Obiecałem sobie, że pisząc o książkach Joe Hilla nie będę go porównywał do ojca, Stephena Kinga, ale na małą dygresję przecież mogę sobie pozwolić, prawda? Gdy już najbardziej demokratyczna postać z kosą przyjdzie po ojca (Mistrz mimo upływu lat nie zwalnia tempa i już w maju premiera nowego tomu opowiadań!),to jestem spokojny, że syn będzie kontynuował jego dzieło, ale idąc oczywiście swoim szlakiem. I bardzo dobrze!

Niedawno, podczas Wymienialni Książek w tczewskiej bibliotece, wpadła mi w ręce wydana przed dekadą powieść „NOS4A2”. Kawał dobrego horroru o potworach w (nie)ludzkiej skórze i demonach z przeszłości, czających się w gdzieś w naszej głowie, które pokonać może – jak zawsze – miłość, nadzieja i… spryt.

„NOS4A2” to historia 8-letniej Vic, która dzięki wyjątkowemu rowerowi potrafi przemieszczać się niewidocznym dla innych ludzi mostem w miejsca, w których znajduje zagubione rzeczy. Równie niezwykły pojazd, oldschoolowy rolls-royce z tytułową tablicą rejestracyjną, posiada niejaki Charlie Manx, który porywa dzieciaki, zabiera do tajemniczej krainy, gdzie zawsze jest Boże Narodzenie, ale przy okazji pozbawiając ich duszy i zamieniając w małe krwiożercze bestie. W wieku 17 lat Victorii udaje się Manxa unieszkodliwić, ale ten, po pobycie w więzieniu, śpiączce i rzekomej śmierci, powraca, aby zemścić się na dorosłej już bohaterce.

To naprawdę kawał dobrej, gatunkowej prozy. Świetnie narysowane postacie, także te z dalszych planów, dobre tempo akcji – zwłaszcza w drugiej części książki, i ten nieidentyfikowalny czynnik „X”, który sprawia, że widząc w kwietniu zawieruszoną w domu ozdobę choinkową zaczynasz zastanawiać się, czy przypadkiem za rogiem nie czeka na ciebie z tasakiem podopieczny Manxa.
Dobra rzecz! Brać i czytać!

Obiecałem sobie, że pisząc o książkach Joe Hilla nie będę go porównywał do ojca, Stephena Kinga, ale na małą dygresję przecież mogę sobie pozwolić, prawda? Gdy już najbardziej demokratyczna postać z kosą przyjdzie po ojca (Mistrz mimo upływu lat nie zwalnia tempa i już w maju premiera nowego tomu opowiadań!),to jestem spokojny, że syn będzie kontynuował jego dzieło, ale...

Niedaleko spada jabłko od jabłoni. Oby rodzinnie pisali nam przez wieki!

Niedaleko spada jabłko od jabłoni. Oby rodzinnie pisali nam przez wieki!

“Nos4a2” czekało na półce na przeczytanie rok z hakiem. Co tylko patrzyłam na tę wybitną okładkę, to mówiłam sobie “ech, może jutro” - zupełnie tego nie rozumiem, bo dotychczas żadne spotkanie z twórczością Hilla nie było rozczarowujące.

Najważniejsze, że w końcu udało się sięgnąć (nie powiem, zmotywowało mnie pracownicze wyzwanie czytelnicze i bingo do odhaczenia).

No i jestem zadowolona - to po prostu moja bańka czytelnicza. Sporo szydery z gatunku, przekomarzania się z formą. Sam pomysł na historię uważam za świetny, motyw świata, do którego trafiają dzieci, do tego świąteczny klimat zostały napisane naprawdę dobrze. Uwielbiam postać Charliego - to naprawdę kawał świetnie stworzonej charakterologii.

Nie czułam specjalnie, że ten tytuł ma prawie siedemset stron. Z wyjątkiem nieco przydługiego początku, historia mnie wchłonęła. Nie było co prawda zbyt wielu scen, które same w sobie wywołałyby ciarki na plecach, ale w całokształcie jest to książka, która zostawia nieprzyjemne uczucie z tyłu głowy.

Czuć oddech ojca na karku. Z zakończeniem też powiedziałabym, że jest kingowo-podobne, ale uważam, że było lepsze i bardziej spójne niż w większości książek ojca, Króla Horroru.

