(Przesłuchany audiobook z Audioteki, w wykonaniu Jacka Rozenka. Nagranie jest dobrej jakości, lektor moduluje głosy bez egzaltacji i zachowuje dobre tempo.)

Bardzo długo zajęło mi przesłuchanie drugiego tomu, utkąłem gdzieś w okolicach chaty Bondswifa i osady Wody, córki Tkaczki. Po kilku miesiącach wróciłem do lektury i poszło już dość gładko. Zaskoczenia nie było i ta część również mnie nie zachwyciła, ale historia jest na tyle interesująca, że już sięgnąłem po kolejny tom.

Dobrze się bawię, próbując zgadnąć jakie ziemskie odpowiedniki mają kolejne krainy odkrywane przez Vuka i Filara. Grzędowicz swój świat zbudował inspirując się naszą planetą, ale to tu zmienił nieco faunę i florę, to wymieszał obyczaje różnych kultur. Ludzie Wulkanu to w mojej wyobraźni jakieś ciemne elfy zamieszkujące tolkienowski gród przyczepiony do góry, a Filar ma ciemne, azjatyckie włosy i lekko skośne oczy (nawet jeśli opis był inny, nie pamiętam).

Przeszkadza mi trochę fakt, że zachowanie głównych bohaterów jest chaotyczne. Są "wybrańcami", ale nie mają żadnego planu. Jeśli akurat pojawi się magiczny pojazd, który ma jakiś właz, to czemu by do niego nie wleźć? A jeśli we śnie przychodzi do mnie nieznana istota i mówi, żeby nie pić drętwej wody, to najwidoczniej nie należy pić. Ale może przesadzam, bo to chyba ma być opowieść o ludziach, którzy mają jakiś odległy, wielki cel, ale muszą chwytać się wszystkiego, co podsunie im los.

Polecam, ale może nie na szczyt półki "do przeczytania".

(Przesłuchany audiobook z Audioteki, w wykonaniu Jacka Rozenka. Nagranie jest dobrej jakości, lektor moduluje głosy bez egzaltacji i zachowuje dobre tempo.)

Bardzo długo zajęło mi przesłuchanie drugiego tomu, utkąłem gdzieś w okolicach chaty Bondswifa i osady Wody, córki Tkaczki. Po kilku miesiącach wróciłem do lektury i poszło już dość gładko. Zaskoczenia nie było i ta...