Są takie książki, które w pierwszym szale zakupowym skupiają na sobie każdą moją myśl. Po czym przychodzi kolejna, a poprzednia tak wyczekiwana, z taką wielką radością niesiona do domu zostaje odłożona na półkę i zapomniana na ponad rok.

Tak stało się z "Uzasadnioną wątpliwością" norweskiego pisarza Chrisa Tvedta. I zapewne, by ten thriller jeszcze stał i się kurzył, gdyby nie ,wrześniowe wyzwanie "pod hasłem". Tak więc sięgnęłam po nią na półkę, zapakowałam do samochodu i tam podczytywałam, kiedy stałam w korkach czy innych czasochłonnych przestojach podczas jazdy. I alleluja, że była dobra, bo nie miałam nic w zamian, a nie lubię bezproduktywnie siedzieć i kwitnąć.

Ale zanim się rozwinę , to najpierw słów kilka o fabule...
Mikael Brenne jest prawnikiem. Posiada malutką kancelarię i specjalizuje się w wyciąganiu z aresztu płotek świata przestępczego- narkomanów, drobnych złodziei, pijaczków itp.
Prawnik oprócz pracy nie ma żadnego życia osobistego. Jego kontakty z kobietami ograniczają się do przypadkowych stosunków. Oprócz kobiet bohater ma także inne "hobby". Alkoholu to on sobie nie żałuje.

Kiedy problemy narastają, a kancelaria tonie w długach, do Mikaela zgłasza się dwóch Serbów. Na pierwszy rzut oka widać, że są to grubsze ryby półświatka. Ale prawnik nie boi się zadać z ciemnymi typami spod ciemnej gwiazdy. Do czasu. Sprawy zaczynają się komplikować. Brenne jest zmuszony do większych kombinacji, naginania faktów, przeistaczania sytuacji pod klientów. Pętla zagrożenia coraz bardziej się zacieśnia, a Mikael przez przypadek zabija jednego z Serbów....

Jak już wyżej wspomniałam książka była dobra. Czytało ją się zaskakująco szybko. Jest to zasługa szybkiego tempa, giętkiego języka, wykreowanych bohaterów i ciekawych dialogów. Fajną odskocznią jest "sądowniczy" pomysł na fabułę (w końcu to literatura skandynawska). NIe ma tu dobrych i złych glin, a jest adwokat, który jest inteligenty, sprytny, lecz niestety zupełnie nieświadom swoich zalet. Woli zalety zastąpić naiwnością i pójściem na żywioł, nie licząc się, że zażyłość z gangsterami nigdy nie mogą skończy happy endem.

Jak na debiut, to Tvedt całkiem zgrabnie sobie poradził. Na okładce jest napisane, że pisarz poświęcił się wyłącznie tworzenia nowych kryminałów. Myślę, że jak popracuje jeszcze troszkę, to będę miała okazję napisać wam, że jego powieści są bardzo dobre. A może ktoś go porówna kiedyś do Johna Grishama? Zobaczymy.

figlarneczytanie.blogspot.com

Są takie książki, które w pierwszym szale zakupowym skupiają na sobie każdą moją myśl. Po czym przychodzi kolejna, a poprzednia tak wyczekiwana, z taką wielką radością niesiona do domu zostaje odłożona na półkę i zapomniana na ponad rok.

Tak stało się z "Uzasadnioną wątpliwością" norweskiego pisarza Chrisa Tvedta. I zapewne, by ten thriller jeszcze stał i się kurzył, gdyby...