Horror Metafizyczny, to chyba jedna z ostatnich książek Leszka Kołakowskiego, w których próbował kroczyć po tropach Absolutu. Jan Paweł II napisał gdzieś w swojej encyklice Fides et Ratio, że nowożytne kierunki filozoficzne uznały wiarę za czynnik alienujący i szkodliwy dla rozwoju pełnej racjonalności. Leszek Kołakowski stara się wyjaśnić, że z pułapu filozofii, opis doświadczenia wiary jest w niemożliwy. Poszukiwanie racjonalności w wierze jest trudne. Objawienie kieruje się swoją "logiką", która z naszego punktu widzenia jest nieuchwytna. Ta nieuchwytność, to właściwie punkt za którym podążało wielu świętych. Wydaje mi się, że na swój laicki sposób Kołakowski robi to samo. Pisze też: „Cóż, nawet ci, którzy słyszą i potrafią rozszyfrować Boskie wezwanie przyznać muszą, że postrzega się je inaczej, niż, powiedzmy, słoneczne światło; różnica na tym polega, że realność światła słonecznego nie jest wśród ludzi przedmiotem sporu. Ci, którzy rozpoznają w świecie znaki Boże nie różnią się od tych, którzy dostrzec ich nie potrafią w kwestiach empirycznych, lecz różnią się w interpretacji doświadczenia. Interpretacja pierwszych jest przez drugich uznawana za bezprawną i pozbawioną znaczenia na mocy reguł języka, które przyjąć postanowili. Pytanie brzmi zatem: czy są jakieś reguły wyższego rzędu, z których moglibyśmy skorzystać dokonując wyboru języka spośród wszelkich możliwych?”.

? "Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący."

Jeżeli bym miał prowadzić dialog z Leszkiem Kołakowskim to od tej wypowiedzi świętego Pawła bym rozpoczął.

Horror Metafizyczny, to chyba jedna z ostatnich książek Leszka Kołakowskiego, w których próbował kroczyć po tropach Absolutu. Jan Paweł II napisał gdzieś w swojej encyklice Fides et Ratio, że nowożytne kierunki filozoficzne uznały wiarę za czynnik alienujący i szkodliwy dla rozwoju pełnej racjonalności. Leszek Kołakowski stara się wyjaśnić, że z pułapu filozofii, opis...