Książka porusza kilka ciekawych wątków: mechanizmy „tworzenia” świętych, wprowadzenie do angelologii oraz stosunki judeo-chrześcijańskie w średniowieczu.

Książka porusza kilka ciekawych wątków: mechanizmy „tworzenia” świętych, wprowadzenie do angelologii oraz stosunki judeo-chrześcijańskie w średniowieczu.

Cóż. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego po tej książce.
Ta książka to thriller metafizyczny, w którym sporą część stanowią rozważania głównego bohatera nad winą, zemstą, przebaczeniem, nienawiścią i samotnością.
Podszepty zła, które rozrywają duszę naszego bohatera stają się coraz silniejsze w miarę, jak jego przeżycia oddalają go od Boga.
Jednak pomimo ścieżki zła na którą wstąpił 10 lat wcześniej Toby dostaje szansę na swoje odkupienie.
Szczerze - zmęczyła mnie ta książka. Nie przepadam za tego typu powieściami.
Mimo to jestem pewna, że powieść Anne Rice znajdzie swoje wierne grono czytelników, którzy akurat takich duchowych i metafizycznych rozważań szukają.

Cóż. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego po tej książce.
Ta książka to thriller metafizyczny, w którym sporą część stanowią rozważania głównego bohatera nad winą, zemstą, przebaczeniem, nienawiścią i samotnością.
Podszepty zła, które rozrywają duszę naszego bohatera stają się coraz silniejsze w miarę, jak jego przeżycia oddalają go od Boga.
Jednak pomimo ścieżki zła na...

Ciekawa, wciągająca... Mroczna, mistyczna.
Warto przeczytać, polecam.

Ciekawa, wciągająca... Mroczna, mistyczna.
Warto przeczytać, polecam.

niestety nie mój styl, nie wciągnęła mnie, jak dla mnie historia którą można opowiedzieć w parę minut rozciągnięta niesamowicie

niestety nie mój styl, nie wciągnęła mnie, jak dla mnie historia którą można opowiedzieć w parę minut rozciągnięta niesamowicie

"Pokuta", pierwsza odsłona "Czasu aniołów", to jedna z najlepszych i najbardziej zaskakujących powieści Anne Rice. Nie wiem, skąd tak wiele niskich ocen, bo mnie książka wciągnęła bez reszty.

"Pokuta", pierwsza odsłona "Czasu aniołów", to jedna z najlepszych i najbardziej zaskakujących powieści Anne Rice. Nie wiem, skąd tak wiele niskich ocen, bo mnie książka wciągnęła bez reszty.

Sięgając po "Pokutę", niestety nie przeczytałam ostrzeżenia na wewnętrznej zakładce (pewnie dlatego właśnie było na wewnętrznej, by nie odstraszać od razu),że jest to książka, którą Anne Rice napisała po "nawróceniu się" na katolicyzm, i powieść stanowi "owoc jej duchowej przemiany".
Okazało się, że cała książka faktycznie przesiąknięta jest ideologią katolicką, co mnie, jako ateistkę, naturalnie zraziło, ale że akurat byłam w długiej podróży i nie miałam nic innego do czytania, brnęłam w "Pokutę" dalej.
Szybko zresztą okazało się, że, pomijając warstwę religijną, nie jest to aż tak zła książka. Jako weteranka "Kronik wampirów" jestem przyzwyczajona do rozwlekłego sposobu narracji, charakterystycznego dla Rice, i jej snucia opowieści w opowieściach, zatem postanowiłam dobrnąć do końca, wątki katolickie traktując na zasadzie czarnego humoru, co nie było trudne, bo ta religia, jak wszystkie, sama w sobie pełna jest sprzeczności i absurdów. Mimo to powieść rzecz jasna byłaby znacznie lepsza bez tych religijnych wstawek i cytatów z Biblii - moim zdaniem jej klimat podpada bardziej pod fantasy.
"Pokuta" bowiem opowiada o losach płatnego zabójcy, którego dręczą dylematy moralne. Pewnego dnia nawiedza go anioł, proponując mu zostanie bożym pomocnikiem, na co główny bohater przystaje. Jego pierwszą misją jest przeniesienie się w czasie do XIII wieku i w przebraniu mnicha z zakonu Dominikanów załagodzenie konfliktu religijnego w angielskim miasteczku - katoliccy mieszkańcy oskarżają tam małżeństwo Żydów o zamordowanie własnej córki.
Przeniesienie historii do średniowiecza jedynie podkreślało bzdurność religii, ze względu na obsesyjny fanatyzm i zabobonność ówczesnych ludzi (z drugiej strony w XXI wieku nadal istnieją wyznawcy płaskiej Ziemi, więc, jak widać, jako ludzkość wciąż nie zmądrzeliśmy).
Przypuszczam, że dla katolików powieść mogłaby być głęboka i wzruszająca, ale dla mnie stanowiła jedynie sposób na chwilową rozrywkę, w dodatku niezbyt emocjonującą. Na plus mogę zaliczyć tylko to, że dzięki klimatowi fantasy nie miałam odruchów wymiotnych przy wątkach religijnych, gdyż atmosfera fantastyczności skutecznie je odrealniała.
Tak czy owak - ateistom "Pokutę" serdecznie odradzam.

