Pierwsza część książki w dosyć realistyczny sposób przedstawia życie bezdomnych młodocianych, ich koczowniczy, złodziejski styl życia, małe wzruszenia i nałogi. Dalej widzimy chęć poprawy młodych ludzi i cudowne nawracanie do życia jak człowiek - a wszystko to dzięki wspaniałej komunistycznej partii, która wszystkich kocha, a najbardziej kocha ludzi pracy. Komunistyczny ZSRR dzięki instytucjom, takim jak m.in. domy dziecka i kołchozy czy komuny tworzy ludzi zafascynowanych ideologią, pracą dla ludzkości, braterstwem i silną wspólną więzią. Ta część jest nienaturalna i mało przekonująca. Niemniej jednak książka ciekawa. Najbardziej intrygująca i wciągająca jest postać młodego, niesamowicie zdolnego chłopaka o niebywałej wyobraźni - zwącego siebie inżynierem Weszkinem, który jest nad wyraz mądry i nosi malowane wąsy, okulary bez szkieł, wojskową marynarkę z licznymi odznakami i za duże rajtuzy. Tę postać z pewnością wykorzystali twórcy "Włatcy móch", kiedy wykreowali Konieczka. Ale wierzcie mi, literacki pierwowzór Konieczka jest znacznie bardziej zajmujący i choćby tylko dlatego warto sięgnąć po tę lekturę.

Pierwsza część książki w dosyć realistyczny sposób przedstawia życie bezdomnych młodocianych, ich koczowniczy, złodziejski styl życia, małe wzruszenia i nałogi. Dalej widzimy chęć poprawy młodych ludzi i cudowne nawracanie do życia jak człowiek - a wszystko to dzięki wspaniałej komunistycznej partii, która wszystkich kocha, a najbardziej kocha ludzi pracy. Komunistyczny...