Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, przez różnych bohaterów, a jednak cały czas miałem wrażenie, jakby była opowieścią przekazywaną z drugiej ręki, jakby ktoś mi opowiadał o cudzych przeżyciach, siedząc ze mną na jakimś tam spotkaniu, w barze, czy gdziekolwiek. W tych postaciach, bohaterach książki, nie czułem żadnej osobowości, jak gdyby były psychicznie bezkształtne, nie posiadały cech charakteru. Bynajmniej, z prowadzonych dialogów, nie wyłaniał się obraz tych postaci, ja nie potrafiłem ich sobie wyobrazić.
Plusem jest sama pomysł powieści, o pogmatwanych współczesnych losach rodziny i doprawdy autorka tylko kilkakrotnie musiała odwołać się do zbiegu okoliczności, żeby jakoś uprawdopodobnić akcję. Czyta się lekko, aż do momentu gdy wszyscy wpadli w sentymentalny nastrój, łzy lały się w co drugim zdaniu, a we mnie narosła frustracja, że i ja nie potrafię osiągnąć tego nastroju, przynajmniej czytając tę książkę.

Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, przez różnych bohaterów, a jednak cały czas miałem wrażenie, jakby była opowieścią przekazywaną z drugiej ręki, jakby ktoś mi opowiadał o cudzych przeżyciach, siedząc ze mną na jakimś tam spotkaniu, w barze, czy gdziekolwiek. W tych postaciach, bohaterach książki, nie czułem żadnej osobowości, jak gdyby były psychicznie...

Jedna z pierwszych książek, dzięki którym pokochałam czytanie. Jest w niej wiele wątków związanych z religią muzułmańską lecz to nie przeszkadza w czytaniu, a intryguje. Lekkość pisania autorki sprawia iż czytelnik czyta tę powieść szybko, a potem ubolewa nad tym, że nie może czytać jej dłużej (tak jak to było w moim przypadku).

Jedna z pierwszych książek, dzięki którym pokochałam czytanie. Jest w niej wiele wątków związanych z religią muzułmańską lecz to nie przeszkadza w czytaniu, a intryguje. Lekkość pisania autorki sprawia iż czytelnik czyta tę powieść szybko, a potem ubolewa nad tym, że nie może czytać jej dłużej (tak jak to było w moim przypadku).

Oczekiwałam po tej książce wiele, otrzymałam "drewnianą", sztuczną, naciąganą historię, która zwyczajnie mnie znudziła.

Oczekiwałam po tej książce wiele, otrzymałam "drewnianą", sztuczną, naciąganą historię, która zwyczajnie mnie znudziła.

Opowieść o losach kilku ludzi, których łącza więzy krwi i oraz przeróżne związki - obecne i te z przeszłości. Bardzo wyraźnie jest tu pokazana droga jaką czasami trzeba przejść, aby odnaleźć siebie samego i swoje miejsce na ziemi, aby zacząć żyć zgodnie z własnymi przekananiami i religią, a przede wszystkim z własnym sumieniem.

Opowieść o losach kilku ludzi, których łącza więzy krwi i oraz przeróżne związki - obecne i te z przeszłości. Bardzo wyraźnie jest tu pokazana droga jaką czasami trzeba przejść, aby odnaleźć siebie samego i swoje miejsce na ziemi, aby zacząć żyć zgodnie z własnymi przekananiami i religią, a przede wszystkim z własnym sumieniem.

"Słodycz łez" jest sagą rodzinną obejmującą trzy pokolenia amerykańsko-pakistańskiej rodziny, opowiedzianą przez kilku narratorów.
Nastoletnia Jo dociekając dlaczego wraz z bratem bliźniakiem, Chrisem, ma inny kolor oczu niż rodzice, dowiaduje się, że jej biologicznym ojcem jest Pakistańczyk. Dziewczyna postanawia poznać rodzinę ojca.
Książka porusza kwestię wiary a także różnic wyznaniowych i kulturowych, miłości i przebaczenia, zwłaszcza w obliczu terroryzmu i wojny w Iraku.

"Słodycz łez" jest sagą rodzinną obejmującą trzy pokolenia amerykańsko-pakistańskiej rodziny, opowiedzianą przez kilku narratorów.
Nastoletnia Jo dociekając dlaczego wraz z bratem bliźniakiem, Chrisem, ma inny kolor oczu niż rodzice, dowiaduje się, że jej biologicznym ojcem jest Pakistańczyk. Dziewczyna postanawia poznać rodzinę ojca.
Książka porusza kwestię wiary a także...

Świetna !

Świetna !

Trochę ciężka, ale ciekawa ;) Jak ktoś lubi takie pomieszanie kulturowe, to pewnie przeczyta ;)

Trochę ciężka, ale ciekawa ;) Jak ktoś lubi takie pomieszanie kulturowe, to pewnie przeczyta ;)

Sadziłam,że ta książka będzie dużo lepsza niż była w rzeczywistości. Co chwilę ktoś inny się wypowiadał,panował chaos,gubiłam sie i nie mogłam się skupić. A poza tym,była nudna. Nie zaciekawiła mnie.

Sadziłam,że ta książka będzie dużo lepsza niż była w rzeczywistości. Co chwilę ktoś inny się wypowiadał,panował chaos,gubiłam sie i nie mogłam się skupić. A poza tym,była nudna. Nie zaciekawiła mnie.

Bardzo ciekawe i wciągające czytadełko.

Bardzo ciekawe i wciągające czytadełko.

Nie jest to książka, która wciąga od pierwszych stron... ale polecam że względu na bardzo ciekawą fabułę. Kolejna z tych które pobudzają do refleksji.
Polecam

Nie jest to książka, która wciąga od pierwszych stron... ale polecam że względu na bardzo ciekawą fabułę. Kolejna z tych które pobudzają do refleksji.
Polecam