Poprzednie wydanie publikacji ukazało się pod tytułem: „ Tajemnice Carskiego Dworu. Zapiski czerwonej księżniczki”.


Pamiętnik – przepiękna stara księga z mosiężnymi okuciami, klamrą w kształcie cherubina , misterne dzieło rosyjskiego introligatora z kremowymi kartkami bogato zdobionymi złotym kolorem – to podarunek babci autorki książki na jej szesnaste urodziny a czytany dopiero po jej śmierci. Wnuczka odnalazła w nim zapiski ważnych wydarzeń , wklejone wycinki z gazet, pożółkłe stare listy . Pisany na uchodźctwie po swoich czterdziestych urodzinach zawiera na swych kartach opis życia minionej epoki wyższych sfer rosyjskiej arystokracji. Księżniczka Sophy Dołgoruka urodzona w 1907 roku opisuje w pamiętniku pisanym w Paryżu utracone na zawsze życie arystokratycznej sfery do której przynależała. Wolne od trosk i pełne splendoru bale , towarzyskie intrygi, przejażdżki i spacery Newskim Prospektem w Petersburgu, zagraniczne podróże, organizowane polowania i grzybobrania, otwarcie sezonu aksamitnego na Krymie.
Jednak czasy, wydarzenia historyczne zupełnie odmieniły los bohaterki pamiętnika. Po dwukrotnym zamążpójściu została obywatelką brytyjską Sofką Skipwith.
Fascynująca postać Sofki będącą jedną z wielu przedstawicielek kobiet rosyjskiej wyższej sfery arystokracji , dla których życie napisało okrutny scenariusz stał się inspiracją do poszukiwań i konfrontacji treści pamiętnika z faktami dla jej wnuczki. Odwiedzając miejsca, spotykając się z ludźmi powinowatymi , licznymi przyjaciółmi i znajomymi wnuczka o tym samym imieniu ( imię dziedziczyły wszystkie kobiety rodu) , wnuczka buduje portret kobiety, która przeżyła lata najwspanialszego splendoru na dworze cara, poprzez przymusową ucieczkę z ojczyzny , lata głodu, nędzy , wojen , internowania w obozie , organizowanie pomocy ofiarom Holocaustu, czasy komunizmu , próby dostosowania się do życia w bloku państw socjalistycznych (m.in. sekretarka, praca jako przewodniczka wycieczek) do spokojnej egzystencji z przyjacielem w kornwalijskiej wiosce.
Jest to portret kobiety odważnej, zawsze podążającej drogą swoich pasji, kobiety niebywale oczytanej, zawsze poszukującej, silnej, stanowczej a jednocześnie bardzo wrażliwej. Jej postać wyłania się w powieści spośród znanych ludzi minionych epok i ważnych wydarzeń historycznych. Szeroko zakrojony epicki opis sięga koligacji rodzinnych m.in. z jej imienniczką Zofią Potocką – znaną polską postacią historyczną o równie burzliwym życiorysie, Greczynką z pochodzenia, której zawiłe życie przedstawiła Ewa Stachniak w swej powieści „ Ogród Afrodyty”, wydanej kilka lat temu w Polsce. Zofia Potocka była prapraprababcią Sofki Zinovieff.
Wspaniała powieść o ludziach minionych epok po czasy nam współczesne wzbogacona licznymi fotografiami z pewnością zasługuje na uwagę Czytelnika. Sporo informacji i faktów historycznych w stosunkowo małej objętości książki. Jedynym minusem jest nie zawsze chronologiczny układ wydarzeń oraz mylące czasem wspólne, dziedziczone imię bohaterek.

Poprzednie wydanie publikacji ukazało się pod tytułem: „ Tajemnice Carskiego Dworu. Zapiski czerwonej księżniczki”.


Pamiętnik – przepiękna stara księga z mosiężnymi okuciami, klamrą w kształcie cherubina , misterne dzieło rosyjskiego introligatora z kremowymi kartkami bogato zdobionymi złotym kolorem – to podarunek babci autorki książki na jej szesnaste urodziny a...