Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Rubinowe czółenka” to drugie spotkanie z bohaterką ,,Czekolady” ,Vianne Rocher. Po wyprowadzce z Lansquenet, Vianne wraz z Anouk i młodszą córką, Rosette, zamieszkują w Paryżu. Przybierając fałszywe personalia Yanne Charbonneau i rezygnując z czarów, Vianne z trudem próbuje prowadzić swoją ,,chocolaterie”. Interes nie idzie najlepiej, a w gotowych czekoladkach nie gustuje zbyt wielu klientów. Dodatkowo Vianne wciąż obawia się, że pewnego dnia dopadną ją duchy przeszłości a jej skrzętnie skrywane sekrety wyjdą na jaw. Ratunkiem dla Vianne – ku rozpaczy jej starszej córki- wydaje się zdroworozsądkowe małżeństwo z właścicielem wynajmowanego lokalu, podstarzałym Thierrym. Vianne bezskutecznie stara się przekonać siebie i niechętną Thierremu Anouk, że stetryczały bogacz zapewni im dostatnie życie i spokojny byt. Pewnego dnia przed drzwiami ,,chocolaterie” pojawia się piękna, nietuzinkowa Zozie de l’Alba i z miejsca, w zamian za dach nad głową, ofiarowuje się pomóc Vianne w prowadzeniu kawiarni. Oryginalna, odważna kobieta w rubinowych czółenkach niemal od razu zdobywa serce dojrzewającej i szukającej akceptacji Anouk, stając się jej przyjaciółką i powiernicą. Za namową Zozie, Vianne ponownie podejmuje się produkcji własnych wyrobów czekoladowych. Firma w końcu zaczyna przynosić zyski a lokal odwiedza coraz więcej klientów. Wszystko wydaje się zmierzać ku lepszemu… Czy aby na pewno…? Wszak nie ma nic za darmo- każda rzecz na swoją cenę a natura domaga się zachowania równowagi. Ile przyjdzie tym razem poświęcić Vianne? Co kryje się za szczerymi- na pozór- intencjami Zozie? Kim jest naprawdę? Czego szuka? Jaką rolę odegra wystawa z adwentowym domkiem w roli głównej? Czy postacie z czekolady będą miały wpływ na rzeczywistość? Czy czary naprawdę istnieją? A może wszystko rozgrywa się wyłącznie w wyobraźni tych, którzy w czary chcą wierzyć? Jest projekcją ich pragnień? ,,Rubinowe czółenka” zaczęłam czytać niemal co do dnia w tym samym czasie, w którym rozgrywa się akcja powieści- w szary, wietrzny, listopadowy poranek. Natychmiast nabrałam ochoty na duży kubek gorącej, gęstej czekolady z bitą śmietaną… Miałam nadzieję skończyć książkę przed Bożym Narodzeniem, ale znów czytanie – tak, jak poprzedniej części- ciągnęło się tygodniami… Ponieważ jednak mam zwyczaj kontynuować rozpoczęte cykle powieści, w końcu dobrnęłam do ostatniej strony. Akcja zaczyna rozkręcać się po przeczytaniu jakiś ¾ książki... Atutem jest to, że historię poznajemy z perspektywy aż trzech bohaterek: Vianne, jej córki Anouk a także Zozie. Trzy różne kobiety, na różnych etapach życia, przeżywające wszystko w zupełnie odmienny sposób. W ,,Rubinowych czółenkach” Czytelnik doczeka się również wyjaśnienie zagadki dzieciństwa Vianne.