Ten podobał mi się najbardziej - może dlatego, że czytałam w oryginale? To, co językowo przeszkadzało mi przy pierwszych dwóch tomach (które czytałam w nieoficjalnym tłumaczeniu),okazało się sprawą przekładu, oryginalna wersja była bardziej zrozumiała.

Od początku polubiłam Gray, którą autorka wykreowała bardziej konsekwentnie. Mogłabym się co prawda czepiać tego, jak szybko odnalazła się w swojej nowej, brutalnej roli, ale ta dziewczyna sporo przeszła i mimo wszystko, w jakiś sposób, udało się jej pozostać sobą. Durian natomiast... okazał się typem bohatera, jakiego bardzo lubię :) Zabójca i dżentelmen w jednym, milczący i niebezpieczny. Mrauu.... Do tego niewiele seksu, za to stopniowe budowanie więzi.

W tym miejscu muszę wspomnieć o odrobinę denerwującym schemacie - we wszystkich tomach pary zaczynały od jawnej wrogości (z rodzaju - "właściwie to powinienem cię od razu wypatroszyć"),przez gwałtowny wzajemny pociąg i przeciwstawiający się temu umysł, dość szybko zawiązaną lojalność, po dramatyczny punkt kulminacyjny, aż wreszcie - na koniec - zwątpienie, poddanie się jednej ze stron ("nie chcę cię zmuszać, najlepiej odejdę"). Grrrrr, nie znoszę powtarzających się schematów.

Ten podobał mi się najbardziej - może dlatego, że czytałam w oryginale? To, co językowo przeszkadzało mi przy pierwszych dwóch tomach (które czytałam w nieoficjalnym tłumaczeniu),okazało się sprawą przekładu, oryginalna wersja była bardziej zrozumiała.

Od początku polubiłam Gray, którą autorka wykreowała bardziej konsekwentnie. Mogłabym się co prawda czepiać tego, jak...