Pomysł podróży w czasie do okresu drugiej wojny światowej, choć nie jest raczej nowy, to zazwyczaj daje autorowi znakomity punkt wyjściowy do zbudowania na jego kanwie ciekawej historii o alternatywnych losach świata. Tymczasem powieść Uznańskiego ciężko uznać za interesującą z kilku niezależnych od siebie powodów.

Pierwszym jest naprawdę mało wciągająca fabuła, o istnieniu której w zasadzie nie ma, co mówić. Ot, bohater przenosi się w czasie i z nieznanych, nie zdradzanych czytelnikowi do samego końca powodów, szybko z elementu niepożądanego awansuje na jednego z prominentnych obywateli Trzeciej Rzeszy. Samo jego pojawienie zdaje się zmieniać znany nam bieg wydarzeń i w zadziwiający, wręcz niepojęty a nawet rzekłbym absurdalny sposób przyśpieszać rozwój technologiczny. Wszystko zostaje w jakiś sposób wyjaśnione w końcówce, jakkolwiek jest to wyjaśnienie szyte wyjątkowo grubymi nićmi, niestety.

Sam główny bohater, to postać, delikatnie mówiąc, źle skonstruowana i raczej antypatyczna. Jego rola, choć nadrzędnie kluczowa, w całości procesu zachodzących w historii zmian wydaje się znikoma. Brak w jego charakterze także jakiejś spójności, bowiem czasem zachowuje się, niczym wszechwiedzący erudyta, by w innym momencie nie kojarzyć faktów, znanych tak słabo obytemu z tematem kulis drugiej wojny światowej laikowi, jak ja.

Ponadto, nie stwierdziłem w "Herrenvolk" żadnych świeżych, czy nowych pomysłów, które można na tej nowej, alternatywnej historii zbudować. Wszystko, o czym mówi autor już było. Najwyraźniejszymi inspiracjami wydają się tu gry komputerowe pokroju "Red Alert", czy "Wolfenstein", tak więc masa tu właśnie wariacji technologicznych pokroju latających talerzy, czy "drzew Tesli", oraz okultystycznych zapożyczeń, jak choćby przyzwania demonów z innych wymiarów.

Czary goryczy dopełnił wątek miłosny, kompletnie niepotrzebny i tak sztampowo - "kampowy", że siłą musiałem powstrzymywać się przed przeskakiwaniem opisów rozterek sercowych i erotycznych igraszek głównego bohatera.

Jedyną jasną stroną są wprowadzone odniesienia współczesnej rzeczywistości, często podszyte trafnym, pełnym cierpkiej ironii, humorem. Krytyka mentalności przedstawicieli naszego narodu, choć nie nazbyt odkrywcza, to w zasadzie celna, i w kontekście tego, co spotkało Polskę w alternatywnej historii, wypada całkiem przyzwoicie.

Spodziewałem się dzieła bardziej konkretnego, zwłaszcza w warstwie merytorycznej. Oczywiście, nie sposób odmówić autorowi przygotowania w tej sferze, ale jak na mój gust nazbyt daleko podążył on w rejony przegiętego fantasy / science-fiction. Przy zachowaniu odpowiedniego dystansu i lekkości, mogłoby wyjść z tego coś interesującego, ale większość, jak wspomniałem, graniczących z absurdem koncepcji, jakoś nie współgra mi z zahaczającym o patos wydźwiękiem powieści, i ciężkim, forsowanym na mega-poważny, stylem narracji.

Pomysł podróży w czasie do okresu drugiej wojny światowej, choć nie jest raczej nowy, to zazwyczaj daje autorowi znakomity punkt wyjściowy do zbudowania na jego kanwie ciekawej historii o alternatywnych losach świata. Tymczasem powieść Uznańskiego ciężko uznać za interesującą z kilku niezależnych od siebie powodów.

Pierwszym jest naprawdę mało wciągająca fabuła, o...