Książka mocno średnia, chociaż napisana dobrym językiem. Niestety ale sporo postaci mnie irytowało, szczególnie wybór Matta, który dla mnie był tak głupi że myślałam nad odłożeniem książki. Dodatkowo wiele scen jest opisywanych bardzo dokładnie co jest jak dla mnie niepotrzebne, bo i tak sobie tego nie zwizualizuję sobie tak jak widziała to autorka. W książce też jest dużo melodramatów mam wrażenie. Nie było tu żadnego zaskoczenia, bo od początku już wiemy kto za tym stoi.

Książka mocno średnia, chociaż napisana dobrym językiem. Niestety ale sporo postaci mnie irytowało, szczególnie wybór Matta, który dla mnie był tak głupi że myślałam nad odłożeniem książki. Dodatkowo wiele scen jest opisywanych bardzo dokładnie co jest jak dla mnie niepotrzebne, bo i tak sobie tego nie zwizualizuję sobie tak jak widziała to autorka. W książce też jest dużo...

Ciężki orzech do zgryzienia. Na początku, pomimo tej narastającej jak w Hitchcocku grozy, miałam wrażenie, że wiało nudą, potem było lepiej... i lepiej i jakby książka pod koniec się rozkręciła, acz brakowało w niej tego "bum"! Trudno brnęło mi się przez język i stylistykę autora, ale jak już się wczytałam, to było ok. W każdym razie, pochłonęłam w kilka dni, co nie jest takim złym wynikiem.

Ciężki orzech do zgryzienia. Na początku, pomimo tej narastającej jak w Hitchcocku grozy, miałam wrażenie, że wiało nudą, potem było lepiej... i lepiej i jakby książka pod koniec się rozkręciła, acz brakowało w niej tego "bum"! Trudno brnęło mi się przez język i stylistykę autora, ale jak już się wczytałam, to było ok. W każdym razie, pochłonęłam w kilka dni, co nie jest...

Dla mnie tragedia, nie dobrnęłam do końca. Drobiazgowa , nudna i przewidywalna. Miałam wrażenie , że czytam scenariusz a nie beletrystykę. Nie polecam

Dla mnie tragedia, nie dobrnęłam do końca. Drobiazgowa , nudna i przewidywalna. Miałam wrażenie , że czytam scenariusz a nie beletrystykę. Nie polecam

Historia przewidywalna aż do bólu, ale zupełnie niezłe wykonawstwo – jak na debiut- oczywiście. Czyta się szybko, nie trzeba specjalnie myśleć, chwilami działa na wyobraźnię. Dużo dywagacji, przemyśleń, rozterek głównej bohaterki, ale to nie umniejsza potencjału drzemiącego w powieści. Miało być lekko, łatwo i przyjemnie. I jest. Typowa lektura na wakacje.

Historia przewidywalna aż do bólu, ale zupełnie niezłe wykonawstwo – jak na debiut- oczywiście. Czyta się szybko, nie trzeba specjalnie myśleć, chwilami działa na wyobraźnię. Dużo dywagacji, przemyśleń, rozterek głównej bohaterki, ale to nie umniejsza potencjału drzemiącego w powieści. Miało być lekko, łatwo i przyjemnie. I jest. Typowa lektura na wakacje.

Pamiętacie początkową sekwencję z "Oszukać przeznaczenie 2"? Tak właśnie zaczyna się ta książka. Może nie dosłownie, bo nie przystoi tak mocno spojlerować, ale zupełnie nie spodziewałam się takiego zwrotu wydarzeń już na pierwszych kartach powieści.

O ile początek książki był świetny, tak trochę skiepścił się środek. Niestety, ten thriller wypada blado w porównaniu do ostatnio czytanych przeze mnie pozycji. Brakowało mi w nim autentyczności.

Choć sam pomysł był dobry, nie przekonały mnie w tej książce inne rzeczy, jak na przykład zachowanie głównych bohaterek (rodem z rasowych horrorów klasy B),czy motywy złoczyńców. Jedynie pojawienie się dodatkowej osoby nieco zagęściło akcję i utrzymało zainteresowanie fabułą.

Niestety, klimatu grozy już dalej nie czułam, irracjonalne decyzje postaci zaczęły mnie irytować, cała frajda z czytania powoli ulatywała. Wielka szkoda, bo zapowiadało się naprawdę świetnie.

