Losy bohaterów z punktu widzenia... biurka. To ciekawy sposób przedstawienia zawiłych losów bohaterów, którzy przeżywają swoje perypetie. Ciekawa historia wiodąca przez pokolenia, miejsca, relacje i ludzkie uczucia. To książka dla dojrzałego czytelnika. Mnie bardzo się podobała mimo wielokrotnie złożonych zdań, które miejscami męczyły. A może są złożone jak osobowości bohaterów?

Losy bohaterów z punktu widzenia... biurka. To ciekawy sposób przedstawienia zawiłych losów bohaterów, którzy przeżywają swoje perypetie. Ciekawa historia wiodąca przez pokolenia, miejsca, relacje i ludzkie uczucia. To książka dla dojrzałego czytelnika. Mnie bardzo się podobała mimo wielokrotnie złożonych zdań, które miejscami męczyły. A może są złożone jak osobowości...

Zbiór opowiadań pokazujący doświadczenia kilkorga bohaterów w różnym czasie i w wielu miejscach - Jerozolimie, Londynie, Liverpoolu, Budapeszcie czy Nowym Jorku. którym zawsze towarzyszy mebel - ogromne biurko z wieloma szufladami, będące symbolem jak sądzę różnorodności ich doświadczeń. Tematy opowiadań średnio ciekawe. Mnie poruszył jedynie monolog ojca (Prawdziwa dobroć),wspominającego oczekiwanie na synów w trakcie wojny izraelsko - arabskiej roku 1967.Rozumiem, że pochodzenie Autorki obliguje, ale dla mnie Jej nabożna judeopoprawność polityczna była irytująca. Niewiele skorzystałem czytając tę książkę.

Zbiór opowiadań pokazujący doświadczenia kilkorga bohaterów w różnym czasie i w wielu miejscach - Jerozolimie, Londynie, Liverpoolu, Budapeszcie czy Nowym Jorku. którym zawsze towarzyszy mebel - ogromne biurko z wieloma szufladami, będące symbolem jak sądzę różnorodności ich doświadczeń. Tematy opowiadań średnio ciekawe. Mnie poruszył jedynie monolog ojca (Prawdziwa...

Książka trudna do słuchania. Losy bohaterów są przeplatane, pojawiają się coraz to nowe postacie i nim zorientujemy się jakie relacje ich łączą, upływa trochę czasu. A wszystko kręci się wokół biurka. I tego na ile sprzęt domowy może być czymś więcej niż meblem. Jak wiąże się z historią i to zarówno tą ogólnoświatową, jak i tą zwyczajną – rodzinną. A może ona wcale taka zwyczajna nie jest, jeśli dla kogoś stanowi trzon jego życia. Ile tajemnic jest zaklętych w blacie z szufladkami. Siedemnastoma szufladkami, zresztą. Chcecie się przekonać, to przeczytajcie sami.

Książka trudna do słuchania. Losy bohaterów są przeplatane, pojawiają się coraz to nowe postacie i nim zorientujemy się jakie relacje ich łączą, upływa trochę czasu. A wszystko kręci się wokół biurka. I tego na ile sprzęt domowy może być czymś więcej niż meblem. Jak wiąże się z historią i to zarówno tą ogólnoświatową, jak i tą zwyczajną – rodzinną. A może ona wcale taka...

Ciekawy obraz łączenia się losów kilku bohaterów i połączenia pozornie niezwiązanych historii w jedną. Elegia o ludzkich charakterach, naszych słabościach, lękach, uwiązaniach w rzeczywistość, w której nie zawsze chcemy być. Powiązanie naszych losów przez pozornie przypadkowe zdarzenia, a w rzeczywistości wynikających z naszych poglądów, wartości i przeszłości. Ta książka pokazuje jak ciężko oderwać się nam od naszej przeszłości, rodziny. Jak bardzo nasz los jest powiązany z innymi i jak często ulegamy podświadomym impulsom. Wspaniały obraz naszej osobowości. Ta powieść to książka, którą można czytać kilka razy i za każdym razem inaczej ja odbierać i interpretować. Polecam

Ciekawy obraz łączenia się losów kilku bohaterów i połączenia pozornie niezwiązanych historii w jedną. Elegia o ludzkich charakterach, naszych słabościach, lękach, uwiązaniach w rzeczywistość, w której nie zawsze chcemy być. Powiązanie naszych losów przez pozornie przypadkowe zdarzenia, a w rzeczywistości wynikających z naszych poglądów, wartości i przeszłości. Ta książka...

Chociaż nie udało mi się, być może wskutek niezbyt uważnego słuchania, ustalić wszystkich połączeń fabularno-personalnych pomiędzy bohaterami, i z tego powodu uważam książkę raczej za zbiór opowiadań, gdzieniegdzie powiązanych ze sobą figurą biurka, to i tak uważam, że to bardzo dobrze napisana rzecz, którą mogę polecić wszystkim potrzebującym oddechu po wartkich akcjach i szybkich dialogach.
Bardzo żydowska, poza tym, z tym prawdziwie żydowskim sposobem myślenia i opowiadania, sposobem, który może chwilami generować podniesienie brwi u spadkobiercy innej cywilizacji.

