Powiem szczerze, że nie zachwyciła mnie jakoś ta książka. Opowiadania zdecydowanie za krótkie. Może dla osoby, która zaczyna czytać, będą lepsze, bo na pewno nie zapomni się o czym się czyta. Jednak dla mnie, jako rodzica, który czyta dzieciom na dobranoc, to były te opowiadania takie sobie. Jedne lepsze, drugie w stylu "ale, że już?". Moja 8-letnia córka powiedziała, że są nawet ciekawe, tylko za szybko skończyła się książka. Na pewno nie zrezygnuję z kupowania przez to książek pana Kasdepke, bo lubię jego niekonwencjonalność i polot. Po prostu ta pozycja, na pewno nie jest moją ulubioną.

Powiem szczerze, że nie zachwyciła mnie jakoś ta książka. Opowiadania zdecydowanie za krótkie. Może dla osoby, która zaczyna czytać, będą lepsze, bo na pewno nie zapomni się o czym się czyta. Jednak dla mnie, jako rodzica, który czyta dzieciom na dobranoc, to były te opowiadania takie sobie. Jedne lepsze, drugie w stylu "ale, że już?". Moja 8-letnia córka powiedziała, że są...

Czytając tę książkę miałam dość dziwne wrażenie, bo posiadam w domu dokładnie takiego samego ancymona, jak tytułowy Bodzio. Wiadomo, że nic tak nie cieszy zdesperowanego rodzica jak dobrze opisane cudze nieszczęście - i dlatego lektura przygód szkolno-podwórkowych tego gagatka (mistrzowsko opisana wycieczka szkolna!) poprawiła mi humor chyba nawet bardziej, jak dziecku które zostało tą książką obdarowane.

Czytając tę książkę miałam dość dziwne wrażenie, bo posiadam w domu dokładnie takiego samego ancymona, jak tytułowy Bodzio. Wiadomo, że nic tak nie cieszy zdesperowanego rodzica jak dobrze opisane cudze nieszczęście - i dlatego lektura przygód szkolno-podwórkowych tego gagatka (mistrzowsko opisana wycieczka szkolna!) poprawiła mi humor chyba nawet bardziej, jak dziecku...

Bardzo rzadko zdarza mi się nudzić i zasypiać przy książkach dla dzieci, a tym razem niestety tak było. "Bodzio i Pulpet" to książeczka dla mnie absolutnie nijaka, bajeczki zwyczajne, bez polotu, nie potrafiłam się zmusić, żeby spojrzeć na nie choć odrobinę przychylnym okiem. Ech... Kasdepke nie jest dla mnie. Czytając, miałam poczucie, że to bez sensu...

Bardzo rzadko zdarza mi się nudzić i zasypiać przy książkach dla dzieci, a tym razem niestety tak było. "Bodzio i Pulpet" to książeczka dla mnie absolutnie nijaka, bajeczki zwyczajne, bez polotu, nie potrafiłam się zmusić, żeby spojrzeć na nie choć odrobinę przychylnym okiem. Ech... Kasdepke nie jest dla mnie. Czytając, miałam poczucie, że to bez sensu...

Pomysłowość dzieci nie zna granic – przekonałam się już o tym niejeden raz. Zabawne anegdoty, których są bohaterami, bywają świetnym tematem do rozmów między rodzicami i powodem szczerego śmiechu. Z pewnością wie o tym Grzegorz Kasdepke – autor książki Bodzio i Pulpet. Opisuje on w niej wywołujące uśmiech na twarzy i zadziwiające swoją oryginalnością niecodzienne przygody dwóch chłopców. Chcecie poznać tych urwisów? Zapewniam, że z nimi wszystko jest możliwe – przy tej lekturze na pewno nie będziecie się nudzić.
https://popbookownik.pl/obcy-sa-wsrod-nas-bodzio-i-pulpet-recenzja-ksiazki/

Pomysłowość dzieci nie zna granic – przekonałam się już o tym niejeden raz. Zabawne anegdoty, których są bohaterami, bywają świetnym tematem do rozmów między rodzicami i powodem szczerego śmiechu. Z pewnością wie o tym Grzegorz Kasdepke – autor książki Bodzio i Pulpet. Opisuje on w niej wywołujące uśmiech na twarzy i zadziwiające swoją oryginalnością niecodzienne przygody...

