„Intymne porozumienie jest albo ogromnie trudne, albo też w naszych wysiłkach nie uwzględniamy jakichś ważnych elementów, które budują związek. W tym właśnie może pomóc pojęcie miłości jako opowieści: każdy z nas ma idealną opowieść o miłości i może to być najważniejsza rzecz, której się o sobie dowiemy”. [s.19]

DLA KOGO:
Dla osób lubiących teorie o miłości i związkach.

CO W ŚRODKU:
- Na podstawie opowieści o różnych związkach Autor pokazuje nam tytułową teorię miłości jako opowieści. Przedstawia, że każdy związek tworzą osoby, które snują swoją własną o nim opowieść, a nasza własna może, ale nie musi pasować do opowieści partnerki/partnera. Jednocześnie para snuje wspólną opowieść, która nie musi odpowiadać opowieściom indywidualnym, a dodatkowo tych opowieści może być kilka. Jeśli po przeczytaniu tych kilku zdań czujesz, że wiesz jeszcze mniej niż wcześniej, to nie jesteś sam. Miałam tak samo :D

- Jednak książka jest w istocie bardzo przystępna i teoria miłości jako opowieści całkiem mnie zaciekawiła. Na pewno da nowe spojrzenie na związki. Okazuje się, że wcale nierzadko zdarza się sytuacja, w której jedna ze stron nie tylko postrzega związek zupełnie inaczej niż druga, ale też jest całkowicie przekonana, że wie, jak to wszystko widzi partner/partnerka. I oczywiście się myli.

- Warto jednak wziąć pod uwagę, że sam Autor wspomniał we wstępie „Tak wiec ta książka jest bardziej raportem na temat postępu w badaniach niż ostateczną prezentacją w pełni zweryfikowanej teorii” [s.10]. Mamy tu więc bardziej rozważania i to, co zrodziło się z refleksji Autora. Dlatego traktuję tę teorię bardziej jako ciekawostkę i uzupełnienie lub dodatek do teorii innych, bardziej pogłębionych i zweryfikowanych. Niemniej jednak kilka rzeczy pozwoliła mi przemyśleć na nowo.

„Intymne porozumienie jest albo ogromnie trudne, albo też w naszych wysiłkach nie uwzględniamy jakichś ważnych elementów, które budują związek. W tym właśnie może pomóc pojęcie miłości jako opowieści: każdy z nas ma idealną opowieść o miłości i może to być najważniejsza rzecz, której się o sobie dowiemy”. [s.19]

DLA KOGO:
Dla osób lubiących teorie o miłości i związkach....

jeden z elementów każdego związku - "snucie opowieści" - np. o podróżach realnych i egzystencjalnych, o nauczycielu i uczniu, poświęceniu czy też wojenna gdzie dynamika związku oparta jest na nieustannych bitwach partnerów które ożywiają relację. Niestety - cechą opowieści jest jej nietrwałość, lub rozbieżność miłosnych narracji snutych przez partnerów a wówczas może okazać się że każdy żyje już w innym świecie i inaczej postrzega rzeczywistość...

jeden z elementów każdego związku - "snucie opowieści" - np. o podróżach realnych i egzystencjalnych, o nauczycielu i uczniu, poświęceniu czy też wojenna gdzie dynamika związku oparta jest na nieustannych bitwach partnerów które ożywiają relację. Niestety - cechą opowieści jest jej nietrwałość, lub rozbieżność miłosnych narracji snutych przez partnerów a wówczas...

Sięgnęłam po książkę Sternberga dzięki artykułowi w jednym z czasopism podsumowującemu jego teorię.
Czy miłość jest opowieścią? Jeśli potraktujemy opowieść jako pewnego rodzaju przenośnię, mogę się z tym zgodzić. Z tym, że jest to przenośnia wielowymiarowa.
Opowieści snuje w pewnym sensie każdy z nas. Patrząc wstecz - widzimy historię i interpretujemy ją po swojemu. Patrząc na to co widzimy, słyszymy, czujemy - snujemy swoje interpretacje. Każdy z nas tworzy swoją opowieść - na swój sposób postrzega fakty, rzeczy i przede wszystkim: siebie i innych. Mamy swoją własną, indywidualną opowieść. Mamy też opowieść naszych relacji.
Autor w ramach swojej teorii dzieli nasze opowieści na 25 kategorii, przy czym zaznacza, że może być ich więcej i że każdy z nas może "pisać" kilka różnych opowieści. Pokazuje, jakie role psychologiczne odgrywają bohaterowie każdej z nich, jakie towarzyszą im schematy myślenia, wreszcie - jakie zalety i pułapki niesie ze sobą każdy z typów opowieści.
Lektura dość ciekawa i pisana przystępnym językiem. Przede wszystkim pozwala zrozumieć pewne mechanizmy, jak i to, że można przed nimi uciec.

Sięgnęłam po książkę Sternberga dzięki artykułowi w jednym z czasopism podsumowującemu jego teorię.
Czy miłość jest opowieścią? Jeśli potraktujemy opowieść jako pewnego rodzaju przenośnię, mogę się z tym zgodzić. Z tym, że jest to przenośnia wielowymiarowa.
Opowieści snuje w pewnym sensie każdy z nas. Patrząc wstecz - widzimy historię i interpretujemy ją po swojemu....