Bohaterem tego niezrealizowanego scenariusza jest Antoni Marek. Bohater jest reżyserem, który pracuje nad filmem fabularnym o ludziach internowanych w Białołęce w czasie stanu wojennego.
Mamy dwie płaszczyzny czasowe:
1. Chyba rok 1989. Surrealistyczny obraz Polski czasu Przełomu. (handel leżakowy, złodziejstwo, zmęczone i zeszmacone kryzysem społeczeństwo, bród itd.) Ogólnie dziwny moment, gdy obok siebie istniały resztki PRL-u i początki paździerzowego kapitalizmu lat dziewięćdziesiątych.
2. Poprzez sceny realizowanego filmu widzimy scenki z ośrodka dla internowanych (rozmowy w celi, spacerniak, sala widzeń, przesłuchanie itp.).
Książka jest o niemożności mówienia i pisania prawdy o historii i własnej biografii. Wszystko podlega kompromisom oraz różnym formom cenzury i autocenzury. Bohater cały czas musi myśleć o tym co i jak może pokazać "dla potomnych" i żeby nikogo nie obrazić i nikomu nie podpaść. W końcu okazuje się, że Antoni nie potrafi być szczery nawet, kiedy chodzi o jego własne czyny. Świadomi lub nieświadomie przypisuje sobie tylko to co "dobre", i "bohaterskie", natomiast swoje świństwa i przypadki tchórzostwa przenosi na innych.
Wszystko co pisze Anderman jest świetne a opisywana przez niego rzeczywistość pełna jest dziwaków i świrów. Szczery i wciągający obraz naszego kraiku.

Bohaterem tego niezrealizowanego scenariusza jest Antoni Marek. Bohater jest reżyserem, który pracuje nad filmem fabularnym o ludziach internowanych w Białołęce w czasie stanu wojennego.
Mamy dwie płaszczyzny czasowe:
1. Chyba rok 1989. Surrealistyczny obraz Polski czasu Przełomu. (handel leżakowy, złodziejstwo, zmęczone i zeszmacone kryzysem społeczeństwo, bród itd.)...