“Nos4a2” czekało na półce na przeczytanie rok z hakiem. Co tylko patrzyłam na tę wybitną okładkę, to mówiłam sobie “ech, może jutro” - zupełnie tego nie rozumiem, bo dotychczas żadne spotkanie z twórczością Hilla nie było rozczarowujące.

Najważniejsze, że w końcu udało się sięgnąć (nie powiem, zmotywowało mnie pracownicze wyzwanie czytelnicze i bingo do odhaczenia).

No...

To moja druga książka pana Hilla i muszę powiedzieć że mocno się wkręciłem.
Historia Victorii McQueen mającej niezwykły dar przemieszczania się w różne miejsca w których znajduje zaginione rzeczy.
Podczas jednej z takich wypraw trafia na Charliego Manxa któremu mocno staje na odcisk i trafia na wiele lat do więzienia z którego udaje mu się uciec by zemścić się na Victori .
Książkę czyta się niesamowicie szybko pomimo 670 stron .
Postacie takie jak Victoria McQueen ,Charlie Manx oraz jego pomocnik Bing na dłuuugo zagoszczą w mojej pamięci.
Moja ocena 10/10 szczerze polecam

To moja druga książka pana Hilla i muszę powiedzieć że mocno się wkręciłem.
Historia Victorii McQueen mającej niezwykły dar przemieszczania się w różne miejsca w których znajduje zaginione rzeczy.
Podczas jednej z takich wypraw trafia na Charliego Manxa któremu mocno staje na odcisk i trafia na wiele lat do więzienia z którego udaje mu się uciec by zemścić się na Victori...

Horror w starym, dobrym stylu. Widać i wpływy słynnego ojca, ale i zabawę z jego powieściami - w książce można znaleźć kilka odniesień i nawiązań. Polecam

Horror w starym, dobrym stylu. Widać i wpływy słynnego ojca, ale i zabawę z jego powieściami - w książce można znaleźć kilka odniesień i nawiązań. Polecam

Opowieść raczej przeciętna. Po dobrych opiniach spodziewałem się, że przebije "Rogi". Trochę się zawiodłem. Ocene zdecydowanie podwyższają świetnie wykreowane postacie Charliego Manxa, Binga Partridge`a oraz mordercze "gwiazdkowe" dzieciaki. Chętnie zobaczyłbym przygody Charliego i Binga w innym wydaniu, bardziej mrocznym niż groteskowo świątecznym. Z posłowia dowiadujemy się, że autor po konsultacji ze swoją mamą zmienił zakończenie. Poprostu skreślił ostatnie 15 stron tekstu i napisał na nowo. No a wiadomo jak jest z tymi mamami. Czasem lepiej iść swoją drogą.

Opowieść raczej przeciętna. Po dobrych opiniach spodziewałem się, że przebije "Rogi". Trochę się zawiodłem. Ocene zdecydowanie podwyższają świetnie wykreowane postacie Charliego Manxa, Binga Partridge`a oraz mordercze "gwiazdkowe" dzieciaki. Chętnie zobaczyłbym przygody Charliego i Binga w innym wydaniu, bardziej mrocznym niż groteskowo świątecznym. Z posłowia dowiadujemy...

Pierwsze spotkanie z Joem Hillem (vel Kingiem Juniorem),i nieprędko dojdzie do kolejnego. Pół roku zajęło mi skończenie NOS4A2 - po początkowym znudzeniu, odłożyłem na półkę, może świątecznych historyj nie czyta się latem i lepiej wchodzą w okolicach bożonarodzeniowych właśnie; jeśli jest to prawdą dla jakiejś książki, to nie dla tej.

Odnosiłem wrażenie, że autor chciał stworzyć coś w rodzaju gaimanowego Archiwum X z nutą horroru, ale na kanwie kryminału; pomysł - w porządku. Cała reszta - słabo, albo przynajmniej nie dla mnie. Na circa 660 stron nie byłbym w stanie powiedzieć co się działo przez jakieś pięćset. Rozwlekłość ma dużo sensu, jeśli autor chce nakreślić wspaniały pejzaż epoki lub miejsca; jeśli potrafi zgrabnie posługiwać się językiem, by czytelnik nie tyle czytał, co ześlizgiwał się po akapitach; jeśli ma tak dużo do powiedzenia, lub jeśli wymyśli cokolwiek innego sensownego do zagospodarowania tylu arkuszy wydawniczych.

