem. Sam nie wiem dlaczego. Nie przeszkadzało mi przeciaż ani ślamazarne tempo akcji, za które uwielbiam skandynawy, ani mroczny klimat kontrastujący radosnej Australii. Gdy postanowiłem się zaprzeć i przebrnąć przez książkę dotarłem do sceny z gilotyną i momentalnie miałem dosyć (niczym z kina klasy C). Na szczęście nie poddałem się, a książka od tego momentu nabrała polotu. Sam Harry Hole swoimi błędami i rozterkami stał się w pewnym momencie bardzo wallanderowy w najlepszym tego słowa znaczenia. Koniec książki niestety znowu hollywódzki, ale nie zmęczył intelektualnie.

Podsumowując - nie jest to dzieło wybitne, widać, że Nesbo popełniał w książce grzechy pierworodne, warto jednak przeczytać tę książkę za wspaniałą przygodę z Australią (można się naprawdę wiele dowiedzieć, może nie jakichś odkrywczych rzeczy dla miłośników tego kraju, ale dla pozostałych będą to na pewno ciekawostki), akcję i bohatera.

Daję za książkę mocną siódemkę i czekam na więcej przy "Karaluchach"

Z oceną tej książki mam pewien problem. Podszedłem do nie jako pierwszej tego autora (chcąc zachować chronologię) i szczerze mówiąc najpierw zaliczyłem 3 nieudane podejścia. Przeczytałem kilkadziesiąt stron i się poddawałem. Sam nie wiem dlaczego. Nie przeszkadzało mi przeciaż ani ślamazarne tempo akcji, za które uwielbiam skandynawy, ani mroczny klimat kontrastujący...