Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początek super, potem zaczyna się trochę wlec, ale z racji tego ze nie jestem fanka thrillerów psychologicznych, jestem zaskoczona, ze tak przyjemnie mi się to czytało :)

Początek super, potem zaczyna się trochę wlec, ale z racji tego ze nie jestem fanka thrillerów psychologicznych, jestem zaskoczona, ze tak przyjemnie mi się to czytało :)

Bardzo sucho napisany reportaż, prędzej przypomina dłuższy artykuł. Myślę, ze temat dało się bardziej zgłębić, trochę zmarnowany potencjał.

Bardzo sucho napisany reportaż, prędzej przypomina dłuższy artykuł. Myślę, ze temat dało się bardziej zgłębić, trochę zmarnowany potencjał.

Świetnie mi się ją czytało, nawet rzekłabym ze odblokowała mój zastój czytelniczy.

Świetnie mi się ją czytało, nawet rzekłabym ze odblokowała mój zastój czytelniczy.

Ta książka jest trochę płytka, bywa naiwna, czasem nawet żenująca, czasem nielogiczna, przywodzi na myśl operę mydlana, ale daaaamn, jak to się dobrze czyta XD idealna na czytelniczy zastój, polecam wszystkim starszym fankom „zmierzchu”.

Ta książka jest trochę płytka, bywa naiwna, czasem nawet żenująca, czasem nielogiczna, przywodzi na myśl operę mydlana, ale daaaamn, jak to się dobrze czyta XD idealna na czytelniczy zastój, polecam wszystkim starszym fankom „zmierzchu”.

O sprawie studentów, którzy zginęli na przełęczy Diatłowa słyszałam już wcześniej, jednak książka ukazała mi znacznie szerszy obraz tej zagadkowej śmierci. W książce dokładnie opisano okoliczności tragedii, miejsce, w którym do niej doszło, kontekst historyczny, społeczny oraz polityczny - wszystko to pozwala poniekąd zrozumieć dlaczego sprawa do tej pory nie została rozwiązana. Alice Lugen pisze tak, ze nie sposób oderwać się od lektury, książkę czyta się jednym tchem. W mojej opinii jest to reportaż kompletny, nic dodać, nic ująć. Gorąco polecam!

O sprawie studentów, którzy zginęli na przełęczy Diatłowa słyszałam już wcześniej, jednak książka ukazała mi znacznie szerszy obraz tej zagadkowej śmierci. W książce dokładnie opisano okoliczności tragedii, miejsce, w którym do niej doszło, kontekst historyczny, społeczny oraz polityczny - wszystko to pozwala poniekąd zrozumieć dlaczego sprawa do tej pory nie została...

Świetny, rzetelny reportaż. Bardzo podoba mi się, ze autor nakreślił także tło wydarzeń - nastroje społeczne, geneza problemu przemocy rytualnej oraz jak na temat zapatrują się psychologowie/psychiatrzy. Trzyma w napięciu do ostatnich stron, polecam!

Świetny, rzetelny reportaż. Bardzo podoba mi się, ze autor nakreślił także tło wydarzeń - nastroje społeczne, geneza problemu przemocy rytualnej oraz jak na temat zapatrują się psychologowie/psychiatrzy. Trzyma w napięciu do ostatnich stron, polecam!

Bardzo dobra młodzieżówka!

Bardzo dobra młodzieżówka!

Potrzebowałam właśnie takiej lektury. Lekka, łatwa i przyjemna.

Potrzebowałam właśnie takiej lektury. Lekka, łatwa i przyjemna.

Bardzo dobry reportaż. W każdym rozdziale autorka opisuje sprawy morderstw, które zostały rozwiązane dzięki nietypowym środkom lub w nietypowy sposób. Czyta się jednych tchem, ponieważ tekst jest nieco fabularyzowany, a same historie są ciekawe, choc przerażajace. Słuchałam audiobooka i jedyne co mi przeszkadzało to lektor, który czytał trochę za szybko (na szczęście w aplikacji miałam możliwość ustawienia szybkości).

Bardzo dobry reportaż. W każdym rozdziale autorka opisuje sprawy morderstw, które zostały rozwiązane dzięki nietypowym środkom lub w nietypowy sposób. Czyta się jednych tchem, ponieważ tekst jest nieco fabularyzowany, a same historie są ciekawe, choc przerażajace. Słuchałam audiobooka i jedyne co mi przeszkadzało to lektor, który czytał trochę za szybko (na szczęście w...

Zbiór reportaży. W większości są to historie ciężkie w odbiorze, niektóre sprawy są na tyle wstrząsające, ze trzeba złapać oddech i zrobić sobie przerwę przed następnym. Zdecydowanie polecam.

