"Zły sen" jest moim czwartym już spotkaniem z twórczością pana Jacka Krakowskiego, a trzecim z główną bohaterką tej powieści Laurą Sawicką - świeżo upieczoną adeptką szkoły policyjnej.
W tym specyficznie napisanym kryminałem zapoznałam się pod postacią audiobooka dostępnego na Legimi. Lektorka średnio poradziła sobie z zadaniem, ale nie było aż tak źle bym nie podołała i nie wysłuchała do końca.
Powinnam teraz napisać mniej więcej o czym jest "Zły sen"... Zaczyna się tajemniczo. Gdy Laura zjawia się w pensjonacie "Splendor", którego właścicielką jest jej ciotka, siostra jej matki, pani Wrotycz- dowiaduje się od niej że w ścianach słychać głosy....
Dlaczego uważam, że jest to specyficzny napisany kryminał? Bo pierwszy raz czytałam właśnie taki jak ten, złożony z niemal 40 różnych rozmów prowadzonych przez Laurę z pensjonariuszami...
Nieco później zostają znalezione zwłoki pani Wrotycz, a do pensjonatu nie ma jak dojechać ktokolwiek, ze względu na pogodę. Do momentu przybycia policji Laura zamierza odszukać mordercę...
Wówczas znów sytuacji staje się jeszcze bardziej dramatyczna. Kolejnym trupem pada mąż właścicielki pensjonatu...
Kto zabił? Czy uda się wyjaśnić sprawy obu zabójstw? Jaki motyw miał morderca?
Kryminał specyficzny, ale ciekawie napisany. Mnie się podobał.
#lubimyczytac, #jacekkrakowski, #legimi, #czytambezlimitu, #czytamzlegimi, #kryminal #laurasawicka

"Zły sen" jest moim czwartym już spotkaniem z twórczością pana Jacka Krakowskiego, a trzecim z główną bohaterką tej powieści Laurą Sawicką - świeżo upieczoną adeptką szkoły policyjnej.
W tym specyficznie napisanym kryminałem zapoznałam się pod postacią audiobooka dostępnego na Legimi. Lektorka średnio poradziła sobie z zadaniem, ale nie było aż tak źle bym nie podołała i...