Sięgając po "Pokutę", niestety nie przeczytałam ostrzeżenia na wewnętrznej zakładce (pewnie dlatego właśnie było na wewnętrznej, by nie odstraszać od razu),że jest to książka, którą Anne Rice napisała po "nawróceniu się" na katolicyzm, i powieść stanowi "owoc jej duchowej przemiany".
Okazało się, że cała książka faktycznie przesiąknięta jest ideologią katolicką, co mnie,...

Niestety z żalem muszę stwierdzić, że książka nie przypadła mi do gustu. W mojej ocenie połączenie tego typu fantastyki z religią niezbyt dobrze się sprawdziło. Miałam wrażenie, że autorka z jednej strony próbowała przekazać coś na kształt swojego manifestu świeżo nawróconej kobiety w połączeniu z prozą w klimacie Kena Folleta. Lubię czytać książki religijne, al jednak tutaj ta religia mi przeszkadzała, wydawała się być dewocyjna i narzucająca się. Sama fabuła tak naprawdę też nie wciągnęła mnie zbyt mocno.

Niestety z żalem muszę stwierdzić, że książka nie przypadła mi do gustu. W mojej ocenie połączenie tego typu fantastyki z religią niezbyt dobrze się sprawdziło. Miałam wrażenie, że autorka z jednej strony próbowała przekazać coś na kształt swojego manifestu świeżo nawróconej kobiety w połączeniu z prozą w klimacie Kena Folleta. Lubię czytać książki religijne, al jednak...

Szybko się czytało, owszem. Ale raczej nie mój typ książek. Lubię Anne Rice, ale zdecydowanie wolę czytać o wampirach lub czarownicach w jej wydaniu. Właściwie to czytają historię Toby'ego ciągle zastanawiałam się co spowodowało, że stał się mordercą. W sumie nie wiem co jeszcze napisać. Może tylko tyle, że mimo wszystko nie uważam czasu przeznaczonego na tę lekturę za zmarnowany.

Szybko się czytało, owszem. Ale raczej nie mój typ książek. Lubię Anne Rice, ale zdecydowanie wolę czytać o wampirach lub czarownicach w jej wydaniu. Właściwie to czytają historię Toby'ego ciągle zastanawiałam się co spowodowało, że stał się mordercą. W sumie nie wiem co jeszcze napisać. Może tylko tyle, że mimo wszystko nie uważam czasu przeznaczonego na tę lekturę za...

Autorka miała pomysł, jakąś koncepcję, dobre chęci. Na tym się niestety kończy. Chwyciłam książkę z braku laku. Jedyny plus, że szybko się czyta. Jeśli ktoś ma jednak chęć przeczytać to polecam pominąć pierwszych 70 stron (nikt nic nie straci).

Autorka miała pomysł, jakąś koncepcję, dobre chęci. Na tym się niestety kończy. Chwyciłam książkę z braku laku. Jedyny plus, że szybko się czyta. Jeśli ktoś ma jednak chęć przeczytać to polecam pominąć pierwszych 70 stron (nikt nic nie straci).

Dobra książka napisana ładnym językiem. Książka o miłości, wierze, poświęceniu i wybaczaniu.
Dodałbym więcej akcji i może byłaby hitem czytelniczym

Dobra książka napisana ładnym językiem. Książka o miłości, wierze, poświęceniu i wybaczaniu.
Dodałbym więcej akcji i może byłaby hitem czytelniczym