Nieśli ze sobą zdjęcia swoich żon
I wiele odznaczeń żeby udowodnić swoje kłamstwa
I robiła to wszystko wielka machina
Z brudnymi sercami lecz czystymi rękoma
Oni maszerowali w szeregu

Niewiele się zmienia...nadal nie lubię Dezy,nadal się ślimaczy,nadal autor kluczy,i nadal pada w Londynie...
Ale..jeden incydent,błysk miecza,strach który unicestwia człowieka...przełom w tej całej opowieści,punkt graniczny i(ubóstwiam to zdanie)odtąd nic nie będzie takie jak kiedyś...nawet u Dezy uruchamia to jakieś procesy myślowe....jedziemy dalej...

Nieśli ze sobą zdjęcia swoich żon
I wiele odznaczeń żeby udowodnić swoje kłamstwa
I robiła to wszystko wielka machina
Z brudnymi sercami lecz czystymi rękoma
Oni maszerowali w szeregu

Niewiele się zmienia...nadal nie lubię Dezy,nadal się ślimaczy,nadal autor kluczy,i nadal pada w Londynie...
Ale..jeden incydent,błysk miecza,strach który unicestwia człowieka...przełom w tej...

No nie wiem. Ta książka to jakiś dramat. Tak jakby najlepszy kucharz przygotowywał Ci kebaba w bułce. Nie to, żeby powolna akcja w książkach mi przeszkadzała, ale tutaj nie ma jej w ogóle! Przez całą książkę, w wykreowanym świecie dzieje się dosłownie kilka rzeczy. Oczywiście "akcja" przenosi się do głowy głównego bohatera, co jest naprawdę ok, do jego przemyśleń, świata historii, obrazu rzeczywistości zgadywanej i kreowanej,
"empatycznej projekcji", i wielu wielu innych form przekazu psychologicznego. I tak naprawdę, piękne, myślę sobie, świetnie napisane, oryginalne i ożywcze często przemyślenia nie zasługują na nijakie postacie drugoplanowe (w zasadzie każdy bohater jest po części Dezą, typy spod ciemnej gwiazdy mówią zawiłym językiem, itp.),totalnie bzdurną fabułę, ciągłę uczepianie się debilnych szczegółów (cycki jakiejś Pani - strasznie tu dużo, nawet jak na współczesną twórczość odniesień do seksualnych, tandetnych i niepotrzebnych szczegółów). Duże rozczarowanie po znacznie lepszej pierwszej części. Czytaniu towarzyszyło obrzydzenie, nuda i rozczarowanie. A szkoda, bo umiejętność konstruowania ciekawych przemyśleń, wielowymiarowych historii (ale nie fabuły!),wycieniowanych psychologicznie rozważań jest w wykonaniu Mariasa niezwykle błyskotliwe.

No nie wiem. Ta książka to jakiś dramat. Tak jakby najlepszy kucharz przygotowywał Ci kebaba w bułce. Nie to, żeby powolna akcja w książkach mi przeszkadzała, ale tutaj nie ma jej w ogóle! Przez całą książkę, w wykreowanym świecie dzieje się dosłownie kilka rzeczy. Oczywiście "akcja" przenosi się do głowy głównego bohatera, co jest naprawdę ok, do jego przemyśleń, świata...

Piękna książka.Wartka akcja.I to coś,coś cudownego.Niesamowite przeżycia.
To powieść szpiegowska,na najwyższym poziomie.
Mamy tu i Watykan.A każdy wie,że w literaturze to miejsce,gdzie się umieszcza bardzo dużo takich właśnie szpiegowskich akcji.
Książka,ta głównie przeżycia i myśli bohatera.
Dialogi są mądre,lecz nie przemądrzałe.
I mimo,że czasem ciężko mi się czytało,to polecam.Ty, co kochają szpiegowską literaturę.

Piękna książka.Wartka akcja.I to coś,coś cudownego.Niesamowite przeżycia.
To powieść szpiegowska,na najwyższym poziomie.
Mamy tu i Watykan.A każdy wie,że w literaturze to miejsce,gdzie się umieszcza bardzo dużo takich właśnie szpiegowskich akcji.
Książka,ta głównie przeżycia i myśli bohatera.
Dialogi są mądre,lecz nie przemądrzałe.
I mimo,że czasem ciężko mi się czytało,to...

Świetna kontynuacja I tomu.

Świetna kontynuacja I tomu.

Naprawdę jest to literatura godna polecenia, coś innego niż dotychczas wpadało mi w ręce. Jest zauroczona sposobem narracji utworu. Jednak zastanawiam się jak można wsadzić w taką książkę odpadki z nosa??!! Moje egzemplarze były z biblioteki i nie mogę przeżyć jak można się tak ohydnie zachować, to samo było w pierwszym tomie. Boje się wypożyczyć część trzecią.:((

Naprawdę jest to literatura godna polecenia, coś innego niż dotychczas wpadało mi w ręce. Jest zauroczona sposobem narracji utworu. Jednak zastanawiam się jak można wsadzić w taką książkę odpadki z nosa??!! Moje egzemplarze były z biblioteki i nie mogę przeżyć jak można się tak ohydnie zachować, to samo było w pierwszym tomie. Boje się wypożyczyć część trzecią.:((

II część filozoficznej odysei autorstwa Javiera Mariasa. Proza gęsta jak masa makowa. Rozważania natury filozoficznej poupychane są tutaj w sposób dygresyjny przez co lektura nie jest dla czytelnika lekką przyjemnością. Jednakże wczytanie się w ten gąszcz, odnalezienie symfonicznej struktury, wreszcie wychwycenie niuansów (fragment o botoksie!) pozwala napawać się satysfakcją, którą może dać jedynie literatura najwyższych lotów.

II część filozoficznej odysei autorstwa Javiera Mariasa. Proza gęsta jak masa makowa. Rozważania natury filozoficznej poupychane są tutaj w sposób dygresyjny przez co lektura nie jest dla czytelnika lekką przyjemnością. Jednakże wczytanie się w ten gąszcz, odnalezienie symfonicznej struktury, wreszcie wychwycenie niuansów (fragment o botoksie!) pozwala napawać się...

Bardzo madra ksiazka,tak jak poprzednia.Czyta sie ja tak samo dobrze,jak porzedni tom:) i tak samo bez fajerwerkow:)

Bardzo madra ksiazka,tak jak poprzednia.Czyta sie ja tak samo dobrze,jak porzedni tom:) i tak samo bez fajerwerkow:)

Nie dałem rady...

Nie dałem rady...

Z tego tomu najbardziej zapamiętam opowieść ojca Jacobo z czasów wojny domowej. Mam zdecydowanie różną od autora opinię na temat generała Franco ale w kwestii okrucieństwa i bestialstwa nie między nami żadnych różnic. Półmetek - pora na tom III.

Z tego tomu najbardziej zapamiętam opowieść ojca Jacobo z czasów wojny domowej. Mam zdecydowanie różną od autora opinię na temat generała Franco ale w kwestii okrucieństwa i bestialstwa nie między nami żadnych różnic. Półmetek - pora na tom III.

Rewelacja. Co czytać po tych trzech tomach niezwykłej literatury?

Rewelacja. Co czytać po tych trzech tomach niezwykłej literatury?