W czasie czytania można się dobrze bawić. Starsze dzieci, dzięki dużym literom mogą już podejmować próby samodzielnego czytania tej książki. Z uwagi na to, że jest to zbiór krótkich opowiadań na pewno się nie znużą i nie zniechęcą do czytania. W końcu książka ukazała się w serii Poczytam Ci mamo, więc to doskonała okazja, aby to dzieci poczytały swoim rodzicom na dobranoc.

http://www.czytajac.pl/2018/08/bodzio-i-pulpet-grzegorz-kasdepke/

W czasie czytania można się dobrze bawić. Starsze dzieci, dzięki dużym literom mogą już podejmować próby samodzielnego czytania tej książki. Z uwagi na to, że jest to zbiór krótkich opowiadań na pewno się nie znużą i nie zniechęcą do czytania. W końcu książka ukazała się w serii Poczytam Ci mamo, więc to doskonała okazja, aby to dzieci poczytały swoim rodzicom na...

Dzieci często zaskakują nas swoją fantazją. Bodzio ma do tego talent niezwykły. A wszystko przez jego wielkie zainteresowanie obcymi. Jednak nie chodzi tu o nieznajomych ludzi tylko istoty mieszkające poza Ziemią i kochające odwiedzać naszą planetę. Te dość częste wizyty sprawiają, że nasz bohater i jego przyjaciel mają wiele okazji do spotkań z przybyszami.
Lektura zaczyna się bardzo niepozornie: Bodzio ma uczyć Obcych poruszania się po mieście. Jest to jego zadanie domowe. Nic nie było by w tym dziwnego, gdyby nie postać, którą przybysz posiadał. Nie był zielonym ludzikiem, ani niczym, co nam kojarzy się z kosmitami. Wyglądał jak doniczka z paprotką!
Po udanej akcji objaśniania zasad przychodzi czas na sprzątanie świata. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie to, że nie trwa ona w czasie lekcji tylko w sobotę, kiedy można by sobie poleżeć, a później zjeść smaczną jajecznicę zrobioną przez mamę. Obowiązki jednak wzywają i wiążą się z rywalizacją, a nic tak nie przekonuje chłopców do sprzątania jak możliwość wygrania. Tylko, w jaki sposób wygrać, kiedy klasie przydzielono nie bardzo brudny park? Chłopcy na pewno sobie z tym poradzą.
W szkole bywają również miłe chwile, w czasie których nie tylko nie trzeba się uczyć, ale i można porozumieć się z kosmitami. Koncert dzięki obecności Obcych nabiera nowego znaczenia i pomaga dużo lepiej zrozumieć jak wiele można za jej pomocą przekazać.
Jeśli szkoła to nie może zabraknąć też zajęć pozalekcyjnych. Bodzio może i za nauką nie przepada, ale za to uwielbia zajęcia pozalekcyjne. Oczywiście pod warunkiem, że to on je organizuje. Do tego w książce nie zabraknie tematyki tworzenia wynalazków, eksperymentowania z materiałami, ponoszenia odpowiedzialności za czyny, odkrywanie pojęcia wspólnoty, szpiegowania nowych form Obcych, mikołajkowego wymieniania się losami, niesamowicie krótkich ferii, a także nadgorliwości w obowiązkach szkolnych czy wykorzystywania ich do zaniedbywania nauki. Uczniowie 3b nauczą się wiele rzeczy w ciągu roku szkolnego. Odkryją, że dzielenie się pozwala na lepszą zabawę, a poleganie na czyjejś fantazji pomoże nawet w najgorszą pogodę. Całość kończy wyjazd na wakacyjny obóz z wychowawczynią, panią Troć.
Książkę wzbogacono ilustracjami Daniela de Latoura. Proste rysunki z fantazyjnymi Obcymi doskonale wpisują się w zawarte w lekturze treści. Prostota ilustracji, ograniczona paleta barw na jednej stronie sprawia, że młody czytelnik nie jest zagubiony w samodzielnej lekturze działającej na jego wyobraźnię. Przewaga ciepłych barw, kontrastujące zastawienia pozwalają na skoncentrowanie uwagi na lekturze oraz dobrze przyciągają wzrok młodego czytelnika. Książkę z dobrze zszytymi stronami oprawiono matową, kartonową oprawę.
„Bodzio i Pulpet” zawiera piętnaście krótkich i zabawnych opowieści o przygodach pomysłowych chłopców lubiących opowieści o kosmitach. Poza lekką tematyką autor porusza wiele ważnych spraw: dbanie o świat oraz otoczenie, unikanie obowiązków szkolnych, prawidłowa dieta, umiejętność porozumiewania się z każdym, przyjazne nastawienie do świata oraz umiejętności ponoszenia odpowiedzialności za własne czyny. „Bodzio i Pulpet” to lektura należąca do interesującej serii „Poczytaj mi mamo”, w której znajdziemy nie tylko fabularnie interesujące opowieści, ale także przyciągające młodych czytelników stroną wizualną: dużą czcionką, niedługimi rozdziałami, odpowiednio rozmieszczonym na stronie tekstem oraz subtelnymi ilustracjami, przyzwyczajającymi dzieci do sięgania po coraz dojrzalsze lektury. „Bodzio i Pulpet” to interesująca książką fantastyczne zawierająca dziecięcą codzienność. Prosty język, przełamywanie schematów (Bodzio ma lalkę Barbie wśród zabawek),zabawne treści, zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że opowieści są bliskie młodym czytelnikom. W naszym domu to kolejna książka Grzegorza Kasdepke podbijająca nasze serca.

