"Nawałnica mieczy: stal i śnieg" jest dobrą kontynuacją "Pieśni lodu i ognia" ale, jest małe ale. Bynajmniej nie chodzi mi o napój alkoholowy który towarzyszy bitwom bohaterów. Tych bitew, tych rodów ze sobą zwaśnionych, tych nazw mnóstwa, nie mogłem ogarnąć. Z kolejnymi stronami, gubiłem się niby w lesie.

Akcja tego tomu jak zwykle nie daje się przewidzieć i to w najmniejszym stopniu, gdyż przy takich tłumach bohaterów i takim talencie Autora do suspensu, nie sposób przewidzieć co kolejny rozdział pokarze.

Mnóstwo tu brutalnych scen, odrażających, pan Martin chyba jest bardzo pesymistyczny gdy patrzy na konduitę moralną człowieka. W sumie się nawet nie dziwię, "Pieśń lodu i ognia" w lekkim stopniu nawiązuje do wieków średnich, w Europie. Wtedy takie sceny jak w tym cyklu zdarzały się a może były na porządku dziennym, nie wiem.

Postacie, przynajmniej te od których mamy nazwy rozdziałów, jak zwykle są z krwi i kości. To im kibicujemy a czasami brzydzimy się ich zachowaniem, czasem dziwimy czemu są np. tak brutalne.
Myślę że mogę polecić.

"Nawałnica mieczy: stal i śnieg" jest dobrą kontynuacją "Pieśni lodu i ognia" ale, jest małe ale. Bynajmniej nie chodzi mi o napój alkoholowy który towarzyszy bitwom bohaterów. Tych bitew, tych rodów ze sobą zwaśnionych, tych nazw mnóstwa, nie mogłem ogarnąć. Z kolejnymi stronami, gubiłem się niby w lesie.

Akcja tego tomu jak zwykle nie daje się przewidzieć i to w...