Sięgając po tą pozycję liczyłam na coś ciekawego, że poczuje gęsią skórkę. Jedyne co aktualnie odczuwam to zawód i zażenowanie. Historię są dziwne, nie mają ładu ani składu, z deszczem to jedynie okładka ma jakieś powiązanie. Strasznie męcząca lektura.

Sięgając po tą pozycję liczyłam na coś ciekawego, że poczuje gęsią skórkę. Jedyne co aktualnie odczuwam to zawód i zażenowanie. Historię są dziwne, nie mają ładu ani składu, z deszczem to jedynie okładka ma jakieś powiązanie. Strasznie męcząca lektura.

Powróciłam do tej pozycji po wielu latach i nie zachwyciła jak kiedyś. Niektóre opowiadania za dziwne, przez inne ledwo przebrnęłam. Oczywiście mój ulubiony Grabiński super i Lem - tu nie potrzebny żaden komentarz.

Powróciłam do tej pozycji po wielu latach i nie zachwyciła jak kiedyś. Niektóre opowiadania za dziwne, przez inne ledwo przebrnęłam. Oczywiście mój ulubiony Grabiński super i Lem - tu nie potrzebny żaden komentarz.

Zbiór opowiadań znanych i mniej znanych polskich pisarzy. Opowiadania równe i nierówne. Nie pozostaje nic innego jak wyciągnąć średnią.

Jan Barszczewski – Włosy krzyczące na głowie, ciekawe, niestety, zakończenie wg mnie ucięte – 6/10
Antoni Lange – Władca czasu – ewolucja w pigułce – 6/10
Bruno Schulz – Karakony – niestety, słabiutkie… 4/10
Stefan Grabiński – W domu Sary – groza, jak to u Grabińskiego (chociaż bez wątków kolejowych) – 7/10
Stefan Grabiński – Na tropie – ciekawe, bardzo ciekawe – 7/10
Karol Irzykowski – Kowadło Morda – dziwne, może nie pasujące do tego zbioru, ale ciekawe – 6/10
Michał Choromański – Krzyżówka – poprowadzone bardzo ciekawie, zakończenie niestety mnie rozczarowało 5/10
Janusz Meissner – Dziwny pasażer – nigdy nie czytałem „takiego” Meissnera, pozytywnie mnie zaskoczył - 7/10
Jerzy Szaniawski – Przygoda odmłodzonych - 6/10
Stanisław Zieliński – Histrio, Gibba – dziwnie pokręcone – 6/10
Stanisław Lem – Terminus – a jaka może być moja ocena opowiadania o pilocie Pirxie… - 9/10

Nie chce być inaczej – 6,27 czyli 6/10.

Zbiór opowiadań znanych i mniej znanych polskich pisarzy. Opowiadania równe i nierówne. Nie pozostaje nic innego jak wyciągnąć średnią.

Jan Barszczewski – Włosy krzyczące na głowie, ciekawe, niestety, zakończenie wg mnie ucięte – 6/10
Antoni Lange – Władca czasu – ewolucja w pigułce – 6/10
Bruno Schulz – Karakony – niestety, słabiutkie… 4/10
Stefan Grabiński – W domu Sary...