Jest to druga książka Frabettiego jaką miałam okazję przeczytać.
Nieprzeciętna i pomysłowa. Idealne okreslenia na to dzieło.
Autor tak przedstawił bycie np.żołwiem ,że zastanawialam się czy aby na pweno nim nie jest :D
Jednak Pałac o stu barmach bardziej przypadl mi do gustu, chodz Księga labiryntu byla lepiej poukladana ,bo w pierwszej postacie i zdarzenie nie pasowaly do siebie.
Jest w niej więcej liczenia, np na 58 str. jesli się nie myle, wynik mi nie wychodzil ''przenoslo'' mnie to na stronę na ktorej bylam, chodz nie popelnilam zadnego bledu.Sama szukalam odpowiedniej strony. Dziwne bylo to jak czarownik nie kazał mi się spieszyc wiec jak spotaklam księcia na koniu to z nim nie pojechalam a za pare stron cofneli mnie i musialam .
Byla bo dobra na lektore szkolną, uczy,każe mysleć chodz w niej nie było tyle zagadak zwykle proste wybory malo znaczące i obliczenia.
Czasami jak coś się nie udawalo to się zastanawialam czy ona ma ukazać ,że jest się nie mądrym.niektóre rzeczy wybieralam ,bo do ksiązki wydawaly mi się lepsze chodz w prawdziwej sytucji wybralabym inaczej .
Daje ciekawe spostrzerzenie swiata bajek. Taka inna perspektywa :D

Jest to druga książka Frabettiego jaką miałam okazję przeczytać.
Nieprzeciętna i pomysłowa. Idealne okreslenia na to dzieło.
Autor tak przedstawił bycie np.żołwiem ,że zastanawialam się czy aby na pweno nim nie jest :D
Jednak Pałac o stu barmach bardziej przypadl mi do gustu, chodz Księga labiryntu byla lepiej poukladana ,bo w pierwszej postacie i zdarzenie nie pasowaly do...