Zabytkowy pałacyk myśliwski, pełniący funkcję pensjonatu, ściągał do siebie wielu pensjonariuszy. Jedni cenili w nim oferowaną ciszę i leniwe tempo życia wśród lasów położonych z dala od miejskiego zgiełku i kłębiących się w nim problemów. Inni krystaliczne powietrze i możliwość spacerów nad pobliskie jezioro, a jeszcze inni urok starych murów neogotyckiego budynku ze spadzistym dachem ozdobionym rzygaczami i wieżyczkami, z okalającymi wejście ornamentami w postaci chimer i kwiatostanów oraz wykuszami z półokrągłymi oknami z kwadratowych szybek, wnoszące możliwość zanurzenia się w atmosferę przeszłych lat.
Dom w świetle dziennym wzbudzał zachwyt, ale w mroku nocy budził… strach.
Działo się w nim coś niedobrego. Słychać było jakieś jęki, skrzypienie, trzeszczenie, ostrożne, skradające się kroki po schodach i głosy szepczące w ścianach. Na dodatek, w Wielką Sobotę świąt wielkanocnych, w pokoju na strychu, znaleziono uduszone zwłoki.
Podejrzani byli wszyscy mieszkańcy pensjonatu.
Szesnaście osób (nie licząc trupa) łącznie z prowadzącą śledztwo Laurą, siostrzenicą gospodarzy, zaproszoną na święta. Miała do tego idealne kwalifikacje, ponieważ była absolwentką Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. Dziewczyna musiała znaleźć mordercę sama, bez wsparcia zewnętrznego, ponieważ pensjonat od świata odcięły roztopy z ulewnym deszczem, telefon stacjonarny właśnie zepsuł się, zasięg internetowy i komórkowy wykazywał zupełny brak w najbliższej okolicy, a świat na zewnątrz zajęty był Wielkanocą. Na dodatek musiała to zrobić bez rozgłosu o prowadzonym śledztwie i najmniejszego ryzyka rozprzestrzenienia się siejącej panikę informacji wśród gości. Jednak z drugiej strony, nikt nie mógł uciec jej z tej pułapki. Rozpoczęła więc śledztwo pełne delikatnej dyplomacji, logicznego rozumowania i dalekowzrocznej przenikliwości.
A ja razem z nią.
Miałam jednak bardzo utrudnione zadanie, ponieważ musiałam budować sobie bardzo zmienny obraz sytuacji, przysłuchując się rozmowom (a tak naprawdę wywiadom) Laury ze wszystkimi bohaterami rozgrywających się wydarzeń.
I tylko rozmowom.
Zostałam dosłownie wtłoczona w rolę Laury, ponieważ cała powieść zbudowana była wyłącznie z dialogów, a każdy z nich, pod nazwą „rozmowa”, opatrzony kolejnym numerem. W ciągu trzech świątecznych dni Laura przeprowadziła 42 rozmowy, w których wspólnymi elementem była osoba młodej policjantki i mniejsza lub większa dawka humoru. Z tych rozmów musiałam sama sobie stworzyć charakterystyki wszystkich bohaterów (a było ich razem 17!),śledzić rozwój fabuły nie tracąc wątku, „widzieć” mimikę i dynamikę ciała wszystkich osób, wyobrazić sobie mroczne miejsce akcji, nie pogubić się w czasie i jego chronologii, wyłapać wszystkie elementy podpowiadające kto zabił, by na końcu móc ujrzeć pełny obraz zawiłej układanki i mieć satysfakcję dobrej rozrywki intelektualnej. To bardzo trudna forma narracji, ale autorowi udało się to na piątkę.
Wykorzystał naturalną skłonność człowieczą do przysłuchiwania się rozmowom innych osób, tworząc na ich podstawie krótką historię z zagadką. Opowieść kryminalną dobrze wpisującą się w formułę serii Superkryminał, mającą przede wszystkim dostarczyć czytelnikowi zabawy na czas podróży lub oczekiwania w kolejce, bez moralizowania, drugiego dna i przesłań społeczno-psychologicznych, w którą można zaopatrzyć się w biegu na stację lub czekając na tramwaj. Książka „ku uciesze” jak napisał autor w dedykacji, kiedy rozmowy współpasażerów w pociągu nużą, a te w książce gwarantują dobrą zabawę. Wtedy koszmar wlokącej się podróży mija tak szybko, jak Zły sen.
Uwaga!
Można przegapić docelową stację podróży.
naostrzuksiazki.pl

Zabytkowy pałacyk myśliwski, pełniący funkcję pensjonatu, ściągał do siebie wielu pensjonariuszy. Jedni cenili w nim oferowaną ciszę i leniwe tempo życia wśród lasów położonych z dala od miejskiego zgiełku i kłębiących się w nim problemów. Inni krystaliczne powietrze i możliwość spacerów nad pobliskie jezioro, a jeszcze inni urok starych murów neogotyckiego budynku ze...

Zdecydowanie ciekawa książka. Składa się z samych dialogów, które nie są nudne. Każda postać jest inna i do tego łatwo rozróżnić pomiędzy kim jest dialog. Sama historia zabójstwa jest dosyć słaba. Jest tu wiele mylących wątków i takich od czapy bądź nawiązania, które niczemu nie służą (przykład zmiany płci bądź jakieś powojenne sytuacje). Bohaterowie są dobrze wykreowani jednak brakowało mi tutaj opisów pomieszczeń. Super to ta książka nie była jednak z braku laku czemu nie.

Zdecydowanie ciekawa książka. Składa się z samych dialogów, które nie są nudne. Każda postać jest inna i do tego łatwo rozróżnić pomiędzy kim jest dialog. Sama historia zabójstwa jest dosyć słaba. Jest tu wiele mylących wątków i takich od czapy bądź nawiązania, które niczemu nie służą (przykład zmiany płci bądź jakieś powojenne sytuacje). Bohaterowie są dobrze wykreowani...

Dziwna książka, składająca się z samych dialogów. Początkowo mnie to denerwowało, mniej więcej w połowie się wciągnęłam i zaczęłam się zastanawiać, kto zabił. Niemniej na miano super kryminału ta lektura z całą pewnością nie zasługuje

Dziwna książka, składająca się z samych dialogów. Początkowo mnie to denerwowało, mniej więcej w połowie się wciągnęłam i zaczęłam się zastanawiać, kto zabił. Niemniej na miano super kryminału ta lektura z całą pewnością nie zasługuje

sierpień 2013

sierpień 2013

Na plus zaliczę to, że czyta się bardzo szybko, ponieważ w ogóle nie ma opisów i fabuła opiera się na dialogach. Ale ogólnie to jakoś mnie ten niby "super kryminał" nie przekonał.

