Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uczucia oceaniczne to kolejna bardzo ciekawa książka Krzysztofa Baranowskiego, znanego polskiego żeglarza, który opłynął dwukrotnie świat oraz wsławił się innymi osiągnięciami. Tym razem Kapitan próbuje opisać tytułowe uczucia, czyli emocje związane z pływaniem po morzach i oceanach. Autor ze swojego własnego doświadczenia opisuje, co może spotkać żeglarza doświadczającego ogromu i potęgi wielkiej wody. Próbuje także wysnuć wnioski, co z tego może wyniknąć. Od początku, jak zwykle w książkach Baranowskiego, widać, że autor zadbał o porządek i poukładał logicznie treść. Dzięki temu można jego książki traktować trochę jak podręczniki. Zagadnienia są ułożone według klucza. W przypadku książki Uczucia oceaniczne kluczem jest załoga. Kapitan najpierw bierze pod uwagę samotników, później duety, na samym końcu większe załogi. Wady i zalety Jak się okazuje każdy z tych rodzajów żeglowania – w pojedynkę, czy w towarzystwie – ma swoje wady i zalety. Jedno jest jednak dla nich wspólne: doświadczenie długiego rejsu po oceanie zmienia człowieka. Przede wszystkim sam ogrom wody wpływa na tę zmianę, doświadcza się bliskości absolutu/Boga, ale nie tylko. Zamknięcie w małej przestrzeni jachtowej (samemu, a tym bardziej z kimś),niewygoda i stały kontakt, także swoje dokładają. Stały rytm dnia, ograniczenia i poczucie zagrożenia trwające dłuższy czas przestawiają coś w percepcji. Człowiek jest stworzeniem kłótliwym, więc takie trudności, z którymi trzeba się zmagać przez pewien okres, nie wpływają pozytywnie na nastroje załogi. Baranowski opisuje, jaka jest w tym wszystkim rola kapitana. Przytacza anegdotki z własnych wypraw oraz historie innych żeglarzy. Uderzyło mnie to, że wielkie oblężnicze wyprawy himalajskie miały podobne problemy, co większe załogi żaglowców. Natura ludzka jest nieubłagana. Kapitan Baranowski W ogóle uważam, że to jest cudowny przypadek, że w jednej osobie połączyły się talenty żeglarskie oraz literackie. Do tego, Kapitan Baranowski jest zwyczajnie spostrzegawczym, mądrym i opanowanym człowiekiem, który nawet pomimo wpływu “uczuć” potrafi zachować rozsądek i dystans, także do siebie. Uczucia oceaniczne to świetna książka. Otwiera oczy na to, jak wygląda żegluga oceaniczna, i że walka z żywiołem to jedno, ale równie ważna, a może nawet ważniejsza, jest walka z samym sobą.