Dzieci często zaskakują nas swoją fantazją. Bodzio ma do tego talent niezwykły. A wszystko przez jego wielkie zainteresowanie obcymi. Jednak nie chodzi tu o nieznajomych ludzi tylko istoty mieszkające poza Ziemią i kochające odwiedzać naszą planetę. Te dość częste wizyty sprawiają, że nasz bohater i jego przyjaciel mają wiele okazji do spotkań z przybyszami.
Lektura zaczyna...

Bodzio mieszka na warszawskiej Chomiczówce, jego najlepszym przyjacielem jest Pulpet, bardzo lubi grać w piłkę nożną. Jest bystry, sprytny i pomysłowy. Ale takich dzieci jest wiele. Co wiec wyróżnia Bodzia?

Otóż chłopiec wyjątkowo często spotyka kosmitów. Umie się z nimi skontaktować i porozmawiać. A to jest dość wyjątkowe, nie sądzicie? :)

Okazuje się, że jeśli jest się uważnym obserwatorem ( a Bodzio jest) można łatwo zauważyć naszych kosmicznych gości. A wtedy sporo się dzieje.

Jak wtedy gdy ufoludek Cirli, wyglądający jak paprotka, jako pracę domową dostał naukę poruszania się po ziemskim mieście i chłopcy go szkolili. Albo, gdy kosmici zaparkowali na środku drogi swój statek kosmiczny, bo nie było innych miejsc. Lub wtedy, gdy chłopcy rozegrali mecz piłki nożnej z kosmitami - kałużami.

Jedno jest pewne, gdy pojawiają się kosmici, nie ma mowy o nudzie.

Ale ta książka spodoba się także czytelnikom, którzy nie przepadają za ufoludkami. W końcu Bodzio jest normalnym chłopcem z normalnym życiem, a kosmitów spotyka tylko czasami. Wtedy chłopiec sprząta Ziemię, konstruuje rowery, hoduje żaby w klasie.

Nigdy się nie nudzi, a wraz z nim czytelnicy :)



Bodzio i Pulpet to 15 krótkich i zabawnych opowiadań o przygodach pomysłowych chłopców. To ciepła i poprawiająca humor książka, która została pięknie zilustrowana przez Daniela de Latour.

W treści mamy także przemycone wątki edukacyjne (na przykład, że lalka Barbie jest za chuda),ale w zabawny sposób, bez mocnego dydaktyzmu.

To kolejna książka z serii Poczytam Ci mamo, która wyróżnia się ciekawymi pozycjami, odpowiednimi na pierwsze samodzielne lektury. Lektury te mają dużą czcionkę, ciekawą treść i są ładnie zilustrowane.

Bodzio i Pulpet to ciekawa książka przygodowa, przy której dzieci spędzą bardzo miłe chwile, a która, poprzez swoją zabawną treść i prosty język, może zachęcić dzieci do czytania i poszukiwania kolejnych pozycji.

Bodzio mieszka na warszawskiej Chomiczówce, jego najlepszym przyjacielem jest Pulpet, bardzo lubi grać w piłkę nożną. Jest bystry, sprytny i pomysłowy. Ale takich dzieci jest wiele. Co wiec wyróżnia Bodzia?

Otóż chłopiec wyjątkowo często spotyka kosmitów. Umie się z nimi skontaktować i porozmawiać. A to jest dość wyjątkowe, nie sądzicie? :)

Okazuje się, że jeśli jest się...

