Po powtórnym przeczytaniu książki musiałem edytować swoją recenzję. "Psychologia i szamanizm" prawdę mówiąc mało co ma wspólnego z psychologią, chociaż wydawałoby się, że autor, psychoterapeuta, psycholog, będzie mocno nawiązywał i podawał konkretne przykłady psychologiczne. Niestety tak nie jest.
Książka dość mocno nawiązuje do serii książek Carlosa Castanedy i jego kontaktach z szamanem z plemienia Yaqui. Problem w tym, że nie wiadomo, czy twórczość Castanedy to literatura faktu, czy może bardziej fikcji. Dlatego też uważam, że nawiązywanie do wydarzeń opisanych w serii książek Castanedy jest trochę dziwne, zwłaszcza, że Arnold Mindell jest zawodowcem, psychologiem. To trochę tak, jakby ktoś próbował zagadnienia psychologiczne popierać np. mitologią grecką.
"Psychologia i szamanizm" ... mało co w tej książce psychologii, a przykłady szamanizmu oparte są na książkach, co do których nie możemy być pewni, że są faktyczną historią a nie fikcją literacką.
Potraktowałbym tę książkę bardziej jako rozwinięcie twórczości Castanedy, niż faktyczną pracę mającą na celu wyjaśnienie zagadnień szamańskich w naukowy, psychologiczny sposób.
Jeszcze jedna rzecz, która nie dawała mi spokoju w czasie czytania tej książki, to forma zwracania się do czytelnika jaką przyjął autor. Sam autor stwierdził, że będzie się zwracał do czytelnika używając żeńskiej odmiany zwrotów, bo jak sam stwierdził i tak połowa czytelników to kobiety. Niestety nie jest w tym konsekwentny, ponieważ czasami używa zwrotów żeńskich jak wojowniczka, śniąca, miałaś szanse, mogłaś wygrać itp. ale zaraz w następnym zdaniu pisze: pokonałeś moc, jesteś wyczerpany ... wojownicy i szamani, ale już nie wojowniczki i szamanki. Autor chyba za bardzo chciał być politycznie poprawny jak na te czasy, ale coś mu nie wyszło. Przyznam, że gdyby sama treść książki była bardziej interesująca, to może nie zwracałbym na to uwagi ale ogólnie treść jest słaba i takie niedociągnięcia przyciągają wtedy moją uwagę.

Po powtórnym przeczytaniu książki musiałem edytować swoją recenzję. "Psychologia i szamanizm" prawdę mówiąc mało co ma wspólnego z psychologią, chociaż wydawałoby się, że autor, psychoterapeuta, psycholog, będzie mocno nawiązywał i podawał konkretne przykłady psychologiczne. Niestety tak nie jest.
Książka dość mocno nawiązuje do serii książek Carlosa Castanedy i jego...

I znowu wystawiam opinię bez doczytania... dlatego też postanowiłem się wstrzymać od gwiazdek. Ale jeśli chodzi o to, przez co udało mi się przebrnąć to mogę powiedzieć, że oczekiwałem czegoś całkiem innego. Nie do końca wiem, czy można to nazwać winą autora, pewnie nie, choć mam wrażenie, że popłynął stanowczo za bardzo. Brakuje mi tutaj... psychologii. To znaczy, liczyłem na jakieś zestawienie teorii psychologicznych czy też uznanych metod postępowania z szamańską tradycją. Tymczasem mam niestety wrażenie, że autor nieco na wyrost zareklamował się psychologią (nie wątpię w jego terapeutyczne kompetencje, jednak nic o nich stąd nie wiadomo).
Książka stanowi raczej rodzaj dzielenia się swoimi duchowymi przeżyciami. Co więcej, opisany w dość mocno chaotyczny sposób, jakby autor zakładał, że obszar w którym się porusza jest codzienną oczywistością dla każdego człowieka. Co więcej, we wstępie przywołuje pomysł przyjaciółki, żeby stosować zaimek "ty" i chwali go, jako bardzo dobry... moim zdaniem, nie. Książka nabrała przez to charakteru jakiegoś specyficznego, ezoterycznego coachingu. Niestety, pozycja jak dla mnie zbyt specyficzna i przez to ciężko akceptowalna.

I znowu wystawiam opinię bez doczytania... dlatego też postanowiłem się wstrzymać od gwiazdek. Ale jeśli chodzi o to, przez co udało mi się przebrnąć to mogę powiedzieć, że oczekiwałem czegoś całkiem innego. Nie do końca wiem, czy można to nazwać winą autora, pewnie nie, choć mam wrażenie, że popłynął stanowczo za bardzo. Brakuje mi tutaj... psychologii. To znaczy, liczyłem...