Ach, to Pretty Little Liars - zabójczo wciągająca i zdecydowanie zbyt uzależniająca seria. Przez Sarę Shepard i znakomite książki jej pióra zarwałam już kilka nocy, co skutkowało przeokropnym niewyspaniem, zaczytana nie mogłam się skupić absolutnie na niczym, moje myśli wciąż krążyły wokół czterech przyjaciółek z Rosewood, jednej martwej dziewczyny i pewnego prześladowcy. I proszę, nie myślcie o mnie źle, ale bardzo cieszę się, że bohaterkom PLL nie udało się uratować Ali. Przecież gdyby tak się stało, seria prawdopodobnie traktowałaby o codziennych przygodach nastolatek. Albo nie powstała w ogóle.

"Kłamczuchy", czyli pierwsza część Pretty Little Liars, okazały się świetne. Kontynuacja, "Bez skazy", zachwyciła mnie jeszcze bardziej. "Doskonałe" to najbardziej wciągająca powieść spośród trzech pierwszych tomów. Do czterech razy sztuka? Czy "Niewiarygodne" okazały się najsłabszą częścią serii? Bynajmniej! Sara Shepard zdaje się nie znać pojęcia "tendencji spadkowej" i każda kolejna książka jej autorstwa, co do której oczekiwania rosną z powodu sporych cliffhangerów, okazuje się lepsza od poprzedniczki, bardziej wciągająca, zagmatwana i nieprzewidywalna. Dlatego też "Niewiarygodnymi" jestem wprost zachwycona.

Hannę, Emily, Spencer i Arię spotkało już wiele. Zaginęła ich najlepsza przyjaciółka, po latach odnaleziono jej ciało, domniemany morderca popełnił samobójstwo, dziewczęta bywały aresztowane, ośmieszane przed (nie)znajomymi, ignorowane przez rodziców, zdradzane, oszukiwane, opuszczane przez bliskich, a przede wszystkim - zastraszane przez A., której (którego?) tożsamości nadal nie udało się ustalić. W "Niewiarygodnych" prześladowca nieco im odpuszcza, nie grozi już tak bardzo jak wcześniej, co jakiś czas doradza, co zrobić, by po paru dniach znów pokazać swe złowrogie oblicze i szantażować cztery przyjaciółki z Rosewood. Do tego, Emily zaczyna być coraz bardziej pewna swej orientacji, co nie spotyka się z aprobatą rodziców - dziewczyna zostaje więc wygnana do Iowa, do domu ortodoksyjnej ciotki. Hanna dochodzi do siebie po wypadku, któremu uległa, ponieważ wiedziała zbyt wiele. Aria nadal pokutuje za romans z nauczycielem literatury, matka wciąż nie ma ochoty jej widzieć, a były chłopak prawdopodobnie ją znienawidził. A Spencer? Cóż, moja faworytka również nie ma zbyt różowo. Ukradła pracę z ekonomii autorstwa jej starszej siostry, pozmieniała kilka zdań, oddała nauczycielowi, dostała szóstkę i... jej wypracowanie zostało nominowane do prestiżowej krajowej nagrody. Na jakiekolwiek sprostowanie jest już za późno, o dziewczynie piszą wszystkie media, a ona - biedaczka - plącze się w sieci kłamstw, do czego jeszcze bardziej zachęcają ją rodzice.

Podobnie jak poprzednie części, i "Niewiarygodne" czyta się wspaniale, z niegasnącym zainteresowaniem, a "wciągliwość" zdecydowanie wykracza ponad wszelką skalę. Sara Shepard, choć nie ma na koncie wielu powieści - umiejętnie operuje słowem, kreuje oryginalnych bohaterów i kieruje ich losem, rzucając im kłody pod nogi. Powieści z serii Pretty Little Liars są intrygujące, całkowicie nieprzewidywalne i po prostu ciekawa, zatem moim zdaniem grzechem byłoby nie sięgnąć po pierwszą część i na niej poprzestać. To jeden z takich cykli, które trzeba doczytać do samego końca, bo tajemnice mnożą się, bohaterowie wzbudzają sympatię, a wszystkie słowa, zdania i rozdziały pióra Sary Shepard pochłania się z niekłamaną przyjemnością. To nie literatura wysokich lotów, miłośnicy pełnokrwistych, ociekających grozą thrillerów nie będą usatysfakcjonowani, a i jako młodzieżówka ot tak, dla odprężenia tudzież odmóżdżenia raczej się nie sprawdzi - jest po prostu inteligentnie, dobrze napisana i jej lektura wymaga jako-takiej dedukcji, aby zręcznie łączyć fakty i próbować wytypować A. oraz mordercę Alison. Jestem absolutnie zauroczona całą serią, a "Niewiarygodne" wyjątkowo mnie wciągnęły i zachwyciły, więc nie pozostaje mi nic więcej, jak tylko polecić Wam Pretty Little Liars i zaznaczyć, że to najlepsza spośród czterech pierwszych części.

Ach, to Pretty Little Liars - zabójczo wciągająca i zdecydowanie zbyt uzależniająca seria. Przez Sarę Shepard i znakomite książki jej pióra zarwałam już kilka nocy, co skutkowało przeokropnym niewyspaniem, zaczytana nie mogłam się skupić absolutnie na niczym, moje myśli wciąż krążyły wokół czterech przyjaciółek z Rosewood, jednej martwej dziewczyny i pewnego prześladowcy. I...