Co autor chciał tu osiągnąć - nie wiem. Zapewne budowanie napięcia, ale było to tak emocjonujące, jak gacie na sznurku (męskie). Umęczyłem się, wynudziłem, nie znalazłem tu niczego, co mogłoby mi się podobać - ani fabularnie, ani językowo, ani nawet klimatem. Choć jestem w stanie zrozumieć, że może się podobać - jednak na pewno nie mi.

Pierwsze spotkanie z Joem Hillem (vel Kingiem Juniorem),i nieprędko dojdzie do kolejnego. Pół roku zajęło mi skończenie NOS4A2 - po początkowym znudzeniu, odłożyłem na półkę, może świątecznych historyj nie czyta się latem i lepiej wchodzą w okolicach bożonarodzeniowych właśnie; jeśli jest to prawdą dla jakiejś książki, to nie dla tej.

Odnosiłem wrażenie, że autor chciał...

Bardzo wciągająca historia, horror połączony z dziecięcymi świątecznymi fantazjami. Idealna na zimne, ciemne, grudniowe wieczory. Chwilami przerażająca i zaskakująca. Z chęcią sięgnę po inne tytuły tego autora.

Bardzo wciągająca historia, horror połączony z dziecięcymi świątecznymi fantazjami. Idealna na zimne, ciemne, grudniowe wieczory. Chwilami przerażająca i zaskakująca. Z chęcią sięgnę po inne tytuły tego autora.

To moje drugie spotkanie z autorem, tym razem bardziej udane.
Długo decydowałam się na przeczytanie tej książki. Po Pudełko w kształcie serca, którego nawet nie doczytałam do końca, miałam słabe zdanie o twórczości Hilla
Przez przypadek zobaczyłam pierwszy odcinek serialu I zaciekawiła mnie ta historia.
Książka mnie nie zawiodła. Czasami miałam wręcz wrażenie że czytam Kinga.
Początek świetny. Wprowadzenie do całej historii i spotkania z "UPIOREM" Można oczywiście się domyśleć, że to nie będzie ich jedyne spotkanie.
Ksiazka trzyma w napięciu. Fabuła nie jest rozwleczona i płynnie zmierza do finału, który oczywiście ma miejsce w Gwiazkowej Krainie.

Mam w planach inne książki autora.

To moje drugie spotkanie z autorem, tym razem bardziej udane.
Długo decydowałam się na przeczytanie tej książki. Po Pudełko w kształcie serca, którego nawet nie doczytałam do końca, miałam słabe zdanie o twórczości Hilla
Przez przypadek zobaczyłam pierwszy odcinek serialu I zaciekawiła mnie ta historia.
Książka mnie nie zawiodła. Czasami miałam wręcz wrażenie że czytam...

Książka jest dosyć obszerna. Mimo to czyta się ją rewelacyjnie. Początek jest trochę nudny, ale bardzo szybko fabuła zaczyna wciągać i ciężko się od niej oderwać. Postaci są wykreowane w taki sposób, że wiele kwestii, które ich dotyczą, pojawia się w naszej głowie i nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Sam opis miejsc jest również ciekawy. Pomysł na fabułę i nawiązanie do motywu wampiryzmu jest wciągające. Autor ma lekkie pióro, a wydanie jest przepiękne. Podsumowując, polecam. Książka w moim odczuciu pokazuje wiele różnych tematów, począwszy od trudnych relacji rodzinnych, traktowanie dziecięcej wyobraźni jako czegoś mało znaczącego, trudności, które towarzyszą w życiu dorosłym np. stworzenie zdrowej relacji z drugim człowiekiem. A przede wszystkim spojrzenie na miłość, do matki, ojca, a później do własnego dziecka. Książkę czytało się szybko, czuć w niej magiczny klimat. I mimo, że jest tu nawiązanie do Świąt Bożego Narodzenia to nie znajdziemy tu tego świątecznego klimatu.

Książka jest dosyć obszerna. Mimo to czyta się ją rewelacyjnie. Początek jest trochę nudny, ale bardzo szybko fabuła zaczyna wciągać i ciężko się od niej oderwać. Postaci są wykreowane w taki sposób, że wiele kwestii, które ich dotyczą, pojawia się w naszej głowie i nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Sam opis miejsc jest również ciekawy. Pomysł na fabułę i nawiązanie do...