Zbiór reportaży. W większości są to historie ciężkie w odbiorze, niektóre sprawy są na tyle wstrząsające, ze trzeba złapać oddech i zrobić sobie przerwę przed następnym. Zdecydowanie polecam.

Niezły kryminał obyczajowy. Z chęcią sięgnę po kolejne tomy z serii.

Niezły kryminał obyczajowy. Z chęcią sięgnę po kolejne tomy z serii.

Oj, kiepskie to było. Mam wrażenie ze autorka zrobiła słaby research przygotowywujac się do napisania tej książki, a 50% tekstu to rozmowy z forów internetowych, które byłabym sobie w stanie sama znaleźć. Czuc zmarnowany potencjał.

Oj, kiepskie to było. Mam wrażenie ze autorka zrobiła słaby research przygotowywujac się do napisania tej książki, a 50% tekstu to rozmowy z forów internetowych, które byłabym sobie w stanie sama znaleźć. Czuc zmarnowany potencjał.

Z niecierpliwością czekam na kolejna cześć!

Z niecierpliwością czekam na kolejna cześć!

Niestety książka Diany Brzezinskiej jest okrutnie dłużącym się czytadłem, autorka opisuje przeróżne rzeczy czy czynności, które w ogóle nie są potrzebne i nie mają znaczenia. Gdyby wyrwać wszystkie te opisy, książka mogłaby mieć 50 stron i nic by nie straciła na fabule.
Bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii, nie kibicowałam im - byli mi obojętni. Wpadają na pomysły i rozwiązania przypadkiem. Wielu rzeczy się domyślają i od razu biorą za pewnik albo my nie bierzemy w ogóle udziału w dojściu do wniosków, które popychają sprawę naprzód. Przez to ma się wrażenie, że jakoś to wszystko za łatwo idzie. Byłam wielce zdziwiona dowiadując się, że autorka jest prawnikiem, bo mam wrażenie jakby pisał to ktoś, kto nie ma zielonego pojęcia o pracy policji czy prokuratury z racji wielu niedociągnięć (mogę się mylić, ale policja raczej nie przesłuchuje świadków przez telefon?) - przez co książka traci na wiarygodności. Ani to romans, ani kryminał, to takie ciepłe, rozlazłe kluchy. Niestety nie sięgnę po kolejne części.

Niestety książka Diany Brzezinskiej jest okrutnie dłużącym się czytadłem, autorka opisuje przeróżne rzeczy czy czynności, które w ogóle nie są potrzebne i nie mają znaczenia. Gdyby wyrwać wszystkie te opisy, książka mogłaby mieć 50 stron i nic by nie straciła na fabule.
Bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii, nie kibicowałam im - byli mi obojętni. Wpadają na pomysły i...

Świetna kontynuacja. Mimo tego, ze jest bardzo subtelna, niesie ogromny ładunek emocjonalny.

Świetna kontynuacja. Mimo tego, ze jest bardzo subtelna, niesie ogromny ładunek emocjonalny.

Co tu dużo mówić: to moje guilty pleasure ;)

Co tu dużo mówić: to moje guilty pleasure ;)

Bardzo podobały mi się opowiadania Kuźmińskich i Puzyńskiej, całkiem fajnie czytało się także opowiadanie Guzowskiej. Resztę spokojnie można pominąć, chyba że ktoś lubi się katować.

Bardzo podobały mi się opowiadania Kuźmińskich i Puzyńskiej, całkiem fajnie czytało się także opowiadanie Guzowskiej. Resztę spokojnie można pominąć, chyba że ktoś lubi się katować.

Autorem najlepszego opowiadania ze zbioru jest zdecydowanie Adrian Bednarek.

Autorem najlepszego opowiadania ze zbioru jest zdecydowanie Adrian Bednarek.

Mimo, ze na początku nie mogłam się przekonać do bohaterów, dialogi wydawały się nieco sztuczne, to całość zdecydowanie podobała mi się. Bardzo lubię połączenie kryminału z literatura obyczajowa i tutaj dostałam to na co liczyłam. Polecam jako lekka lekturę

Mimo, ze na początku nie mogłam się przekonać do bohaterów, dialogi wydawały się nieco sztuczne, to całość zdecydowanie podobała mi się. Bardzo lubię połączenie kryminału z literatura obyczajowa i tutaj dostałam to na co liczyłam. Polecam jako lekka lekturę

Nijaka. Płascy bohaterowie, fabuła nie wiadomo o czym. Lekko napisana, wiec szybko się czyta.

Nijaka. Płascy bohaterowie, fabuła nie wiadomo o czym. Lekko napisana, wiec szybko się czyta.