Wydarzenia początkowo toczą się w nadmorskim miasteczku Mackay gdzie mieszka rodzina Griffithów – Dave, Jan oraz ich dzieci czyli Bridget, Ellen, Matty i Luke. Wszyscy oprócz Bridget mieli kiedyś swoje psy – aktualną pupilką rodziny była Jordy – suczka Luke’a. Dziewczyna bardzo nad tym ubolewała aż w końcu udało jej się przekonać rodziców do zakupu pięknej suczki psa pasterskiego – Sophie. W tamtym momencie nikt nie uważał zwierzaka za nadzwyczajnie odważnego. Każdy uwarzał ją za słodkiego i nieporadnego brzdąca, którym była. Sophie po jakimś czasie dała się poznać jako wspaniała towarzyszka i zyskała więcej przywilejów niż wszystkie psy Griffithów razem wzięte! W końcu doszło do tego, że zabierali ją ze sobą nawet na wyprawy po oceanie – niestety nie jest to dobry pomysł. Pewnego dnia dochodzi do wypadku – Sophie znika z pokładu Honey May. Gdzie może być jak nie za burtą? Ale za burtą jej nie ma, nigdzie nie widać wystającej psiej głowy. Dave i Jan gorączkowo szukają suczki ale to na nic. Wracają do domu przygnębieni jak nigdy dotąd. Wiedzą, że nie mogą zachowywać się tak jakby życie straciło jedno z ich dzieci ale Sophie była dla nich nie tylko psem. Tylko dla niej otworzyli drzwi do domu I choć kochali wszystkie swoje psy tylko Sophie doświadczyła przyjemnego uczucia wylegiwania się na fotelu. Każdy był pewny, że suczka jest martwa I już nigdy jej nie zobaczą ale czy na pewno?

Książka od początku przewidywalna no bo kto pisałby książkę o psie, który wypada za burtę i umiera? :p Ale całkowicie mi to nie przeszkadzało. Historia niesamowita i aż dziw bierze bo zdarzyła się naprawdę! Nigdy nie podejrzewałabym psa o pokonanie takiej drogi. Nawet w najgłębszych marzeniach nie pomyślałabym, że po takim wypadku jeszcze ujrzę mojego pupila. Sophie jednak udało się przeżyć tyle miesięcy w kompletnej dziczy … przepłynąć okrutne wody, w których nie jeden człowiek stracił życie.

Książka oczywiście niesamowicie wzruszająca, pod koniec ryczałam jak bóbr – ale ja to ja i kocham psy więc nie wiem jaka byłaby wasza reakcja :p Styl pisania mi się nie podobał bo były to raczej suche fakty o tym co działo się akurat na wyspie (przykładowo prowadzono badania nad populacją koali xd) ale nie brakowało też myśli Jan albo Dave’a co umilało nam czytanie. Ich przywiązanie do suczki I częste uczłowieczanie jej było czymś wspaniałym. W ogóle cudownie się czyta takie historie. Rodzina traktuje psa jak członka rodziny I potrafi wytłumaczyć jego każde złe zachowanie. “Bo dziś miała zły humor, bo ona nie lubi tego albo tamtego”. To wspaniałe jak ludzie mogą kochać zwierzęta I przejmować się ich utratą. Książka pod tym względem była naprawdę wspaniała.

Dodatkowym plusem jest to, że Wydawnictwo Naukowe PWN przekazuje 1 zł od każdego sprzedanego egzemplarza na rzecz SCHRONISKA dla Bezdomnych Zwierząt “Na Paluchu” :)

Wydarzenia początkowo toczą się w nadmorskim miasteczku Mackay gdzie mieszka rodzina Griffithów – Dave, Jan oraz ich dzieci czyli Bridget, Ellen, Matty i Luke. Wszyscy oprócz Bridget mieli kiedyś swoje psy – aktualną pupilką rodziny była Jordy – suczka Luke’a. Dziewczyna bardzo nad tym ubolewała aż w końcu udało jej się przekonać rodziców do zakupu pięknej suczki psa...