Czytając "Mroczne światło" miałam nadzieję na to, że ta część będzie lepsza od poprzedniej, a przynajmniej na tym samym poziomie, ale jednak trochu się na niej zawiodłam, co jednak nie znaczy, że mi się nie podobała.
Kelley pozostając w świecie ludzi przygotowuje się do premiery "Romea i Julii", jednak nawet wcielenie się w inną postać nie pozwala jej zapomnieć o Sonnym, który w świecie elfów i innych magicznych stworzeń ma do wykonania zadanie - pokonać Dzikie Zastępy. Sprawy bardziej się komplikują, gdy Kelley zostaje napadnięta przez rzezimieszka (a przynajmniej jej się tak wydawało), a władca zimy, Oberon zapada na tajemniczą chorobę...
Tak jak już pisałam, ta część podobała mi się mniej niż "Oddech nocy", który tak bardzo przypadł mi do gustu i stał się jedną z moich ulubionych książek. Czytając inne opinie, innym podobała się bardziej właśnie ta część, ale nie mnie, to chyba po prostu rzecz gustu. W "Mrocznym świetle" zabrakło mi przede wszystkim humoru, który gościł w cz.1.
Ale nawet pomimo tego i innych pomniejszych wad warto przeczytać tę książkę, gdyż jest lekką lekturą, którą szybko się czyta.

Czytając "Mroczne światło" miałam nadzieję na to, że ta część będzie lepsza od poprzedniej, a przynajmniej na tym samym poziomie, ale jednak trochu się na niej zawiodłam, co jednak nie znaczy, że mi się nie podobała.
Kelley pozostając w świecie ludzi przygotowuje się do premiery "Romea i Julii", jednak nawet wcielenie się w inną postać nie pozwala jej zapomnieć o Sonnym,...