Skusiłam się na tę pozycję z ciekawości. Jednak pomimo interesującego poniekąd tematu, jakim są wspomnienia "damy do towarzystwa", ta książka właściwie niczego z sobą nie niesie. Nie wiadomo do końca, o co chodzi głównej bohaterce, co nią kieruje, czemu ten pamiętnik - wydany w formie książki - ma służyć, zaś sama redakcja tekstu jest chaotyczna i pozostawia wiele do życzenia. Daję gwiazdki za pomysł, ale tak naprawdę to raczej drażniąca lektura.

Skusiłam się na tę pozycję z ciekawości. Jednak pomimo interesującego poniekąd tematu, jakim są wspomnienia "damy do towarzystwa", ta książka właściwie niczego z sobą nie niesie. Nie wiadomo do końca, o co chodzi głównej bohaterce, co nią kieruje, czemu ten pamiętnik - wydany w formie książki - ma służyć, zaś sama redakcja tekstu jest chaotyczna i pozostawia wiele do...

Niezła. Momentami zbyt "głęboka", momentami zbyt "płaska". Nie zmieni mojego życia, ale nie popsuła mi też świąt ;)

Niezła. Momentami zbyt "głęboka", momentami zbyt "płaska". Nie zmieni mojego życia, ale nie popsuła mi też świąt ;)

Smutna przez praktycznie cala powiesc nawet w tych wesolych momentach smutna.Zaskakujaca od poczatku do konca. Wrazliwszych ciagle doprowadzac bedzie do lez , mnie czasami doprowadzala nawet do smiechu.

Smutna przez praktycznie cala powiesc nawet w tych wesolych momentach smutna.Zaskakujaca od poczatku do konca. Wrazliwszych ciagle doprowadzac bedzie do lez , mnie czasami doprowadzala nawet do smiechu.

Niezbyt wesoła, refleksyjna opowieść o życiu kobiety. Wyłania się z niej obraz pogubionej, rozbitej i smutnej kobiety, bez lepszych perspektyw na przyszłość.

Napisana w formie pamiętnika, językiem prostym, ale zarazem ładnym i przyjemnym w odbiorze. Książkę czyta się szybko, jest w niej zawarty pewien morał, ale nie zachwyciła mnie jakoś specjalnie.

Można, ale nie trzeba przeczytać.

Niezbyt wesoła, refleksyjna opowieść o życiu kobiety. Wyłania się z niej obraz pogubionej, rozbitej i smutnej kobiety, bez lepszych perspektyw na przyszłość.

Napisana w formie pamiętnika, językiem prostym, ale zarazem ładnym i przyjemnym w odbiorze. Książkę czyta się szybko, jest w niej zawarty pewien morał, ale nie zachwyciła mnie jakoś specjalnie.

Można, ale nie trzeba...

szybko sie czyta
dość chaotyczna
nie wciąga
nie interesuje co bedzie dalej
zaczęłam więc skończyłam

szybko sie czyta
dość chaotyczna
nie wciąga
nie interesuje co bedzie dalej
zaczęłam więc skończyłam

Dostałam na gwizdkę, zapomniałam i teraz dopiero ją przeczytałam. Zrobiłam to jednym tchem. Trochę za krótka, połknęłam ją w dwie godziny.Bałam się, że to kolejna wulgarna, głupiutka opowiastka. Na szczęście miło się rozczarowałam. Wrócę do niej na pewno - po cytaty, są niesamowite, uniwersalne, osobiste, straszne, smutne - ciary przechodzą. Polecam!

Dostałam na gwizdkę, zapomniałam i teraz dopiero ją przeczytałam. Zrobiłam to jednym tchem. Trochę za krótka, połknęłam ją w dwie godziny.Bałam się, że to kolejna wulgarna, głupiutka opowiastka. Na szczęście miło się rozczarowałam. Wrócę do niej na pewno - po cytaty, są niesamowite, uniwersalne, osobiste, straszne, smutne - ciary przechodzą. Polecam!

Wg mnie książka bardzo przecięta. Utarte slogany, historia o alkoholiku, który traci rodzinę i kontakt z synem skądś mi znana z innego źródła.....Niemniej sprawdza się jako czytadełko do pociagu lub w poczekalni pod gabinetem lekarskim. Plus za lekkość w czytaniu i tematykę. To debiut literacki.... Z ciekawości może sięgnę do kolejnej ksiażki autorki.

