Drugi tom gorszy niż pierwszy, ale zakończenie intrygujące.

Drugi tom gorszy niż pierwszy, ale zakończenie intrygujące.

Wyczuwam tu ducha naiwności...niby trochę polityki, niby i trochę erotyki i romansu, ale brakuje mi tu większej głębi. Czyta się przyjemnie i bezstresowo, ale wpisanie w fabułę kolejnego zwrotu akcji z ucieczką bohaterki to już bym nie zniosła...ile można sięgać po ten sam chwyt...

Wyczuwam tu ducha naiwności...niby trochę polityki, niby i trochę erotyki i romansu, ale brakuje mi tu większej głębi. Czyta się przyjemnie i bezstresowo, ale wpisanie w fabułę kolejnego zwrotu akcji z ucieczką bohaterki to już bym nie zniosła...ile można sięgać po ten sam chwyt...

Lepsza była Olga

Lepsza była Olga

Drugi tom jest również ciekawy, ciągle nasi bohaterowie uciekają i walczą; ale okazuje się, że Mila jest pozorantką z tymi wszystkimi jej obiekcjami, które towarzyszyły w 1 tomie.
Tutaj poznajemy jej prawdziwą osobowość.
Humor się wykruszył, ale ciągle wzbudza ciekawość.

Drugi tom jest również ciekawy, ciągle nasi bohaterowie uciekają i walczą; ale okazuje się, że Mila jest pozorantką z tymi wszystkimi jej obiekcjami, które towarzyszyły w 1 tomie.
Tutaj poznajemy jej prawdziwą osobowość.
Humor się wykruszył, ale ciągle wzbudza ciekawość.

Pierwsza część była miłym zaskoczeniem, tutaj mam już mieszane odczucia. Zdecydowanie więcej akcji niż w poprzednim tomie, momentami miałam wrażenie, że aż za dużo - bohaterka bez przerwy wpada z jednych kłopotów w inne, z rąk jednego potencjalnego mordercy w ręce innego. Postacie, wszystkie bez wyjątku, stały się irytujące, a ich decyzje niezrozumiałe. Pierwsza część urzekła mnie humorem, tutaj mamy go znacznie mniej (chociaż w pewnym momencie zaczęło mnie bawić to, że główna bohaterka traci przytomność w każdym kluczowym momencie). Od momentu ujawnienia tożsamości Mili powieść błyskawicznie przeszła z ciekawej, pełnej przygód opowieści fantasy w historię o intrygach miłosno-arystokratycznych. Jednak zakończenie przekonało mnie do sięgnięcia po kolejną część.

Pierwsza część była miłym zaskoczeniem, tutaj mam już mieszane odczucia. Zdecydowanie więcej akcji niż w poprzednim tomie, momentami miałam wrażenie, że aż za dużo - bohaterka bez przerwy wpada z jednych kłopotów w inne, z rąk jednego potencjalnego mordercy w ręce innego. Postacie, wszystkie bez wyjątku, stały się irytujące, a ich decyzje niezrozumiałe. Pierwsza część...

Całkiem udana kontynuacja.
W tej części dzieje się zdecydowanie więcej niż w poprzednich. Dodatkowo pojawia się małe zaskoczenie, co do tożsamości niektórych bohaterów, a do ręki Mili zaczyna pretendować coraz więcej kandydatów :)

W końcu mamy też trochę silniej zarysowany wątek romansowy. Jaromir jest bohaterem, jakiego lubię - poraniony, mroczny, mrukliwy, ale gdzieś tam tli się w nim iskierka romantyzmu :)

Wielka szkoda, że wydawnictwo nie pociągnęło serii, bo nie można pozostać w zawieszeniu po takiej końcówce.

Całkiem udana kontynuacja.
W tej części dzieje się zdecydowanie więcej niż w poprzednich. Dodatkowo pojawia się małe zaskoczenie, co do tożsamości niektórych bohaterów, a do ręki Mili zaczyna pretendować coraz więcej kandydatów :)

W końcu mamy też trochę silniej zarysowany wątek romansowy. Jaromir jest bohaterem, jakiego lubię - poraniony, mroczny, mrukliwy, ale gdzieś...

Opera mydlana, bohaterka, która zgrywa wielką cnotke, a tak naprawdę jest mężatką... Ten zwrot akcji kompletnie nieudany.Dodatkowo, fabula przeciągnięta do maksimum, a Mila albo mdleje albo ucieka, totalny kołowrotek. Końcowa scena to chyba wyjęta z podrzędnego romansidła. Jarosław to postać tak okropnie wykreowana, że nie wiem jak można go w ogóle polubić. Jedynie elf i troll w miarę zachowują fason, po trzecia część nie sięgnę, no way!

Opera mydlana, bohaterka, która zgrywa wielką cnotke, a tak naprawdę jest mężatką... Ten zwrot akcji kompletnie nieudany.Dodatkowo, fabula przeciągnięta do maksimum, a Mila albo mdleje albo ucieka, totalny kołowrotek. Końcowa scena to chyba wyjęta z podrzędnego romansidła. Jarosław to postać tak okropnie wykreowana, że nie wiem jak można go w ogóle polubić. Jedynie elf i...

Nie ma jak miło zacząć sierpień super seria polecam

Nie ma jak miło zacząć sierpień super seria polecam

Urocze. Zabawne. Poprawiające nastrój. Co prawda typu „zabili ją i uciekła” ale w niczym nie ujmuje to przyjemności z lektury.
Naprawdę miły weekend z książką i marudnym elfem.
Za zakończenie należałoby natomiast autorkę wybatożyć – jak tu żyć dalej, skoro trzeci tom jeszcze nie wydany?

Urocze. Zabawne. Poprawiające nastrój. Co prawda typu „zabili ją i uciekła” ale w niczym nie ujmuje to przyjemności z lektury.
Naprawdę miły weekend z książką i marudnym elfem.
Za zakończenie należałoby natomiast autorkę wybatożyć – jak tu żyć dalej, skoro trzeci tom jeszcze nie wydany?

Wymęczył mnie ten tom. Humor, który był mocną stroną pierwszej części, gdzieś wyparował, a na pierwszy plan wysunęły się sercowo-polityczne rozterki głównej bohaterki. Taka tematyka niezbyt mnie interesuje, więc ledwo dobrnęłam do końca. Tym bardziej, że protagonistka wybrała faceta, którego od początku nie lubiłam, a odrzuciła tego, którego darzyłam sympatią. Dobrze, że nie mam trzeciego tomu, bo pewnie dalej nie byłoby lepiej.

Wymęczył mnie ten tom. Humor, który był mocną stroną pierwszej części, gdzieś wyparował, a na pierwszy plan wysunęły się sercowo-polityczne rozterki głównej bohaterki. Taka tematyka niezbyt mnie interesuje, więc ledwo dobrnęłam do końca. Tym bardziej, że protagonistka wybrała faceta, którego od początku nie lubiłam, a odrzuciła tego, którego darzyłam sympatią. Dobrze, że...