Na północy ludzie z przerażeniem powtarzają sobie, że nadchodzi zima, a na południu trwa wielka krwawa wojna o Żelazny Tron. Nowi gracze, bezwzględni, okrutni, pełni goryczy i przeświadczeni, że królestwo należy się właśnie im manipulują sobą na wszelkie możliwe sposoby.
Król Jofrey straceniem Neda Starka wydaje na siebie wyrok śmierci. Młody i niedoświadczony swój brak wiedzy usiłuje pokryć arogancją i siłą. Daje się poznać, jako człowiek nie tyle bezwzględny, ile okrutny przede wszystkim dla swoich najbliższych. Życie w Królewskiej Przystani za rządów Jofreya jest ciężkie. Brakuje jedzenia, brakuje tolerancji, brakuje króla.
W wyścigu po koronę i miejsce na Żelaznym Tronie pojawia się Stannis, którego wiara w zwycięstwie pokładana jest w Bogu Ognia i jego kapłance Melisandre. Drogi do Królewskiej Przystani szuka także samozwańczy król północy - Robb Stark - który wraz z zaprzysiężonymi mu rodami chce zemsty na Lannisterach za śmierć ojca. Do Siedmiu Królestw zmierza także Daenerys Zrodzona z Burzy, Władczyni Smoków, która chce odzyskać ziemie zagrabione dawno temu jej rodzinie przez Starków i Lannisterów.

Akcja zagęszcza się. W poszczególnych rozdziałach zmieniają się narratorzy, którzy opowiadają historie ze swojego punktu widzenia. Każda z pierwszoplanowych postaci dostaje głos, dzięki czemu możemy wyrobić sobie opinię o każdej przyczynie i każdej reakcji znajdującej się na kartach książki.
Martin bardzo komplikuje życie swoich postaci. Wprowadza nowe wątki, szubko zmienia sytuacje. Do spółki z Lannisterami intryguje, wspólnie ze Starkami walczy, doskonale oddaje uczucia targające postaciami w różnych momentach ich życia.

Dużo miejsca autor poświęcił małej Aryi, zagubionej gdzieś w Siedmiu Królestwach. Dziewczynka wiele przeżyła po ucieczce z Królewskiej Przystani i wszystko wskazuje na to, ze jeszcze wiele przed nią. Sansa, która została na zamku nie jest w lepszej sytuacji. Jej wyśniony król okazuje się być prostakiem i chamem, którego ulubionym zajęciem jest sprawianie bólu... Wszystko to prowadzi do komplikacji, które mocno ubarwiają główny wątek powieści.

Wojna pomiędzy północą i południem trwa.

Tymczasem Nocna Straż rusza za mur, by na nieprzyjaznej ziemi bronić targanych wojną i niepokojami Siedmiu Królestw. Jon Snow wraz z towarzyszami poznaje nieprzyjazną i pełną niebezpieczeństw ziemię skutą śniegiem i lodem. Tylko oni - Czarne Płaszcze - zdają sobie sprawę, że powiedzenie Winter is coming to nie tylko puste słowa...

Martin wprowadził do sagi więcej magii. Najbardziej zainteresował mnie wątek współzależności pomiędzy wilkorami i poszczególnymi członkami rodziny Starków. Nie będę pisać o tym więcej, ale uważam, że dużo to wyjaśnia i wiele korzyści przyniesie dzieciom z Winterfell.

Poprzez Starcie Królów przewijają się wszystkie odcienie uczuć. Od miłości i bezgranicznego zaufania do smutku, cierpienia i nienawiści. Język jest poprawny, nie za bardzo wyszukany, przez co całość czyta się fantastycznie. Autor nie byłby też sobą, gdyby zabrakło krwawych i brutalnych opisów, seksu i przemocy.

Moją ulubioną postacią pozostała nadal Daenerys Targaryen, ale mała Arya też zdobyła cząstkę mojego serca i bardzo jej kibicuję. Mam również nadzieję, że odnajdzie swojego wilkora - Nymerię, a może wcale nie będzie musiała... Jakoś tak mi się wydaje, że Nymeria czuwa nad swoją małą panią...

Na północy ludzie z przerażeniem powtarzają sobie, że nadchodzi zima, a na południu trwa wielka krwawa wojna o Żelazny Tron. Nowi gracze, bezwzględni, okrutni, pełni goryczy i przeświadczeni, że królestwo należy się właśnie im manipulują sobą na wszelkie możliwe sposoby.
Król Jofrey straceniem Neda Starka wydaje na siebie wyrok śmierci. Młody i niedoświadczony swój brak...