"Rzeczywistość na trzeźwo czasami jest nie do przyjęcia" - tutaj bardziej pasowałoby "rzeczywiście, niektóre książki na trzeźwo są nie do przyjęcia" ;-)
Pierwszy tom porównywałem do amerykańskiej komedii o studenckiej młodzieży, teraz mamy kontynuację i jak to w filmach często bywa, druga część znacznie słabsza. Tak i w przypadku tej książki.
Kontynuacja przygód napisana jest na jedno kopyto jak pierwszy tom. Te same dowcipy, te same gagi Ci sami bohaterowie, nic się nie zmienia. Jeśli coś ulega zmianie to na gorsze - patrz postać Nekromanty, narzeczonego głównej bohaterki. Dostajemy kiepski i banalny romans, przewidywalne historyjki i dowcip, który mnie szybko się znudził i pod koniec książki bardziej irytował niż śmieszył.
A wszystko przez postać Oli Lachy - główna bohaterka jest irytującą, głupiutką, niedojrzałą pannicą pakującą się co chwila w kłopoty przez brak odpowiedzialności i dojrzałości. Już miałem dość tej pijaczki, jej humorków, kaprysów, ciągłego powtarzania jako to ona brzydka i nie atrakcyjna, ale i tak każdy samiec obojętnie jakiej rasy chciał z nią płodzić dzieci. Bleee... Odetchnąłem z ulgą (uwaga spoiler), gdy w pewnym momencie ginie, ale że do końca zostało całkiem sporo stron, bardzo szybko wraca z zaświatów cała i zdrowa. I oczywiście żadnych wniosków z tego nie wyciągnęła.

"Rzeczywistość na trzeźwo czasami jest nie do przyjęcia" - tutaj bardziej pasowałoby "rzeczywiście, niektóre książki na trzeźwo są nie do przyjęcia" ;-)
Pierwszy tom porównywałem do amerykańskiej komedii o studenckiej młodzieży, teraz mamy kontynuację i jak to w filmach często bywa, druga część znacznie słabsza. Tak i w przypadku tej książki.
Kontynuacja przygód napisana...