To nie będzie długa recenzja, bowiem powieściowe cykle mają to do siebie, że poszczególne ich części są spójne i bardzo do siebie podobne, a ja poprzedni tom przygód dziennikarza Jakuba Sterna - 'Plan Sary' już jakiś czas temu przedstawiałam. Moje ówczesne słowa, idealnie oddają również to, co chciałabym powiedzieć o 'Marionetkach':

"Powieść osadzona została we Lwowie lat trzydziestych minionego wieku.

Narracja poprowadzona została nader sprawnie - autor nie zapomniał o specyficznym słownictwie tamtych lat i tamtych stron, skonstruował interesujące, złożone postaci i niezwykle plastyczne i sugestywne opisy. Opisy zarówno wyglądu zewnętrznego i psychiki bohaterów, jak i samego miasta, które jest nie tylko tłem całej historii. Lwów okazuje się jednym z bohaterów - naocznym świadkiem tragedii, uczestnikiem zbiorowej histerii. To w mury miasta wsiąka krew ofiar, krzyk przechodniów i strach (...)"

W tej materii nic się nie zmienia - Jakub Stern jest tym samym Jakubem Sternem, Lwów tym samym Lwowem, żona głównego bohatera wciąż jest zazdrosna o jego współpracownicę, a owa współpracownica wciąż wzbudza sympatię swoim podejściem do życia. Zmieniają się tylko zbrodniarze i sprawy, jakimi zajmują się bohaterowie. Tym razem giną po kolei osoby związane ze zbliżającym się Festiwalem Lalek. Giną też same lalki, będące przedmiotem sporów i obsesji...

Jaką wartość przedstawiają przerażające marionetki, łudząco podobne do zamordowanych? Kto bawi się w boga i steruje nie tylko lalkami, ale i ludźmi? Dla kogo grupa marionetek jest aż tak cenna? Wystarczy, że przeczytacie pół książki, a sami znajdziecie odpowiedzi...

To, że w połowie powieści czytelnik jest w stanie rozwiązać zagadkę, nie znaczy, że w ślad za nim pójdzie Jakub albo policja. Dlatego też tylko pierwszych 180 stron uznaję za ciekawe i warte uwagi - późniejsze poszukiwania mordercy nie mają już sensu i nudzą, są mocno naciągane i wymuszone. Autor bardzo nieudolnie stara się poplątać sprawę już w chwilę po tym, jak podał rozwiązanie na tacy. Przez resztę książki czytelnik czeka jedynie na to, aż Stern wreszcie domyśli się tego, czego nawet średnio inteligentny człowiek domyślił się na długo przed nim. I jak tu emocjonować się zagadką kryminalną, skoro napięcie opadło tak szybko, a reszta powieści jest tylko zapychaczem stron i zabijaczem czasu?

Ciężko ocenić mi 'Marionetki', bowiem sam motyw przewodni historii jest niezwykle ciekawy i porażający, bohaterowie wzbudzają wielkie zainteresowanie i świetnie czyta się dialogi żywcem wyciągnięte sprzed kilku dekad. Cała ta lwowska otoczka, ten klimat - one są świetne i przyciągają. Ale to ma być emocjonujący kryminał, a emocje opadły tu stanowczo zbyt szybko - nie ma niespodziewanych zwrotów akcji, brakuje suspensu, zawiłej intrygi - czegokolwiek, co wywołałoby przyspieszone bicie serca, drżenie rąk i ciarki na plecach. Przez drugą część powieści Pawła Jaszczuka odliczałam strony do końca, nudziłam się i denerwowałam. Ale jeżeli dla Was to nie intryga jest najważniejsza i chcecie po prostu przeczytać dobrze napisaną powieść, osadzoną w rewelacyjnej scenerii - polecam.

To nie będzie długa recenzja, bowiem powieściowe cykle mają to do siebie, że poszczególne ich części są spójne i bardzo do siebie podobne, a ja poprzedni tom przygód dziennikarza Jakuba Sterna - 'Plan Sary' już jakiś czas temu przedstawiałam. Moje ówczesne słowa, idealnie oddają również to, co chciałabym powiedzieć o 'Marionetkach':

"Powieść osadzona została we Lwowie lat...