Chociaż nie udało mi się, być może wskutek niezbyt uważnego słuchania, ustalić wszystkich połączeń fabularno-personalnych pomiędzy bohaterami, i z tego powodu uważam książkę raczej za zbiór opowiadań, gdzieniegdzie powiązanych ze sobą figurą biurka, to i tak uważam, że to bardzo dobrze napisana rzecz, którą mogę polecić wszystkim potrzebującym oddechu po wartkich akcjach i...

Ilość stron: 323
To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałam. Do lektury zachęcił mnie opis na okładce. Na początku bardzo dobrze się to czytało. Potem już było coraz mniej ciekawe, a nawet nudne.
Myślałam, że to będzie dużo lepsza książka.

O wiele lepiej trzy różne historie połączył Eric Emmanuel Schmitt w dziele pt
„Kobieta w lustrze”
Różne wątki dobrze połączone też możecie przeczytać w książce
„Kosmofobia” Lucia Extebarria
„Moja noc jest twoim dniem” Melanie Rose

Ilość stron: 323
To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałam. Do lektury zachęcił mnie opis na okładce. Na początku bardzo dobrze się to czytało. Potem już było coraz mniej ciekawe, a nawet nudne.
Myślałam, że to będzie dużo lepsza książka.

O wiele lepiej trzy różne historie połączył Eric Emmanuel Schmitt w dziele pt
„Kobieta w lustrze”
Różne wątki dobrze połączone...

Biurko-miejsce pracy i tworzenia historii.Dla jednych paskudny mebel,wróg odbierający miłość i zdolność do życia w społeczeństwie,budzący zazdrość i zgrozę.Dla innych źródło inspiracji i przywiązania.Biurko przekazywane w kolejne ręce skupia historie ludzi;ich samotność,wyizolowanie,poświęcenie;,,Tak chętnie oddałam biurko,do którego dostosowałam kształt swojego życia,że ktoś mógłby dostrzec w tym gorliwość,chęć uwolnienia się od niego. To prawda,że zawsze uważałam się za jego strażniczkę.Mówiłam sobie,że wcześniej czy później ktoś po nie przyjdzie,ale tak naprawdę się łudziłam,to tylko bajeczka jak wiele innych,które uwalniały mnie od odpowiedzialności za moje decyzje,nadawały im pozór czegoś nieuniknionego,a pod tym wszystkim kryło się przekonanie,że umrę przy tym biurku,moim spadku i łożu małżeńskim."To również opowieść o miłości do kobiety i stworzeniu własnych granic w życiu dwojga ludzi-,,Każdego ranka stałem patrząc,jak Lotte znika w zimnej,czarnej głębinie i udawałem,że nie umiem pływać.Który przysiągłem trwać w niewiedzy i zdusiłem to,co we mnie kipiało,żeby sprawy mogły toczyć się dawnym torem.Żeby powódź nie zalała domu,żeby jego ściany nie runęły.Żebyśmy nie zostali zaatakowani,zmiażdżeni,przytłoczeni tym,co żyło w ciszy,wokół której tak ostrożnie,tak sprytnie zbudowaliśmy sobie życie."W książce jest jeszcze czwarta opowieść o ojcu,który miał dwóch synów.Właściwie w większości to monolog skierowany do syna Dov'a,żal i rozgoryczenie,złość,ze od najmłodszych lat on-ojciec nie miał dostępu do życia syna.Jego żona była jedyną osobą,która rozumiała Dova,jego odmienność jak nikt inny. Nawet w dorosłym życiu jako sędzia,Dov pozostał dla ojca zagadką.Powieść ,,Wielki Dom" nie nadaje się w trasę pociągiem czy tramwajem.Wymaga skupienia,zastanowienia się,a czasami wręcz nuży.Minusem jest brak odznaczonych dialogów.

Biurko-miejsce pracy i tworzenia historii.Dla jednych paskudny mebel,wróg odbierający miłość i zdolność do życia w społeczeństwie,budzący zazdrość i zgrozę.Dla innych źródło inspiracji i przywiązania.Biurko przekazywane w kolejne ręce skupia historie ludzi;ich samotność,wyizolowanie,poświęcenie;,,Tak chętnie oddałam biurko,do którego dostosowałam kształt swojego życia,że...

Muszę przyznać, że książka napisana jest naprawdę ładnym, subtelnym językiem. Tylko co z tego, skoro sama treść znużyła mnie potwornie? Niestety, nie dałam rady doczytać jej do końca :(

Muszę przyznać, że książka napisana jest naprawdę ładnym, subtelnym językiem. Tylko co z tego, skoro sama treść znużyła mnie potwornie? Niestety, nie dałam rady doczytać jej do końca :(

Liryczna, nastrojowa, niesamowicie emocjonalna opowieść. To moje pierwsze, ale raczej nie ostatnie spotkanie z tą autorką.

Liryczna, nastrojowa, niesamowicie emocjonalna opowieść. To moje pierwsze, ale raczej nie ostatnie spotkanie z tą autorką.

niby fajna, ale strasznie mnie zmęczyła..

niby fajna, ale strasznie mnie zmęczyła..