Bodzia stale spotykają ciekawe przygody, na dodatek to właśnie on jako pierwszy, spotkał Obcego. Takie historie przydarzają mu się non stop, Pulpet jest trochę zazdrosny, bo jak to może być, żeby jego najlepszego przyjaciela stale spotykały tak fantastyczne wydarzenia, a on, Pulpet w nich w ogóle nie uczestniczy. Chłopcy lubią ze sobą przebywać i razem spędzać wolny czas, w szkole chodzą do tej samej klasy, ale to właśnie jest zawsze tak, że to Bodzio zauważy coś ciekawego. Mało tego, sam potrafi zbudować urządzenie, dzięki któremu można nawiązać kontakt z obcymi. A Pulpet tak niekoniecznie, mało co widzi wokół siebie, ale nie przeszkadza to wzajemnej relacji chłopców i nie powoduje to między nimi żadnych kłótni, wręcz przeciwnie, takie wydarzenia jeszcze bardziej pogłębiają ich przyjaźń. Ten tom przygód chłopców poświęcony jest głównie przybyszom z kosmosu, jak też kolorowi zielonemu. Seria „Poczytam ci mamo” w której ukazała się następna część ich przygód, to publikacje w których dzieci mają możliwość przeczytać krótkie rozdziały na przykład rodzicom. Czcionka jest duża, wyraźna, tak, że nie sposób pomylić się w czytaniu. Teksty dotyczą codzienności młodych bohaterów, tym razem łączy ich właśnie temat obcych. Bardzo lubię prozę Grzegorza Kasdepke i z reguły sięgam po każdy jego nowy tytuł, ale muszę szczerze stwierdzić, że akurat te historyjki, Bodzio i Pulpet nie do końca mnie przekonują. Rozumiem założenie, że mają być niedługie, jednak niektóre z nich wydają mi się pod koniec ciut urwane a z chęcią czytelnik poznałby ich ciąg dalszy. Jest jednak w tym wydaniu coś, co ja z całego serca momentalnie pokochałam. Są to ciekawe i zabawne ilustracje. Ich autor, Daniel de Latour, stworzył prace, na które patrzy się z ogromną przyjemnością i żałuje, że nie ma ich więcej. Cudowny pojazd Obcych stworzony z konewki czy wizerunek turysty z kosmosu, który utknął przy trzepaku, to zdecydowanie moje ulubione ilustracje. Nowe przygody Bodzia i Pulpeta myślę że przypadną do gustu młodym czytelnikom, ponieważ dają możliwość własnej interpretacji historii jak i jej dalszego rozbudowania. Na pewno docenią siłę przyjaźni jak i jej konsekwencje. Poruszane w tekście tematy są ogromnie aktualnie, potrzeba sprzątanie i nie zaśmiecania świata dotyczy każdego z nas, i warto tłumaczyć najmłodszym, że dbanie o własną planetę, jest tak samo ważne jak opieka klasowymi roślinami. Poprośmy najmłodszych aby role na chwilę się obróciły i teraz oni nam przeczytali tę historię. Ważne, by nie tylko ćwiczyli tę umiejętność lecz również zobaczyli, jak dużą przyjemność mogą sprawić tym swoim najbliższym.

Bodzia stale spotykają ciekawe przygody, na dodatek to właśnie on jako pierwszy, spotkał Obcego. Takie historie przydarzają mu się non stop, Pulpet jest trochę zazdrosny, bo jak to może być, żeby jego najlepszego przyjaciela stale spotykały tak fantastyczne wydarzenia, a on, Pulpet w nich w ogóle nie uczestniczy. Chłopcy lubią ze sobą przebywać i razem spędzać wolny czas,...

Krótkie opowiadania, ciekawa fabuła, zabawne wątki- dzieci to lubią!

Krótkie opowiadania, ciekawa fabuła, zabawne wątki- dzieci to lubią!

Wysłuchałam audiobook.
Czar autora trwa tylko w wersji książkowej,więc dużą zasługą są rysunki Żony.Sam tekst jest taki sobie. Pospolity.Są momenty ambitniejsze i to wszystko...

Wysłuchałam audiobook.
Czar autora trwa tylko w wersji książkowej,więc dużą zasługą są rysunki Żony.Sam tekst jest taki sobie. Pospolity.Są momenty ambitniejsze i to wszystko...