Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze przyznam, że mam mieszane uczucia co do tej książki, bowiem podczas lektury coś mi w niej zaczęło ''zgrzytać". Była pierwsza dama nie zdradza żadnych sekretów. Informacje na temat rodziny Danuty z domu Gołoś są szczątkowe, dużo ogólników. Kobieta wspomina, że Lech Wałęsa nie chciał, aby przyszła żona poznała jego rodziców. Dlaczego? Z lektury tej książki tego się nie dowiemy. Danuta Wałęsa mało uwagi poświęca wydarzeniom, których była świadkiem; za to o historykach, którzy badają życiorys jej męża mówi z pogardą: ''pisarze z IPN''. Wtóruje jej w tym sam Piotr Adamowicz, w krzywym zwierciadle przedstawiono samą Annę Walentynowicz, twierdząc, że: ''intrygowała i czyniła złośliwości". Pani Wałęsowa wzmiankuje, że suwnicowa przez przypadek została matką chrzestną jednej z jej córek. Było inaczej, gdyż to w 1979 roku właśnie Lech Wałęsa miał poprosić Walentynowicz i Borusewicza, aby zgodzili się trzymać do chrztu Magdalenę. Co ciekawe, pani prezydentowa, w przeciwieństwie do męża, nie darzy sympatią Adama Michnika, zarzucając mu złośliwość i makiawelizm: ''. Co tak rozzłościło autorkę wspomnień? Przypomnę, że chodzi o artykuł z 1990 roku pt: ''Dlaczego nie oddam głosu na Lecha Wałęsę", w którym redaktor naczelny ''GW" nie szczędzi słów krytyki dawnemu przywódcy ''Solidarności". Pani Danuta zachwyca się takimi osobami jak: Hanna Suchocka, Leszek Balcerowicz, Wojciech Jaruzelski czy Bronisław Komorowski. Opowieści Wałęsowej nie są niczym nadzwyczajnym, choć mogły takie być. Szkoda, że zmarnowano potencjał. Są tylko propagandową, bezkrytyczną papką. Kobiecie zabrakło krytycyzmu i pogłębionej refleksji nad czasami, w których przyszło jej żyć. Piotr Adamowicz nie kwapi się do zadawania szczegółowych, wyczerpujących pytań. Trochę smutne, że ta oddana dzieciom matka została ukazana jako totalna niemota, bez własnego zdania ( nie dopytywała męża o dodatkowe pieniądze). I co na to feministki, które tak żarliwie przyjęły tę książkę? Zarzuty, o których wspomniałam, dziś kierują w stronę swoich przeciwniczek. Toż to patriarchat, tak przez nich zwalczany. Za to w krytyce oponentów małżonka, prezydentowa bywa bardzo wyrafinowana. Naturalnie, że bohaterka nie mówi nam wszystkiego, a jedynie to, co uważa za stosowne.