Mimo wszystko, nie zaliczam "Poza strachem" do słabych lektur. Nie uważam, żebym straciła na nią czas. Jakkolwiek, bardzo mi się dłużyła i coraz trudniej było ją skończyć. Czułam ulgę, gdy dotarłam do ostatnich stron, i to bynajmniej z powodu zakończenia. A zakończenie ani nie zaskakuje, ani nie rozczarowuje. Powiedziałabym, że jest w sam raz.

Polecam, ale tylko jeśli nie masz po co sięgnąć w następnej kolejności, a potrzebujesz szybkiego czytadła.

Start: 13/11/2019
Koniec: 27/11/2019

Pamiętacie początkową sekwencję z "Oszukać przeznaczenie 2"? Tak właśnie zaczyna się ta książka. Może nie dosłownie, bo nie przystoi tak mocno spojlerować, ale zupełnie nie spodziewałam się takiego zwrotu wydarzeń już na pierwszych kartach powieści.

O ile początek książki był świetny, tak trochę skiepścił się środek. Niestety, ten thriller wypada blado w porównaniu do...

Z reguły omijam książki napisane w trzeciej osobie, ale tej dałam szansę. W sumie nawet mi się podobała, chociaż gdyby Jodie była narratorem z pewnością wczułabym się bardziej, ocena też pewnie byłaby lepsza.

Historia wciągająca i wzbudzająca niepokój. Napięcie wzrasta z każdym rozdziałem.

Polecam :-)

Z reguły omijam książki napisane w trzeciej osobie, ale tej dałam szansę. W sumie nawet mi się podobała, chociaż gdyby Jodie była narratorem z pewnością wczułabym się bardziej, ocena też pewnie byłaby lepsza.

Historia wciągająca i wzbudzająca niepokój. Napięcie wzrasta z każdym rozdziałem.

Polecam :-)

Bardzo fajna książka,wciąga.
4 przyjaciółki,ok.40.Jodie,Hannah,Louise,Corrine.Wyjeżdzają odpocząć.
Jadą do stodoły.O mało Jodie wypadku nie spowodowała.Prześladuja ją wspomnienia z przeszłości.Gdy została ugodzona nożem w brzuch sześć razy.
Uciekła,gdy jej przyjaciółkę Angele gwałcili i zabili.Nie może sobie tego wybaczyć.
Ciągle się boi i czuje strach.Spotykają Matta,bo dalej jechać nie mogą,a Corrine skręca kostkę. Przyjaciółki nie wierzą we wszystko Jodie,myślą,ze jest przewrażliwiona.
Nagle widzi w stodole dwóch mężczyzn i już wie,że są w niebezpieczeństwie.Atakują Jodie,Travis i Kane.Przywiązuje jej przyjaciółki.Jodie wie,że nie może się załamać,dlatego zachowuje zimną krew.
Nagle pojawia się Matt i każą Jodie go stąd wypędzić.Mówi takimi hasłami,by skapnął co się dzieje.
Domyślił się i wrócił,by je uratować.Już wcześniej było widać,że coś jest między Mattem i Jodie.Travis i Kane wzięli Jodie i Matta,ale zdążyli im uciec i wymyślić plan.Jak to się skończyło?Czy wyszli z tego cało?Przeczytaj.

Bardzo fajna książka,wciąga.
4 przyjaciółki,ok.40.Jodie,Hannah,Louise,Corrine.Wyjeżdzają odpocząć.
Jadą do stodoły.O mało Jodie wypadku nie spowodowała.Prześladuja ją wspomnienia z przeszłości.Gdy została ugodzona nożem w brzuch sześć razy.
Uciekła,gdy jej przyjaciółkę Angele gwałcili i zabili.Nie może sobie tego wybaczyć.
Ciągle się boi i czuje strach.Spotykają Matta,bo...

Cztery przyjaciółki około 40-stki żonate i dzieciate wyjeżdżają na weekendowy wypad w góry, by się nieco rozerwać i odpocząć od problemów w domu, ale właśnie tu czekają na nie jeszcze gorsze kłopoty. A w pewnym momencie nie trudno się już domyślić kto czyha na ich życie. ;)

Początek jest nawet emocjonalny, możemy się podekscytować i lekko pogryźć paznokcie, niestety potem wieje nudą, ale ponownie w połowie fabuła staje się bardziej dramatyczna. Książka ogólnie sprawia wrażenie zbyt długiej. Najpierw mamy rozmyślania głównej bohaterki i jej przypuszczenia, że chyba ktoś ją osacza, śledzi, chce dopaść wynikające z jej doświadczeń i tego co przeżyła tragicznego w przeszłości. Miejscami pozycja ta wyglądała niczym romansik czy obyczajówka, a nie thriller i sensacja.

