Od lat książki Stephen'a King'a kupuję "w ciemno". Choć autor - jak każdy człowiek w życiu - miewał lepsze i gorsze powieści, to jednak każda następna wyczekiwana była z uczuciem ekscytacji (podobnie jak dziecko oczekujące przybycia świętego Mikołaja). Z tą powieścią wiązały się jednak pewne obawy: autor ewidentnie chce rozliczyć się z historią swojego kraju i próbuje pokazać sobie, swoim rodakom i czytelnikom z całego świata pewną alternatywę. Próbowało wielu. Co więc z tego wyjdzie? Czy King nie popadnie w przesadny patos?

Jednocześnie zastanawiało mnie kilka szczegółów występujących w opowieściach o podróżach w czasie. Jeszcze przed przystąpieniem do czytania wiedziałam na pewno, jak autor rozwiąże kwestie finansów bohatera. Jestem wielką fanką trylogii filmowej "Powrót do przyszłości" i byłam święcie przekonana, że King skorzysta z najłatwiejszej drogi do rozwiązania problemu różnej waluty w różnych okresach istnienia swojego państwa - wyniki sportowe i zakłady bukmacherskie. Drugą niewiadomą było: spotkanie samego siebie, bądź swoich rodziców w przeszłości. Czy nastąpiłby jakiś paradoks? Załamanie własnego przeznaczenia? Czy w ogóle doszło do takiego spotkania? Tego nie zdradzę...

Wracając do głównego bohatera. Im dalej zagłębiałam się w jego opowieść, tym bardziej byłam przekonana, że to alter ego Stephen'a King'a. Jake Epping jest bowiem nauczycielem literatury angielskiej (King jest nim z wykształcenia i jakiś czas pracował w zawodzie). Wprawdzie Jake nie jest w wieku idealnym dla aktualnego wieku King'a. Wytłumaczyłam to sobie tym, że... młodszy bohater będzie miał więcej werwy, by dokonać zmian w przeszłości. Niemniej takie wnioski wysnułam też z tego, iż King napisał tą powieść w pierwszej osobie. Przeczytałam prawie wszystkie jest utwory i nie mogę sobie przypomnieć, która z nich miała narrację w pierwszej osobie? Czy w ogóle wcześniej taka istniała? Fakt, iż narratorem jest sam bohater, daje poczucie większej intymności, prywatności. Nie przepadam za książkami z taką narracją. Tutaj było to nawet bardzo przydatne.

Obawiałam się, że powieść będzie się skupiała wyłącznie na zamachu na JFK. Dzięki Bogu, "król Stefan" (tak osobiście nazywam autora) wplótł tu wiele innych historii. Z czasem (ku mojej uciesze) historia próby uratowania prezydenta Stanów Zjednoczonych stała się - z historii politycznej - historią niemalże obyczajową, a momentami... bardzo romantyczną (na szczęście nie w rozumieniu łzawych, przekoloryzowanych historii rodem z "Harlequina"). Jake Epping chwilami jest niczym bohater literacki z epoki romantyzmu - walcząc o jedną rzecz, ratując ją, ponosi drastyczne ofiary, często nieodwracalne... A może jednak? Może przecież przenosić się w czasie...

Książkę czyta się bardzo szybko. Nie wiem, czy to kwestia dość stresujących dni w mojej pracy, które aktualnie przeżywam, czy zbyt duża ilość informacji typowo politycznych, ale nadszedł pewien moment w powieści, spowalniający mój zapał w czytaniu. Całość jednak pochłonęłam bardzo szybko (standardowo zarywając noce, bo oderwać się nie można).

Bałam się, w jaki sposób próba uratowania JFK wpłynie na losy świata. Czy King w ogóle odważy się go uratować? Jeśli tak, to jaki obraz przyszłości (a naszej teraźniejszości) przedstawi? Dobry, zły, taki sam? Jak książka się zakończy? Nigdy wcześniej tak mnie to nie intrygowało. Przyznam, że "król Stefan" jakby czytał w moich myślach, bo z całej historii wybrnął znakomicie.

Nie chcę opowiadać losów Jake'a Epping'a. Ani tych naistotniejszych, ani tych epizodycznych - pozornie nieistotnych. Gorąco polecam zapoznanie się z tą książką, bo to naprawdę dobra literatura...

Chciałabym jeszcze tylko dodać dwie rzeczy.

Ku uciesze fanów literatury King'a w powieści pojawia się znane miasteczko Derry. Jake spotka tam (w przeszłości) jedną z postaci, która pojawiła się w innych książkach. Zawsze bardzo mi się tego typu powiązania w powieściach King'a podobały. Nawet te niewielkie, drugoplanowe.

A druga rzecz? Hmm... kiedy zdecydujecie się razem z Jakiem Epping'iem wziąć udział w podróży do przeszłości, proszę Was... uważajcie na człowieka z żółtą kartką...

Od lat książki Stephen'a King'a kupuję "w ciemno". Choć autor - jak każdy człowiek w życiu - miewał lepsze i gorsze powieści, to jednak każda następna wyczekiwana była z uczuciem ekscytacji (podobnie jak dziecko oczekujące przybycia świętego Mikołaja). Z tą powieścią wiązały się jednak pewne obawy: autor ewidentnie chce rozliczyć się z historią swojego kraju i próbuje...