No, takie życie to ja rozumiem. Jeżdżę sobie po kraju z przyjaciółmi, nawiązuje nowe znajomości, często biesiaduję i suto zakrapiam grogiem i ponczem, chodzę na bale, zewsząd otacza mnie szacunek i uznanie. Nawet jeżeli od czasu do czasu wpadam w jakieś niegroźne tarapaty nie psują mi one dobrego nastroju, ponieważ czeka mnie nowa podróż i nowe przyjemności. To ci dopiero gruntowne studia nad życiem i filozofia.
Piszę to oczywiście z lekkim przekąsem ale tak naprawdę jestem pełna sympatii dla Pana Pickwika, filozofa i mędrca ale przede wszystkim jowialnego, rumianego i z pewną tuszą dobrotliwego jegomościa. Był zawsze w dobrym humorze, pełen wiary w dobroć innych ludzi i pasjami nie znosił kłamców bez honoru. Dzięki jego podróżom poznałam codzienne życie w XIX –wiecznej Anglii, jej zwyczaje i mentalność ówczesnych ludzi. „Klub Pickwika” to przede wszystkim wnikliwa obserwacja współczesności Dickensa pełna humoru, satyry i ironii, napisana lekko, potoczyście choć trochę kąśliwie. Czytałam z uśmiechem na ustach. To idealna lektura na pochmurny letni dzień :-)

No, takie życie to ja rozumiem. Jeżdżę sobie po kraju z przyjaciółmi, nawiązuje nowe znajomości, często biesiaduję i suto zakrapiam grogiem i ponczem, chodzę na bale, zewsząd otacza mnie szacunek i uznanie. Nawet jeżeli od czasu do czasu wpadam w jakieś niegroźne tarapaty nie psują mi one dobrego nastroju, ponieważ czeka mnie nowa podróż i nowe przyjemności. To ci dopiero...