Przeczytałem w dwa dni. Chwyta za serce.

Przeczytałem w dwa dni. Chwyta za serce.

Będzie bardzo patetycznie. 🫣

"Korzenie..." dołączyły do mojego prywatnego, bardzo elitarnego grona, utworów dla mnie ważnych.
A może najważniejszych?

Są najbardziej osobistą powieścią od czasu „Opowieści o miłości i mroku” Amosa Oza.

Po ich przeczytaniu czułam się tak, jakbym znalazła bliską mi duszę, która rozumie wszystkie moje rozterki, pytania i wątpliwości.

I żeby tej dopiero co stworzonej więzi nie tracić przeczytałam "Korzenie..." raz jeszcze…

Ale przeczytałam je raz jeszcze również dlatego, że już podczas pierwszego czytania miałam wrażenie,
że coś mi ciągle umyka,
że niektóre przemyślenia mają drugie dno,
że nie wszystko ogarniam,
że jest tam tyle ukrytych znaczeń,
że stale próbuję odkryć sensy, które mi się wymykają i nijak nie mogę ich złapać,
że…, że… i że.

Bo tę książkę odebrałam zdecydowanie bardziej „czuciem i wiarą” niż „mędrca szkiełkiem i okiem”.

To książka o ludzkich postawach, marzeniach, dążeniach, ambicjach.
O CZŁOWIECZEŃSTWIE.

Klimat, nastrój, język i ta lekkość z jaką Gary snuje opowieść urzekła mnie i poddałam się jej bezgranicznie i bezwarunkowo.

Najgorsze, że muszę już je oddać do biblioteki. 😭
Co prawda „Życie przed sobą” czeka, ale czy sprosta wygórowanym oczekiwaniom?

Maleńka próbka:

„Zauważył już, że pewne rzeczy, mimo że odczuwał je głęboko, ujęte w słowa, zmieniały sens do tego stopnia, że nie tylko nie mógł podzielić się nimi z kimś innym, ale sam - wymawiając je, już ich nie poznawał”.

Będzie bardzo patetycznie. 🫣

"Korzenie..." dołączyły do mojego prywatnego, bardzo elitarnego grona, utworów dla mnie ważnych.
A może najważniejszych?

Są najbardziej osobistą powieścią od czasu „Opowieści o miłości i mroku” Amosa Oza.

Po ich przeczytaniu czułam się tak, jakbym znalazła bliską mi duszę, która rozumie wszystkie moje rozterki, pytania i wątpliwości.

I...

Sam nie wiem czy książkę bardziej polecić tym, którzy tracą wiarę w ludzkość, czy tym którzy mają jej za dużo. Stąd też polecam wszystkim.


By

Sam nie wiem czy książkę bardziej polecić tym, którzy tracą wiarę w ludzkość, czy tym którzy mają jej za dużo. Stąd też polecam wszystkim.


By