Autorki nigdy nie pracowały w zawodzie, obie ciągnęło do literatury. Ich kryminały cechują się przede wszystkim humorem.

Komisarz Anna po raz kolejny już prowadziła śledztwo w sprawie zabójstwa, tym razem było ono specyficzne – ciało dwojga kochanków było ze sobą charakterystycznie splecione. Przypominało to sprawę sprzed lat, choć wydawało się to niemożliwe, gdyż tamci ludzie zostali aresztowani i odsiadywali kary. Świadkowie zdarzenia niewiele widzieli lub też nie chcieli podzielić się swoją wiedzą z policją. Władza miała trudne zadanie do wykonania, tymczasem ofiar zaczęło przybywać…

Akcja powieści toczy się w jednym z miast w czasach współczesnych.

Anna spotykała się z mężczyznami, jednak jej obecny partner opuścił ją, starała się o nim zapomnieć, lecz nie było to łatwe. Dodatkowo cały czas czuła się zmęczona przez co nie mogła skupić się na sprawie, którą miała prowadzić. Miała także synka, którego ojciec ją zostawił.

Małgorzata to jej przyjaciółka, która zawsze służyła jej wsparciem. Wróżyła z kart, widziała dla koleżanki bardzo złą przyszłość, ona jednak za bardzo się tym nie przejmowała.

Andrzej to przełożony komisarz, który mimo wszystko przejmował się jej samopoczuciem. Bohaterka nie miała szansy wypocząć, gdyż rozpoczęły się kolejne morderstwa.

Na książkę trafiłam przez przypadek, kupiłam ją na wyprzedaży w Weltbildzie i tak oto znalazła się w moich progach. Dopiero podczas jej czytania zorientowałam się, że jest to trzeci kryminał z serii ,,Przeznaczenie”. W niczym mi to jednak nie przeszkadzało w czytaniu. Autorki przywołały niektóre fakty, więc pozycję można czytać oddzielnie, jak i całą serią.

Język jest bardzo prosty w przekazie, zrozumiały. Kryminał pochłonęłam błyskawicznie, byłam ciekawa końca. Intrygowało mnie, kto okaże się zabójcą, miałam swoje typy, jednak nie sądziłam, że okażą się tak trafne.

Z twórczością tych pisarek zapoznałam się po raz pierwszy, jednak z chęcią przeczytałabym też poprzednie części, być może kiedyś mi się uda.

,,Moc i cesarzowa” to lekki kryminał na zimowy wieczór, który pochłonie nas bez reszty, moim zdaniem warto dać mu szansę !

Moja ocena : 5/6

Autorki nigdy nie pracowały w zawodzie, obie ciągnęło do literatury. Ich kryminały cechują się przede wszystkim humorem.

Komisarz Anna po raz kolejny już prowadziła śledztwo w sprawie zabójstwa, tym razem było ono specyficzne – ciało dwojga kochanków było ze sobą charakterystycznie splecione. Przypominało to sprawę sprzed lat, choć wydawało się to niemożliwe, gdyż tamci...