Romans historyczny?
Poważnie?
Gdzie?
Proszę pokazać palcem, bo nie widzę !
„Monsunowe dni” to nie żaden tam romans. Nie ma go tu, ani tyle co brudu za paznokciem.
To w 100% powieść obyczajowa osadzona w Indiach z końca XIX wieku.
Nie można jej odmówić tego, iż historia została przedstawiona interesująco.. tyle, że ja naprawdę nie gustuję w tym gatunku literackim, a opis wprowadził mnie w gruby błąd.
Jakkolwiek fanką nie jestem, to niezaprzeczalnie opowieść ta posiada wiele atutów.
Przede wszystkim można ją pochwalić za baaaardzo plastyczne i klimatyczne opisy Indii i doskonałe oddanie ówczesnej mentalności z epoki, oraz zasad obowiązujących wśród ludzi z wyższych sfer, żyjących w Angielskiej kolonii Indyjskiej. Jej sztywnych, skostniałych i bezdusznych konwenansów.
Pokazuje mocno realistyczne postawy, bez dosładzania, ubarwiania i idealizowania ( co swoją drogą wielokrotnie wywoływało we mnie uczucie skrajnej irytacji czy wręcz agresji, spowodowane postępowaniem przedstawionych osób, oraz przemożne uczucie autentycznego duszenia się i absolutnego przytłoczenia naporem ówczesnych wymogów i zasad obyczajowych )

Dla tych, których interesuje proza obyczajowa, książka będzie jak znalazł, skoro nawet mnie czytało się ją dobrze i z zainteresowaniem, choć oczywiście nie wyrywały mi się podczas lektury, żadne „ochy” i „achy”.
To ciekawa historia, podparta dobrym warsztatem i lekkością pióra pani Omari, ale nie wszystkich porwie i zainteresuje.

Romans historyczny?
Poważnie?
Gdzie?
Proszę pokazać palcem, bo nie widzę !
„Monsunowe dni” to nie żaden tam romans. Nie ma go tu, ani tyle co brudu za paznokciem.
To w 100% powieść obyczajowa osadzona w Indiach z końca XIX wieku.
Nie można jej odmówić tego, iż historia została przedstawiona interesująco.. tyle, że ja naprawdę nie gustuję w tym gatunku literackim, a opis...