Gdy zobaczyłam "Dziewczyny wojenne" na półce w księgarni, od razu umieściłam tę książkę na liście prezentów z okazji zbliżających się urodzin. Wiedziałam, że jest to trudna lektura, zatem zabrałam się do czytania wtedy, gdy nic mnie nie rozpraszało. Książka składa się z jedenastu historii kobiet, które w 1939 r. były młodymi dziewczynami, pełnymi marzeń, ambicji, planów na przyszłość... Codziennie czytałam o relacji jednej z bohaterek, w ten sposób chciałam spokojnie przebrnąć przez tę książkę, bez zbędnego pośpiechu, z koniecznym oddaniem. Każdy spodziewał się wojny, jednak nikt nie był w stanie przygotować się psychicznie na to, co miało nastąpić. Jak podkreśla autor mówiąc o wojnie, często ukazujemy ją tylko z punktu widzenia mężczyzn. Zapominamy o odwadze i ofierze wielu kobiet. Ta książka poświęcona jest bohaterkom dnia codziennego. Ich historie pokazują, że "zawsze warto być człowiekiem", mimo okrucieństwa i pogardy istniejących w świecie. Opowieści przepełnione są szczerością, ale także nadzwyczajną skromnością. Dla mnie każdej bohaterce mogłaby być poświęcona oddzielna książka, gdyż około 30 stronicowe relacje był dla mnie za krótkie. Jednak dzięki temu, mamy możliwość zestawienia opinii na różne wydarzenia II wojny światowej. Podziwiam kobiety za to, że te okrutne wydarzenia zachował w swej pamięci, choć pewnie nieraz miały ochotę je wymazać. Jedynym minusem tej książki jest brak przypisów, dlatego osoba niezaznajomiona z historią wojny, może się trochę pogubić w skrótach i postaciach. Na podstawie takich książek uświadamiamy sobie, że należy czytać, aby nigdy nie zapomnieć... aby odwaga mogła być zawsze godna szacunku, aby nikt nie mógł nam wmówić, że powinniśmy się wstydzić. Historia II wojny światowej jest trudna, często wymaga od nas zaakceptowania prawd, o których chcielibyśmy zapomnieć. Jednak dumę, którą w sobie pielęgnujemy, powinniśmy traktować jako drogowskaz... Trzeba starać się ich zrozumieć. W relacji kobiet, które uczestniczyły w tamtych wydarzeniach, mało jest pretensji i pogardy dla innych ludzi, bo one wiedział jak trudno było podjąć pewne decyzje. Zabawne, że nam, żyjącym w zupełnie innym świecie, budzącym się bez strachu przed śmiercią, tak łatwo przychodzi ocenianie i krytykowanie.
katarzynaczyta.blogspot.com

Gdy zobaczyłam "Dziewczyny wojenne" na półce w księgarni, od razu umieściłam tę książkę na liście prezentów z okazji zbliżających się urodzin. Wiedziałam, że jest to trudna lektura, zatem zabrałam się do czytania wtedy, gdy nic mnie nie rozpraszało. Książka składa się z jedenastu historii kobiet, które w 1939 r. były młodymi dziewczynami, pełnymi marzeń, ambicji, planów na...