Wg mnie książka bardzo przecięta. Utarte slogany, historia o alkoholiku, który traci rodzinę i kontakt z synem skądś mi znana z innego źródła.....Niemniej sprawdza się jako czytadełko do pociagu lub w poczekalni pod gabinetem lekarskim. Plus za lekkość w czytaniu i tematykę. To debiut literacki.... Z ciekawości może sięgnę do kolejnej ksiażki autorki.

„W końcu zobaczyła człowieka.(..) Był dziwny. Człowiek. Oswoił ją.(..) Jego głos był muzyką - jak szum trzcin. Czuła jego głos. Gdyby wiedziała, co to znaczy, byłaby szczęśliwa.(..) Potem szybko zapadał przy niej w ludzki sen. Wtedy był jak to ptasie jajko. Tylko nie wiedziała, co z nim zrobić. Więc nie robiła nic.” Str. 7

Wybrałam ten cytat z książki, ponieważ sądzę, że w pewnym stopniu oddaje to, czego się z niej nauczyłam. Człowiek jest wadliwy. Człowiek może być oprawcą albo ofiarą. Może nieść ze sobą światło lub mrok. Może kochać lub nienawidzić. Może oceniać albo przyjmować los takim, jaki jest. Po lekturze „Ciągłości urywanej” zaczęłam się nad tym głębiej zastanawiać.

Bohaterką książki jest dziewczyna, która w młodym wieku uciekła z domu do wielkiego miasta - „Miasta Sprzeczności” jak je nazywa. Bez żadnych środków do życia, bez wykształcenia, z marnymi perspektywami i jeszcze mniej świetlaną przyszłością. Na dworcu spotyka Bezdomnego, który pomaga jej w odszukaniu drogi. Dziewczyna udaje się do pewnej agencji, myśląc, że zostanie modelką bielizny. Powiedziano jej, że ma predyspozycje, więc ucieszyła się i ochoczo wzięła udział w swoim pierwszy występie. Skończył się na tym, że obudziła się pijana, naga, a jakiś mężczyzna obłapywał jej ciało.

W takim świecie musiała odnaleźć dla siebie miejsce. Stała się prostytutką, wynajęła małe mieszkanie i żyła dostatnio. Cały czas twierdziła, że mężczyźni to wulgarne i okrutne stworzenia, które nie potrafią szanować kobiety. W jej wypadku jestem w stanie zgodzić się z tym stwierdzeniem. Dziewczyna wspomina też swoje dzieciństwo, napomyka o tym, jak trudno było jej dogadać się z matką. Mówiła też o tym, że nie wróci do rodziny, ponieważ nie może. Nie po tym, jaka się stała. Jej nastawienie do mężczyzn i świata zmienia się, gdy na jej drodze staje pewien mężczyzna. Dzięki niemu zaczyna doceniać pewne sprawy i spogląda inaczej na swoje życie. Kim jest owy mężczyzna? Czy dziewczyna wyrwie się ze świata prostytucji? Jak potoczą się jej losy?

Książka jest szokująca. Od samego początku do samego końca trzyma czytelniku w pewnym paradoksie – nie można przerwać czytania, ale równocześnie chciało by się tę książkę rzucić w jak najdalszy kąt. Wstrząsające spojrzenie na świat, w którym młode dziewczyny oddają swoje ciała za pieniądze, nawet w dzisiejszych czasach, jest bardzo rzadkie. Nawet teraz, kiedy nie ma dla nas w sumie tematów tabu, mało kto wyrywa się, by opowiadać historię prostytutki. Mało kto porusza tematy ważne.

Autorka w swojej debiutanckiej książce pokazała życie młodej dziewczyna, która mimo przeciwności losu nie ma zamiaru się poddać. Jej niezłomna siła i wiara są powalające. Większość ludzi już dawno popadłaby w stagnację, odrętwienie lub depresję, ale nie ona. Jest to godne podziwu i niespotykane. Los nie dał jej wiele powodu do szczęście, by nie powiedzieć, że prawie żadnego, ale za każdym razem podnosi się silniejsza.

