Danuta w młodzieńczych latach wychowała się w małej wiosce.Jej rodzice prowadzili gospodarstwo.Nie mieli zbyt dużo czasu na dzieci.Mieszkali w małym domku.Danuta od zawsze wiedziała ,że nie pasuje do tego miejsca.Ciągnęło ją do wielkiego miasta.Praca na polu była ciężka,pochłaniała mnóstwo czasu i wysiłku.W wieku dziewiętnastu lat wyjechała do Gdańska .Spełniło się jej marzenie.Mieszkała u cioci u której uiszczała opłatę za pobyt natomiast u drugiej cioci tego obowiązku nie miała.Pierwsze początki w mieście wspomina dobrze.Jakiś nieznajomy pan załatwił jej pracę w kwiaciarni.Pamięta jak razem z koleżanką wracały z jednego miejsca.I ta koleżanka zostawiła ją w połowie drogi.Sama do końca nie wiedziała w którą stronę ma się kierować.Błądziła ale na szczęście trafiła.To było jej pierwsze przykre zdarzenie .Od tamtej pory już wie ,że musi liczyć tylko na siebie.Spodobał jej się facet,który chciał rozmienić pieniądze w kwiaciarni.To był Lech Wałęsa. I wszystko się zaczęło.Przyszedł na drugi dzień i zaproponował spotkanie.Chodzili ze sobą przez jakiś czas aż w końcu pobrali się.Wynajęli mieszkanie następnie Danuta zaszła w ciąże.Dla tak młodej dziewczyny życie zdawało się być proste ale z biegiem czasu okaże się brutalne zarówno dla niej jak i dla niego.Nie sposób zliczyć na palcach jednej ręki prac jakie wykonywał Lech Wałęsa.Pracował potem go wylali ,ponieważ był w opozycji.I tak w kółko.Czasy komunizmu były ciężkie. W ich życiu następowały momenty kiedy nie mieli pieniędzy na podstawowe produkty żywnościowe.Mijały lata.Danuta rodziła kolejne dzieci.
Ich pierwsza dziewczynka urodziła się w szpitalu.Jak wspomina osoby nie mogły odwiedzić swoich bliskich.Dlatego Lech stanął prze budynkiem szpitalnym i zapytał małżonkę jak się czuje.I tylko tyle.Nie przyniósł kwiatów,nie uśmiechał się tak jakby był czymś przejęty.Na świat przyszło jego pierwsze dziecko a on nawet nie okazał choć odrobiny szczęścia.Żona potrzebowała wsparcia psychicznego od męża.Lech przyszedł ,zobaczył i odszedł.Nic więcej.Danuta spodziewając się zupełnie innej reakcji zaczęła szlochać w poduszkę.Biedna obwiniała się o to,że jest to jej wina.Od tego opisu sytuacji zaczęłam poznawać charakter przyszłego prezydenta.
Danuta wychowana została przez rodziców tak by pomagać mężowi,dbać o niego jednocześnie zapominając o sobie.Była uległą kobietą.Nie miała własnego zdania.Święcie wierzyła w każde słowo męża.Rodziła mu zdrowe dzieci.Widząc relacje swoich rodziców przeniosła je na swoje życie małżeńskie.
Mąż Lech był zamknięty w sobie.Tak właśnie o nim pisała.Dodała ,że nie miał przyjaciół a już jeżeli to garstkę.Nie liczył się ze zdaniem żony.Nic jej nie mówił.Przychodził po południu z pracy do domu a tam czekał na niego zawsze smaczny obiad.Dzieciom też nie poświęcał wiele uwagi.Twierdził wówczas,że miejsce kobiety jest w domu ,by gotowała,prała,sprzątała i do tego zajmowała się dziećmi.Często kiedy dochodziło do kłótni wychodził z domu nie mówiąc dokąd idzie i o której wróci.Zostawiał na jej głowie tyle dzieci tylko po to by odpocząć.Nie próbował w żaden sposób jej zrozumieć.On miał swoje własne wyobrażenie o żonie ,że musi się mu podporządkować.Przypomina mi to władcę i służącą w tym przypadku.Wygrywając wybory prezydenckie w 1990 roku zapomniał kim wcześniej był.Uroił sobie w głowie ,że wszyscy mu zazdroszczą ,że sprawuje urząd nie mając wyższego wykształcenia.To nieprawda.Nazwałabym go snobem i myślę ,że to idealne określenie dla niego.Udzielając wywiadów społeczeństwo nie mogło ,choć bardzo chciało ,zrozumieć co prezydent miał na myśli.W dziwny a może nawet prymitywny sposób wypowiadał się na scenie politycznej.W 1995 roku po przegranych wyborach nie mógł dojść do siebie.Nie potrafił spojrzeć w twarz swojemu rywalowi Kwaśniewskiemu.
Dowiadując się ,że wygrał literacką nagrodę Nobla ,rozkazał żonie wyjazd z Polski do Oslo po odbiór.Nawet nie zapytał się czy chce jechać.Nakazywał jej wiele rzeczy nie licząc się z jej zdaniem.Konserwatysta do potęgi drugiej.Im więcej stron czytałam tym bardziej nie lubiłam Lecha Wałęsy od strony prywatnej.
Książka jest wzbogacona o zdjęcia z ich życia.Danuta była ładną dziewczyną w młodości.Dawała sobą pomiatać,kontrolować.Choć było kilka momentów kiedy nie wytrzymała i wykrzyczała na głos to co ma do powiedzenia.Na pytanie czy zmieniłaby coś w swoim życiu odpowiada stanowcze nie .Cieszyła się z tego co dawał jej los.Może w małym stopniu żałuje ,że nie ukończyła studiów.Wtedy były inne czasy a rodzina nie dawały jej przykładu.Radziła sobie z dziećmi choć czasami były chwile załamania.Czytelnicy mogą poznać Danutę u boku sławnego Lecha Wałęsy.Mimo tego ,że nie wypowiadała się publicznie to zawsze miała swoje zdanie.Była wierną żoną podporządkowaną mężowi ale nie znaczyło to ,że zawsze się z nim zgadza.Wielokrotnie w książce krytykuje męża.Widzi jego wady ,słabe strony.Pisze ,że różne sytuacje życiowe nauczyły ją jak ma postępować w przyszłości i nie powielać tych samych błędów.Nie ma to jak szkoła życia.Ma poczucie ,że jest świadomą,konsekwentną i dojrzałą kobietą.
Ta książka pozwoliła nam czytającym zobaczyć jaki jest naprawdę Lech Wałęsa.Wszyscy go znamy jako byłego przewodniczącego Solidarności a potem prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.A teraz także jego postać osobiście.Dobra lektura szczególnie dla kobiet zniewolonych przez mężów.Nie trzeba się wiele zastanawiać co autor miał na myśli ,ponieważ książka została napisana bardzo prostym i zrozumiałym językiem.

Danuta w młodzieńczych latach wychowała się w małej wiosce.Jej rodzice prowadzili gospodarstwo.Nie mieli zbyt dużo czasu na dzieci.Mieszkali w małym domku.Danuta od zawsze wiedziała ,że nie pasuje do tego miejsca.Ciągnęło ją do wielkiego miasta.Praca na polu była ciężka,pochłaniała mnóstwo czasu i wysiłku.W wieku dziewiętnastu lat wyjechała do Gdańska .Spełniło się jej...