Lekko się czyta.

Lekko się czyta.

Książkę czyta się bardzo szybko,już w nie cały dzień,posiada dużo fajnych historyjek,oraz opowiadań,jakie autor przeżył poczas swojej podróży.Książkę jednak należy brać z dystansem,mimo wszystko warto ją przeczytać :) :)

Książkę czyta się bardzo szybko,już w nie cały dzień,posiada dużo fajnych historyjek,oraz opowiadań,jakie autor przeżył poczas swojej podróży.Książkę jednak należy brać z dystansem,mimo wszystko warto ją przeczytać :) :)

„Droga Wojweódzka 666”, bo taki tytuł nosi zbiór opowiadań zamkniętych w tej książce, jak twórca zaznacza, jest kierowana do tych ‘’którzy nie traktują świata zbyt poważnie.”. Do jej przeczytania zachęciła mnie dotychczasowa twórczość autora – Martina Lechowicza. Jak on sam się opisuje – „pisarz, publicysta, twórca piosenek, internetowy grajek. Najbardziej znany z piosenek na YouTube”.
Jest to jego druga książka tego autora. Ta została napisana podczas podróżowania po Polsce motorowerem w 2011 roku. Pisarz opisuje w niej swoje przygody z tak niesamowitej wyprawy, jednak robi to w dość niebanalny sposób. Już po przeczytaniu pierwszego rozdziału wiemy, że pisaniu opowiadań przyświecała pewna myśl – nie zanudzić czytelnika! Zarówno styl jak i fabuła każdej z oryginalnych historii wyjątkowo przypadła mi do gustu. W sposób inteligentny, a jednocześnie z zachowaniem poczucia humoru, Lechowicz pokazuje polską rzeczywistość - z perspektywy człowieka w podróży - w krzywym zwierciadle. Zadziwia, wyśmiewa, daje do myślenia, pokazuje inny punkt widzenia. Pieniądze spadające z nieba, seria zgonów w jednym z hoteli w Poznaniu, prawdziwi piraci w Gdańsku – to tylko niektóre z akcentów poruszonych w opowiadaniach. W wielu miejscach podkoloryzowane i mocno przejaskrawione zdarzenia nadają książce niesamowitego smaku. Ponadto, lektura wzbogacona jest w oryginalne rysunki oraz zdjęcia nawiązujące do opisywanych w niej wydarzeń.
Według mnie, jedyną jej wadą jest to, że szybko się kończy. Przeczytana przeze mnie w jeden wieczór, pozostawiła pewien niedosyt oraz uśmiech na twarzy. Polecić mogę ją wszystkim czytelnikom, którzy lubią połączenie humoru i ironii z trzeźwym (nie mylić z poważnym!) spojrzeniem na rzeczywistość.

„Droga Wojweódzka 666”, bo taki tytuł nosi zbiór opowiadań zamkniętych w tej książce, jak twórca zaznacza, jest kierowana do tych ‘’którzy nie traktują świata zbyt poważnie.”. Do jej przeczytania zachęciła mnie dotychczasowa twórczość autora – Martina Lechowicza. Jak on sam się opisuje – „pisarz, publicysta, twórca piosenek, internetowy grajek. Najbardziej znany z piosenek...

latwa i karykaturalna wizja podrozy, Polski, pieniedzy i piratctwa :) bardzo pomaga po meczacym dniu acz "pulicera" nie dostanie :)

latwa i karykaturalna wizja podrozy, Polski, pieniedzy i piratctwa :) bardzo pomaga po meczacym dniu acz "pulicera" nie dostanie :)

Bardzo fajny zbiorek opowiadań. Lekkie, szybko się czyta i poprawia humor. W myśl nic co ludzkie nie jest mi obce, autor pokazuje swoje spojrzenie na świat i problemy z jakimi można się spotkać w podróży. Przejaskrawione czasem mocno, ale kto nie przeżył podróży w zatłoczonym pociągu czy nie miał chrapiącego współśpiącego nic nie wie o życiu :)

Bardzo fajny zbiorek opowiadań. Lekkie, szybko się czyta i poprawia humor. W myśl nic co ludzkie nie jest mi obce, autor pokazuje swoje spojrzenie na świat i problemy z jakimi można się spotkać w podróży. Przejaskrawione czasem mocno, ale kto nie przeżył podróży w zatłoczonym pociągu czy nie miał chrapiącego współśpiącego nic nie wie o życiu :)