Książka taka bardzo "hinduska" (chociaż nie przez hindusa pisana). A piszę tak, bo hinduskie podejście do życia cechuje się pewną prostolinijnością, graniczącą z naiwnością. Myślę, że jest tak i tutaj.
Pierwsza część - nie spodobała mi się lansowana w natrętny sposób idea człowieka będącego jednocześnie wyznawcą hinduizmu, islamu i chrześcijaństwa w imię idei "Bóg jest jeden". Takie przemyślenia to ja miałem w wieku 15 lat i do głowy nie przyszło mi pisać o nich. Najciekawsza ze wszystkich jest część środkowa, o przeżyciach na oceanie. Kilka cennych przemyśleń, miejscami zaskakująca akcja, duża empatia w stosunku do bohatera, wczucie się w jego los. Nie czuć w ogóle monotonii żeglowania. Sens i potrzeba istnienia ostatniej części wciąż jest dla mnie nierozwiązaną zagadką.
Ogólnie - książka nie jest tragiczna, ale okrutnie przereklamowana. Całość śmierdziała mi nawet lekko coelhizmem. Czytałem w swoim życiu wiele ciekawszych, chociaż mniej docenionych rzeczy.

Książka taka bardzo "hinduska" (chociaż nie przez hindusa pisana). A piszę tak, bo hinduskie podejście do życia cechuje się pewną prostolinijnością, graniczącą z naiwnością. Myślę, że jest tak i tutaj.
Pierwsza część - nie spodobała mi się lansowana w natrętny sposób idea człowieka będącego jednocześnie wyznawcą hinduizmu, islamu i chrześcijaństwa w imię idei "Bóg jest...