François VI, duc de La Rochefoucauld, prince de Marcillac - francuski filozof, pisarz i polityk. Rodowity paryżanin. Początkowo działał na dworze francuskim, później poświęcił się literaturze. W swoich utworach często ukazywał hipokryzję, egoizm ludzki a także zwyczajną próżność. Autor wspomnień ("Mémoires", 1662) oraz zbioru maksym ("Réflexions ou sentences et maximes morales", 1665, polskie wydanie: "Maksymy i rozważania moralne", Hachette, 2009).
Żona: Andrée de Vivonne (od 1628),7 dzieci: 3 córki, m.in. Péronelle oraz 4 synów, m.in. François.
Maksymy La Rochefoucauld są przepięknym tworem jednego z najważniejszych twórców literackich XVII wieku.
Czyta się je fenomenalnie, ze względu na krótką formę i różnorodność tematów jakie porusza autor (miłość, przyjaźń, cnota, egzystencja itp.),a jako że jest wyłącznie sto stron, to czytelnik nie zdąży się znudzić formą.
Przejawiający się pesymizm inspirował późniejszych wybitnych autorów jak Schopenhauera, Nieztschego czy Ciorana dlatego ta lektura jest obowiązkowa dla fanów tych myślicieli.
Tę książeczkę otrzymałam w prezencie od kogoś bardzo dla mnie ważnego, dlatego jest dla mnie tym cenniejsza. Ale przecież książka to zawarte w niej treści a te dotyczą dwóch głównych ludzkich uczuć - miłości i nienawiści. W książeczce tej znajdziemy cytaty z dzieł wielu znanych filozofów i myślicieli. Miłość i nienawiść - dwa skrajne uczucia, przeciwstawne sobie a jednak tak do siebie podobne. Oczywiście większą część tej publikacji zajmują myśli dotyczące miłości, która to powinna wieść prym w naszym życiu. Miłość bowiem buduje, kształtuje a nienawiść to siła destrukcyjna, która niszczy w nas człowieczeństwo. Nienawiści należy się wystrzegać, nie dopuszczać jej do serca, do myśli, jednym słowem do siebie. Warto przeczytać zawarte tu przemyślenia i wziąć je sobie do serca, zapamiętać i stosować w codziennym życiu. Polecam!