„Myślę, że nawet jeśli któregoś dnia nie będziesz wiedziała kim jestem, nadal będziesz wiedziała, że cię kocham”

Alice Howland – 50-letnia kobieta, która ma wszystko: odnoszącego sukcesy męża, trójkę wspaniałych dzieci, a sama również może pochwalić się licznymi osiągnięciami. Na co dzień wykłada psychologię na Harvardzie i jest jedną z najbardziej znanych ekspertek od lingwistyki. Wydawałoby się, że jej życie jest idealne. Niestety Alice zaczyna dostrzegać u siebie problemy z pamięcią, które z czasem się pogłębiają. Kobieta nie dopuszcza do siebie myśli, że może to być objaw jakiejś choroby i wini za nie zmęczenie i natłok zajęć. Jednak gdy problemy z pamięcią się nasilają, Alice odwiedza lekarzy, którzy stawiają jej diagnozę, która jest dla niej niczym wyrok śmierci – Alzheimer. Nieuleczalna choroba sprawia, że samodzielna i niezależna dotąd kobieta musi polegać na opiece najbliższych, co ją niezwykle frustruje.

„Brakuje mi wykonywania czynności bez trudu. Brakuje mi uczestniczenia w teraźniejszości. Brakuje mi bycia potrzebną. Tęsknię za moim życiem i za moją rodziną. Kochałam swoją rodzinę i swoje życie”

„Motyl” to pierwsza powieść Lisy Genovy, po którą sięgnęłam. Autorka poza pasją, jaką jest pisanie książek, jest doktorem nauk medycznych w dziedzinie neurobiologii. Jej powieść „Motyl” została uznana za jeden z najbardziej spektakularnych debiutów w historii literatury, co w dużej mierze przekonało mnie do przeczytania tej powieści. Książka opowiada o zmaganiach 50-letniej kobiety, której świat się zawalił po usłyszeniu diagnozy. Alzheimer w tak młodym wieku… Przecież to się nie zdarza, nie jej. A jednak choroba jest prawdziwa i poprzez postać głównej bohaterki, autorka uświadamia nas, czytelników, że choroba ta dotyka nie tylko osoby w podeszłym wieku, ale również te, które są na półmetku życia i gdyby nie to, mogliby się cieszyć z najmniejszych rzeczy. Lisa Genova w dość jasny sposób pokazuje nam co oznacza ta choroba dla kogoś, kto pracuje, kto dopiero sięga szczytu swoich możliwości. Moim ulubionym fragmentem jest końcówka (UWAGA! Spoiler), w której Alice Howland wychodzi na scenę i przemawia przed tłumem ludzi. Dla niektórych z nas mogłoby być to czymś banalnym, wręcz naturalnym, jednak dla niej, dla osoby, która zapomina wszystko, jest to wielkie przeżycie. Ta przemowa była najważniejszą chwilą w jej życiu, kiedy to pokonała strach, chorobę, a także wygrała walkę niejako z samą sobą.

Język powieści jest jasny, chociaż niekiedy skomplikowane zwroty medyczne sprawiały mi problem. Mimo tego, książka jest zrozumiała dla laika. Historia opowiedziana jest przez Alice, dzięki czemu możemy wejść niejako w jej życie. Niezwykle przejmująca, z trudem potrafiłam się od niej oderwać, a przede wszystkim – wzruszająca. Można zauważyć, że Lisa Genova dzięki pracy jako neurobiolog, skrupulatnie sprawdziła temat i odtworzyła go w sposób wiarygodny.

„Fakt, że miała Alzheimera, nie oznaczał, że nie zasługiwała już, aby zostać wysłuchana”

Piękną, poruszająca, a zarazem wstrząsająca i przerażająca powieść, która ukazuje prawdę o tej chorobie, która uzmysławia nam, że życie jest krótkie i w każdym momencie może nas spotkać to, co przytrafiło się Alice.

______________________________________________
http://ja-ksiazkoholik.blogspot.com/2015/07/73-lisa-genova-motyl.html

„Myślę, że nawet jeśli któregoś dnia nie będziesz wiedziała kim jestem, nadal będziesz wiedziała, że cię kocham”

Alice Howland – 50-letnia kobieta, która ma wszystko: odnoszącego sukcesy męża, trójkę wspaniałych dzieci, a sama również może pochwalić się licznymi osiągnięciami. Na co dzień wykłada psychologię na Harvardzie i jest jedną z najbardziej znanych ekspertek od...