Osoba pułkownika Kuklińskiego zawsze mnie intrygowała i fascynowała dlatego z wielkimi emocjami zabrałam się do lektury do książki kiedy wpadła mi w ręce. Do pewnego stopnia spełniła moje oczekiwania, bo szczegółowo opisuje ówczesną sytuację polityczną i motywy pułkownika, dla których podjął współpracę z amerykańskim wywiadem, a także uświadamia jak wielkie znaczenie miała ta współpraca dla uchronienia Polski przed kolejną wojną. Ale rozczarowała mnie sama konstrukcja książki - wydaje się, że autorowi zabrakło na nią pomysłu. Według mnie niepotrzebnie powtarza te same treści poprzez przytaczanie kolejnych wywiadów udzielanych przez pułkownika różnym dziennikarzom. Natomiast zabrakło mi trochę wątku sensacyjnego ( że tak to nazwę ) - to znaczy oddania napięcia, stresu w jakim żył pułkownik przez lata kiedy współpracował z CIA, sposobów w jakie przekazywał informacje i takiego typowo szpiegowskiego smaku jaki można by nadać przez to książce. Ale może się czepiam, bo to bardziej temat na beletrystykę lub film.
Nasuwa mi się też po tej lekturze smutna i przerażając refleksja - jak bardzo niesuwerennym krajem byliśmy wtedy i jak nieświadomi byliśmy jako polscy obywatele niebezpieczeństwa wojny atomowej, która wisiała nad Polską w tamtych czasach.Nie mam wątpliwości, że Kukliński widmo tej wojny od Polski oddalił.
Bohater czy zdrajca? Dla mnie bohater.
A książkę warto przeczytać.

Osoba pułkownika Kuklińskiego zawsze mnie intrygowała i fascynowała dlatego z wielkimi emocjami zabrałam się do lektury do książki kiedy wpadła mi w ręce. Do pewnego stopnia spełniła moje oczekiwania, bo szczegółowo opisuje ówczesną sytuację polityczną i motywy pułkownika, dla których podjął współpracę z amerykańskim wywiadem, a także uświadamia jak wielkie znaczenie miała...