Na plus zaliczę to, że czyta się bardzo szybko, ponieważ w ogóle nie ma opisów i fabuła opiera się na dialogach. Ale ogólnie to jakoś mnie ten niby "super kryminał" nie przekonał.

Wyobraź sobie taką scenerię. Przytulny pensjonat z dala od wścibskich oczu, cisza, spokój, wprost sielanka. Przyjemnie? Aż chce się zamruczeć na potwierdzenie. To wszystko swoim klientom zapewniał pensjonat „Splendor” i jego właścicielka Irena Wrotycz, dbająca o komfort swoich gości. Niestety, życie to nie bajka, a wszystko co dobre kiedyś musi się skończyć... Przekonają się szybko o tym mieszkańcy „Splendoru”, odkrywając śmierć właścicielki pensjonatu. W dodatku będzie to śmierć nie z przyczyn naturalnych, a efekt perfidnego morderstwa... Śmierć kobiety poprzedzą tajemnicze wydarzenia, przyprawiające niektórych z gości o ciarki i stan nieomal przedzawałowy.
Do akcji przystąpi w trybie natychmiastowym siostrzenica zamordowanej, Laura Sawicka, z zawodu policjantka. Jak potoczą się losy śledztwa, jakie niespodzianki przygotowali dla Laury pensjonariusze i pracownicy „Splendoru”, przeczytacie w „Złym śnie” Jacka Krakowskiego.

Jacek Krakowski, to autor wszechstronny. Poeta, prozaik, autor utworów dla dzieci i młodzieży. Dzięki współpracy z Wydawnictwem Pi, spod jego pióra wyszło kilka zgrabnych i godnych uwagi kryminałów, m.in. „Zły sen”.

Atutem „Złego snu” jest niezwykle żywy język, dowcipne dialogi (zwłaszcza te, gdzie jedną z rozmówczyń jest kucharka, cycata Aniela, serwująca oprócz doskonałych obiadów równie smakowite powiedzonka w stylu „to tajemnica moli szynela”).
Ciekawym zabiegiem jest forma książki – autor poprowadził ją wyłącznie za pomocą dialogów, pomijając jakiekolwiek opisy. Jeśli ktoś lubi relacje w stylu Orzeszkowej, będzie zawiedziony. „Zły sen” to kwintesencja zwięzłości, pozbawiona zbędnych (a może i przestarzałych?) i niejednokrotnie nudnych opisów. Dla mnie Krakowski jest mistrzem świata, bo wykonał mozolną robotę – spróbujcie napisać sensowne, a do tego interesujące opowiadanie, wykorzystując wyłącznie dialogi. Możliwe do wykonania, ale niełatwe.
Jacek Krakowski zrobił jednak coś więcej. Stworzył ciekawych bohaterów, osobowości z piekła rodem, mające wiele na sumieniu. Rodzeństwo Tylmanów, Alfreda Leder, Emil i Ramona Królowie, chiromantka Karolina, siostry Zamorskie, zwane Zmorskimi. Każde z nich potrafi doprowadzić do rozstroju nerwowego...

Jacek Krakowski wymyślił intrygę, która przykuwa uwagę czytelnika i która wciąga go w swoje pułapki. Z prawdziwym przejęciem chłonie się informacje kryjące się w książce, próbując poznać dogłębnie skomplikowane losy bohaterów. Bo trzeba tu koniecznie dodać, że „Zły sen” to oprócz książki kryminalnej, również studium skomplikowanych sytuacji rodzinnych. To potwierdzenie teorii, że z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu. Choć na szczęście są odstępstwa od reguły.

Wyobraź sobie taką scenerię. Przytulny pensjonat z dala od wścibskich oczu, cisza, spokój, wprost sielanka. Przyjemnie? Aż chce się zamruczeć na potwierdzenie. To wszystko swoim klientom zapewniał pensjonat „Splendor” i jego właścicielka Irena Wrotycz, dbająca o komfort swoich gości. Niestety, życie to nie bajka, a wszystko co dobre kiedyś musi się skończyć... Przekonają...

To druga książka z serii superkryminał i zdecydowanie lepsza od pierwszej. Wartka akcja i zaskakujące zakończenie.Polecam czyta się szybko i miło.

