Od razu na wstępie zauważę: na okładce jest napisane "światowy bestseller". I zastanawia mnie to, bo książka jest dość specyficzna i jakoś nie widzę tłumu fanów.

Rzecz dzieje się w odległych czasach, gdy jeszcze po świecie chodziły mamuty, a wielki lodowiec zakrywał pół Europy. Ayla i Jolandar - nasi bohaterowie - powracają do ludu Zeladonii, by osiąść i założyć ognisko.
Jednak najpierw trzeba tam dotrzeć! I o tym ta książka jest - o ich wędrówce jak sam tytuł wskazuje: )

Generalnie jest ta książka napisana bardzo "prehistorycznie", czyli tak rozlazło i topornie, początek wręcz odrzuca, można stwierdzić że to flaki z olejem, ale tak naprawdę po prostu akcja rozkręca się powoli. Dodatkowo autor opisuje wszystko - od stanu geologicznego ówczesnej Europy po sposób krzesania krzemienia, co może być interesujące, ale mnie osobiście zaczynało to już nudzić.

Może po prostu nasz świat już tak pędzi, że tak spokojnej i stonowanej książki nie da się przeczytać bez żadnego ale?

Od razu na wstępie zauważę: na okładce jest napisane "światowy bestseller". I zastanawia mnie to, bo książka jest dość specyficzna i jakoś nie widzę tłumu fanów.

Rzecz dzieje się w odległych czasach, gdy jeszcze po świecie chodziły mamuty, a wielki lodowiec zakrywał pół Europy. Ayla i Jolandar - nasi bohaterowie - powracają do ludu Zeladonii, by osiąść i założyć...