Jestem rozczarowana, bo chwytliwy tytuł "Poza strachem" to niestety za mało i chyba wszystko czego tu uświadczymy – oj tak, rzeczywiście jako czytelnik znajdziemy się poza wszelkim strachem. ;) Według mnie człowiek nie będzie się wcale bał tego co przeczyta w książce. Ja w żaden sposób nie jestem zaskoczona czy zszokowana.

Akcja od początku idzie jak krew z nosa, smętnie powoli pokapuje, by potem nagle w połowie książki tak mocno przyspieszyć niczym huragan demolujący to, co znajdzie na swojej drodze i takie zawrotne galopujące tempo mamy już do końca.

Potwierdzam tak jak ktoś już wspomniał w swojej opinii zbyt często pojawia się słowo "suka".

Nie polecam, historia nie mogła się rozkręcić, nie szokowała, była niepotrzebnie zbyt długa. Główna bohaterka to chodząca paranoja, chociaż jest nauczycielką samoobrony. Jej koleżanki - kobiety 40-letnie, zachowują się jak bezmyślne małolaty. Są tak bliskimi przyjaciółkami, a nie wiedzą nic o Jodie i jej życiu (jak to możliwe??) Przecież najlepsze przyjaciółki powinny znać się jak przysłowiowe łyse konie i wiedzieć o sobie praktycznie wszystko nawet o swoich nieciekawych przeżyciach. Nasze kobietki robią tak głupie rzeczy, iż same wystawiają się jak na widelcu swojemu prześladowcy.

Ogólnie było słabo, czytałam lepsze tego rodzaju książki. Ale najwyraźniej tak to już jest z debiutami, iż często są po prostu niezbyt dobrze napisane. Niby pomysł ciekawy, ale wykonanie już gorsze. Czyżby autorce zabrakło do niektórych scen odrobiny więcej wyobraźni, logiki i przede wszystkim cierpliwości, bo zakończenie (choć nie tylko ono) wygląda jak jeden wielki chaos albo sen wariata ciągnący się w nieskończoność.

Cztery przyjaciółki około 40-stki żonate i dzieciate wyjeżdżają na weekendowy wypad w góry, by się nieco rozerwać i odpocząć od problemów w domu, ale właśnie tu czekają na nie jeszcze gorsze kłopoty. A w pewnym momencie nie trudno się już domyślić kto czyha na ich życie. ;)

Początek jest nawet emocjonalny, możemy się podekscytować i lekko pogryźć paznokcie, niestety potem...

Trzyma w napięciu, bardzo mi się podobała.

Trzyma w napięciu, bardzo mi się podobała.

"Wyobraź sobie, że twoje największe obawy stają się rzeczywistością....
Gdy koszmar nie przestaje cię prześladować...."
W młodości często oglądałam horrory. Po pewnym czasie zaczęłam się zastanawiać: "Dlaczego bohater/bohaterka* idzie/jedzie* do lasu/domu* i daje się zabić piłą/nożem*?"
(* niepotrzebne skreślić) i przestałam je oglądać.
Kiedy przeczytałam w domu opis książki (podobała mi się okładka) stwierdziłam, że chyba spróbuję, zobaczymy jak po latach odbiorę ten typ literatury.
Akcja rozpoczyna się, gdy cztery dobre przyjaciółki postanawiają udać się na wspólny weekend z dala od mężów i dzieci. Po drodze dochodzi do stłuczki, która wyzwala w jednej z nich złe wspomnienia. Przybywając na opuszczoną farmę, którą wynajęły, Jodie "troszeczkę" zaczyna świrować - widzi osoby, zastaje otwarte drzwi, słyszy samochody. Pozostałe kobiety bagatelizują oznaki strachu.. Niestety "troszeczkę" ma rację i jej głosy się urzeczywistniają.
Przez pierwsze 150 stron "nie się nie dzieje", napięcie w moim przypadku właśnie wtedy sięgało zenitu. Potem jest już zło - radzę nie czytać przed snem.
Moje życzenie, więcej takich książek, jest to debiut australijskiej dziennikarki sportowej - udany debiut.

"Wyobraź sobie, że twoje największe obawy stają się rzeczywistością....
Gdy koszmar nie przestaje cię prześladować...."
W młodości często oglądałam horrory. Po pewnym czasie zaczęłam się zastanawiać: "Dlaczego bohater/bohaterka* idzie/jedzie* do lasu/domu* i daje się zabić piłą/nożem*?"
(* niepotrzebne skreślić) i przestałam je oglądać.
Kiedy przeczytałam w domu opis...