Trzech facetów z różnych środowisk i trzy różne historie splatające się ze sobą w pewnym odludnym miejscu. Trochę przeciągnięta historia o smutnych ludziach ale może nie o historię tu chodzi a o ludzką psychikę.

Trzech facetów z różnych środowisk i trzy różne historie splatające się ze sobą w pewnym odludnym miejscu. Trochę przeciągnięta historia o smutnych ludziach ale może nie o historię tu chodzi a o ludzką psychikę.

Tę książkę kupiłem 26 lat temu za jakieś marne grosze na wyprzedaży w księgarni, która już dawno nie istnieje. Do tej pory stała na półce nie czytana. A raczej na różnych półkach wliczając przeprowadzki. W końcu zrobiło mi się jej żal i stwierdziłem, że niech coś ze swojego istnienia (życia?) ta książka ma i niech będzie przeczytana. (Mam taką władzę).
Zupełnie nie wiedziałem czego się spodziewać, więc podszedłem do niej z otwartym umysłem. Spodobała mi się. Rzecz jest o trzech przegranych życiowo facetach, których losy opisywane są na początku osobno, a potem się łączą. Przyznam, że z ciekawością czytałem tę historię. Książka nie wnosi jakiegoś przesłania, czy morału. Jest raczej smutną opowieściach o ludziach, którzy są trochę nieudacznikami, nie umieją się przystosować do społeczeństwa, a jednak muszą w nim żyć.
Książka świetnie napisana, refleksyjna, smutna, do zadumania się. Zostaje w głowie.

Tę książkę kupiłem 26 lat temu za jakieś marne grosze na wyprzedaży w księgarni, która już dawno nie istnieje. Do tej pory stała na półce nie czytana. A raczej na różnych półkach wliczając przeprowadzki. W końcu zrobiło mi się jej żal i stwierdziłem, że niech coś ze swojego istnienia (życia?) ta książka ma i niech będzie przeczytana. (Mam taką władzę).
Zupełnie nie...

Zasnęłam nad tą książką kilka razy, co niezwykle rzadko mi się zdarza.
Pomimo szczerych chęci nie miałam siły jej dokończyć.
Gdyby miała tytuł "O nudnych obywatelach" przynajmniej bym sobie z góry darowała.

Zasnęłam nad tą książką kilka razy, co niezwykle rzadko mi się zdarza.
Pomimo szczerych chęci nie miałam siły jej dokończyć.
Gdyby miała tytuł "O nudnych obywatelach" przynajmniej bym sobie z góry darowała.

Męcząca narracja, męczący bohaterowie, męcząca fabuła. Na podpałkę do kominka może się nadaje, albo jako podpórka pod niestabilny stolik. Jeśli ktoś ma problemy ze snem, albo z nadmiarem dobrej literatury, albo z chybotliwymi meblami - polecam.

Męcząca narracja, męczący bohaterowie, męcząca fabuła. Na podpałkę do kominka może się nadaje, albo jako podpórka pod niestabilny stolik. Jeśli ktoś ma problemy ze snem, albo z nadmiarem dobrej literatury, albo z chybotliwymi meblami - polecam.

Opowieść dłużyła mi się. Kilka postaci o losach tak pokręconych, że aż dla mnie nierealnych.

Opowieść dłużyła mi się. Kilka postaci o losach tak pokręconych, że aż dla mnie nierealnych.

"fakultet snów" nie jest wyjątkowy, a język i styl są ot, po prostu, nie rzucające się w oczy i nie budzące emocji. ale i tak dostrzegam w nim pewne piękno. to przyjemne dwie setki stronic, choć może nieco smutne. mam sentyment.

"fakultet snów" nie jest wyjątkowy, a język i styl są ot, po prostu, nie rzucające się w oczy i nie budzące emocji. ale i tak dostrzegam w nim pewne piękno. to przyjemne dwie setki stronic, choć może nieco smutne. mam sentyment.

Powieść psychologiczna, śledząca losy trzech bohaterów - urzędnika skarbowego, robotnika niewykwalifikowanego oraz bibliotekarza - bez wyjątku rozczarowanych życiem i rozważających rozstanie się z nim. W finale ich ścieżki spotykają się w starym domu przeznaczonym do rozbiórki, gdzie dołącza do nich postać czwarta, młoda kobieta, jako jedyna wierząca w przyszłość.
Rzecz napisana przyzwoicie, lecz bez polotu.

Powieść psychologiczna, śledząca losy trzech bohaterów - urzędnika skarbowego, robotnika niewykwalifikowanego oraz bibliotekarza - bez wyjątku rozczarowanych życiem i rozważających rozstanie się z nim. W finale ich ścieżki spotykają się w starym domu przeznaczonym do rozbiórki, gdzie dołącza do nich postać czwarta, młoda kobieta, jako jedyna wierząca w przyszłość.
Rzecz...