„Ciągłość urywana” to nie jest historia w stylu Pretty Women. To życie. Ciężkie, przygnębiające, smutne życie opowiedziane oczami młodej dziewczyny, która dopiero co wkroczyła w nie w wysokich butach. Już na samym początku podrzucono jej kłody. Już na samym początku nie miała łatwo. Autorka umiejętnie pokazuje nam, że nawet w świecie rozpusty, grzechu, seksu za pieniądze można odnaleźć nadzieje. Bo ona jest wszędzie.

„W końcu zobaczyła człowieka.(..) Był dziwny. Człowiek. Oswoił ją.(..) Jego głos był muzyką - jak szum trzcin. Czuła jego głos. Gdyby wiedziała, co to znaczy, byłaby szczęśliwa.(..) Potem szybko zapadał przy niej w ludzki sen. Wtedy był jak to ptasie jajko. Tylko nie wiedziała, co z nim zrobić. Więc nie robiła nic.” Str. 7

Wybrałam ten cytat z książki, ponieważ sądzę, że w...

To nie jest książka o niezrealizowanych marzeniach młodej dziewczyny o modelingu, takie ujęcie kategoryzowałoby tę pozycję w niewłaściwym miejscu. "Ciągłość urywana" to gorzko-słona psychologiczna opowieść o tym, że życie nigdy nie jest biało-czarne, o poszukiwaniu siebie i o próbie urealnienia się w czasie i przestrzeni swojego życia.

Naprawdę dobra powieść. Polecam gorąco.

To nie jest książka o niezrealizowanych marzeniach młodej dziewczyny o modelingu, takie ujęcie kategoryzowałoby tę pozycję w niewłaściwym miejscu. "Ciągłość urywana" to gorzko-słona psychologiczna opowieść o tym, że życie nigdy nie jest biało-czarne, o poszukiwaniu siebie i o próbie urealnienia się w czasie i przestrzeni swojego życia.

Naprawdę dobra powieść. Polecam gorąco.

Mała. niepozorna książeczka ze wstrząsającym wnętrzem. Spodziewałam się czegoś w rodzaju "Pamiętników Fanny Hill", a znalazłam smutną historię dziewczynki, bez opisów seksualnych scen, bez ekscesów.
Znalazłam pamiętnik zagubionej dziewczynki, zagubionej w swoim własnym życiu.

Historia pozornie, jakich wiele - dziewczynka z małej miejscowości ucieka z domu do wielkiego miasta. Chce zrobić karierę jako modelka bielizny.
Trafia do miasta, śpi na dworcu, gdzie zostaje okradziona, ale dostaje tą wymarzoną pracę na wybiegu. Tylko, że po pierwszym pokazie "urywa jej się film" i budzi się naga w objęciach nieznajomego mężczyzny. Praca przynosi pieniądze, więc z niej korzysta - ale czy takiego życia szukała? Czy to miała być ta jej wielka życiowa szansa?
Nawet gdy wydaje jej się, że spotyka miłość - okazuje się, że chłopak jest gangsterem i ginie w mafijnych porachunkach...

W książce mamy zlepek różnych wspomnień, które złożone w całość dają nam obraz Leny. To nie jest przyjemny obraz, tak jak nie jest to jej spełnienie marzeń. Dziewczyna jest rozbita, smutna i przyszłość nie rysuje się dla niej kolorowo. Czy znajdzie dość sił, aby to zmienić?

"Ciągłość urywana" to smutna, refleksyjna opowieść o życiu. Tą książkę powinna przeczytać każda dziewczyna, która marzy o castingach, karierze modelki, wielkim świecie. Myślę, że zawartość pamiętnika w wielu przypadkach zweryfikowałaby plany i zmieniła hierarchię wartości. Czasem młodym ludziom potrzebny jest taki "kop", aby docenić to, co mają....

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2011/12/ciagosc-urywana-z-pamietnika.html

Mała. niepozorna książeczka ze wstrząsającym wnętrzem. Spodziewałam się czegoś w rodzaju "Pamiętników Fanny Hill", a znalazłam smutną historię dziewczynki, bez opisów seksualnych scen, bez ekscesów.
Znalazłam pamiętnik zagubionej dziewczynki, zagubionej w swoim własnym życiu.

Historia pozornie, jakich wiele - dziewczynka z małej miejscowości ucieka z domu do wielkiego...