To druga książka z serii superkryminał i zdecydowanie lepsza od pierwszej. Wartka akcja i zaskakujące zakończenie.Polecam czyta się szybko i miło.

"Zły sen" to kolejna książka z serii Super kryminał. Jest dostępna w sprzedaży od 16 stycznia.
Tym razem kryminał jest dziełem Jacka Krakowskiego, który ukończył chemię na Uniwersytecie Łódzkim. Jest autorem powieści Autopsja, czyli dziennik kryzysu, Trans, Zaraza, Lato naszej miłości, Klucze nieba i piekła, tomików wierszy Teatr pamięci, Stan tworzenia, książek dla dzieci, w tym Uśmiechy roku, Kto tak pięknie gra oraz opowiadań, recenzji i esejów drukowanych w „Gazecie Wyborczej”, „Wiadomościach Kulturalnych”, „Literaturze”. Współpraca z Wydawnictwem Pi zaowocowała między innymi powieściami kryminalnymi M.O.R.D., Za ciosem, Zły sen, Postrach- Zdrój.

Co nieco o fabule.
Młoda policjantka Laura Sawicka przyjeżdża do pensjonatu "Splendor" na prośbę swojej ciotki Ireny Wrotycz. Powodem wezwania są dziwne głosy dochodzące ze ścian. Ciotka podejrzewa spisek, który ma na celu wystraszyć gości pensjonatu i w konsekwencji jego bankructwo. Laura rozpoczyna śledztwo. Sytuacja i intryga zagęszcza się kiedy Irena Wrotycz zostaje zamordowana.
Laura Sawicka od razu przypadła mi do gustu. Dlatego, że:
Po pierwsze nosi moje panieńskie nazwisko.
Po drugie ma coś z mojego ukochanego Herkulesa Poirot'a. Wzbudza, tak jak on, swoją osobą zaufanie i życzliwość, przez co każdy chciał z nią rozmawiać, zwierzać się i dzielić się swoimi przemyśleniami. Laura zbiera wszystkie informacje w jedną całość, z której wnioskuje co tak naprawdę wydarzyło się w Pensjonacie "Splendor"
Po trzecie jest kobietą bardzo inteligentną. potrafi w mig skojarzyć fakty a do tego jest przebojowa, dowcipna i nowoczesna. Nie boi się wyzwań i umie współpracować.

Bardzo spodobał mi się sposób w jaki kryminał został napisany. Są to same dialogi. W żadnym momencie trwania akcji nie doświadczysz opisów. Wszystkiego dowiadujemy się z rozmów miedzy bohaterami. Nawet rozdziały zostały nazwane ponumerowanymi Rozmowami. Prawdę mówiąc, do tej pory, nie spotkałam się z takim ujęciem fabuły. Jest to dla mnie idealna forma gdyż nie przepadam za rozbudowanymi opisami przyrody, wnętrz czy charakterystyki postaci. Wydaje mi się, że taki sposób napisania książki jest trudny. Trzeba umiejętnie połączyć fakty i dialogi aby to wszystko "miało ręce i nogi".
Taka forma kryminału wpływa na szybkość czytania. Akcja przyspiesza z każdym zdaniem. Tajemnica goni tajemnicę. I przyznaję się bez bicia nie domyśliłam się finału wręcz czułam się zaskoczona.

"Zły sen" to kolejna książka z serii Super kryminał. Jest dostępna w sprzedaży od 16 stycznia.
Tym razem kryminał jest dziełem Jacka Krakowskiego, który ukończył chemię na Uniwersytecie Łódzkim. Jest autorem powieści Autopsja, czyli dziennik kryzysu, Trans, Zaraza, Lato naszej miłości, Klucze nieba i piekła, tomików wierszy Teatr pamięci, Stan tworzenia, książek dla dzieci,...

Zdecydowanie nie polecam. Drewniane, nienaturalne dialogi, bez polotu, ogólnie ze względu na kiepski poziom czyta się to bardzo ciężko. Autor robi wrażenie grafomana więc po żadną z jego innych książek też już nie sięgnę.

Zdecydowanie nie polecam. Drewniane, nienaturalne dialogi, bez polotu, ogólnie ze względu na kiepski poziom czyta się to bardzo ciężko. Autor robi wrażenie grafomana więc po żadną z jego innych książek też już nie sięgnę.