Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsza książka Stasiuka jaką do tej pory przeczytałam :)
Może dlatego, że akcja toczy się w doskonale mi znanych Gorlicach i okolicach ;)

Najlepsza książka Stasiuka jaką do tej pory przeczytałam :)
Może dlatego, że akcja toczy się w doskonale mi znanych Gorlicach i okolicach ;)

Przez pierwszą część książki myślałam tylko o tym, dlaczego wszyscy się tak zachwycają tą książką... Wszak słyszałam wiele pochlebnych opinii.
Przede wszystkim to nie jest książka dla każdego. Niektórych opisy rozkładających się zwłok mogą po prostu obrzydzać, więc ludziom o słabych nerwach odradzam.
Końcówka po prostu zwala z nóg. Pisząc tą opinię nadal czuję jak łopocze mi serce z tych emocji!
Polecam :)

Przez pierwszą część książki myślałam tylko o tym, dlaczego wszyscy się tak zachwycają tą książką... Wszak słyszałam wiele pochlebnych opinii.
Przede wszystkim to nie jest książka dla każdego. Niektórych opisy rozkładających się zwłok mogą po prostu obrzydzać, więc ludziom o słabych nerwach odradzam.
Końcówka po prostu zwala z nóg. Pisząc tą opinię nadal czuję jak łopocze...

Ale jestem rozczarowana całym zakończeniem trylogii... Na dodatek ta ostatnia część jest jakaś taka rozwleczona, mało wciągająca. No i ten wątek z narkotykami wcale mi się nie spodobał.
Generalnie to była najsłabsza - dla mnie część, niestety.

Ale jestem rozczarowana całym zakończeniem trylogii... Na dodatek ta ostatnia część jest jakaś taka rozwleczona, mało wciągająca. No i ten wątek z narkotykami wcale mi się nie spodobał.
Generalnie to była najsłabsza - dla mnie część, niestety.

Dziwi fakt, że nigdy nie wpadła mi w ręce książka o podobnej tematyce. Tytułowy ,,Bombel" to żul, z tzw. ,,żółtymi papierami". Autor opowiada nam historię pijaczka, który mówi sam do siebie, przesiaduje na przystanku.
Z jednej strony śmieszny ten Bombel, z drugiej taki smutny, samotny.
Niesamowita narracja, długie, rozbudowane zdania, do których trzeba przywyknąć, ale rzeczywiście pijaczki czasem tak mówią, że ,,nie mogą skończyć".

Ta książka jest tak niezwykła, tak inna od tego co do tej pory czytałam, że zapewne na długo pozostanie w mojej głowie.

Nie rozumiem nazywania Nahacza ,,soft Stasiukiem", bo owszem, może młody chłopak zafascynowany był twórczością słynnego, mieszkającego niedaleko od niego prozaika, ale dla mnie to na pewno nie jest wersja ,,soft".
Jeśli w książce przeszkadzają Wam wulgaryzmy, to nie sięgajcie po tą pozycję.

Tak się składa, że pochodzę z tego samego powiatu, co Mirosław Nahacz. Odnalazłam jego mogiłę. Więcej o rodzinnej miejscowości jego matki - Leszczynach, gdzie spoczął, oraz o Łemkowszczyźnie przeczytacie na moim blogu: http://magurskiewyprawy.blogspot.com/2016/09/leszczyny-u-stop-magury-maastowskiej.html

Dziwi fakt, że nigdy nie wpadła mi w ręce książka o podobnej tematyce. Tytułowy ,,Bombel" to żul, z tzw. ,,żółtymi papierami". Autor opowiada nam historię pijaczka, który mówi sam do siebie, przesiaduje na przystanku.
Z jednej strony śmieszny ten Bombel, z drugiej taki smutny, samotny.
Niesamowita narracja, długie, rozbudowane zdania, do których trzeba przywyknąć, ale...

Zbiór bardzo ciekawych reportaży. Mniej więcej do połowy książki teksty dotyczą różnych miejsc w Polsce, w przeważającej części są to historie o których wcześniej absolutnie nie słyszałam. Dlatego właśnie bardzo lubię takie książki, mają ciekawą tematykę i są takie... prawdziwe. Mówią o Polskiej wsi, problemach ,,małych" ludzi.

Potem autor zaczyna rozpisywać się o Auschwitz. Teksty są tak samo ciekawe, traktują o tematach mało znanych. Choć trudno oprzeć się wrażeniu, że o Oświęcimiu już wszystko zostało powiedziane, a jednak... Autor dociera do ciekawych informacji.
Niestety ta część książki przytłacza. Przynajmniej mnie.

Zbiór bardzo ciekawych reportaży. Mniej więcej do połowy książki teksty dotyczą różnych miejsc w Polsce, w przeważającej części są to historie o których wcześniej absolutnie nie słyszałam. Dlatego właśnie bardzo lubię takie książki, mają ciekawą tematykę i są takie... prawdziwe. Mówią o Polskiej wsi, problemach ,,małych" ludzi.

Potem autor zaczyna rozpisywać się o...

Reportaże zawarte w tej książce poruszają, do głębi... Ja nie mogę się pozbierać po tej lekturze.
Moja miłość do reportaży rozpoczęła się kiedy w szkole przerabialiśmy jeden tekst Wojciecha Tochmana. Jeszcze tego samego dnia poszłam do biblioteki i pochłonęłam całą książkę ,,Schodów się nie pali".
Paweł Piotr Reszka mówi o rzeczach wstydliwych dla nas Polaków. Przecierałam kilka razy oczy ze zdumienia. No bo jak to? U nas takie zacofanie? Ciemnota?
Reportaż pt. ,,Rodzina" tak mnie wzruszył, że omal się nie rozpłakałam. Wielu dobrze znana jest historia noworodków w beczce, tu mamy przerażającą opowieść ich matki, ukazującą dramat całej tej rodziny. Z jednej strony serce krwawi, bo to przecież dzieci, niewinne istoty, a z drugiej tak bardzo żal mi tej udręczonej kobiety...
,,Diabeł i tabliczka czekolady" - polecam osobom o mocnej psychice.

Reportaże zawarte w tej książce poruszają, do głębi... Ja nie mogę się pozbierać po tej lekturze.
Moja miłość do reportaży rozpoczęła się kiedy w szkole przerabialiśmy jeden tekst Wojciecha Tochmana. Jeszcze tego samego dnia poszłam do biblioteki i pochłonęłam całą książkę ,,Schodów się nie pali".
Paweł Piotr Reszka mówi o rzeczach wstydliwych dla nas Polaków. Przecierałam...

,,W końcu dojechaliśmy. To było porządne miasto. Na dużym rondzie stały figury jeleni. Pomniki zwierząt są zawsze lepsze niż pomniki ludzi. Z ludźmi na pomnikach nigdy do końca nie wiadomo, czy byli jołopami, skurwysynami, czy wprost przeciwnie. Na dwoje babka wróżyła. Z fauną nie ma tego problemu. Dlatego tak lubiłem Azję."
Właśnie za to lubię Stasiuka, za ten styl i luz zarazem.
,,Osiołkiem" to trochę ciężka lektura dla kobiet. Autor wraca wspomnieniami do samochodów, które miał, o których marzył - mi te nazwy nic nie mówią. No i na częściach samochodowych też się nie znam. Jednak na książkę należy patrzeć ,,jako całość", więc... jest warta przeczytania :)

Jeszcze jeden cytat, taki prawdziwy przytoczę: ,,(...) Dlatego macie tak przejebane w tej Polsce. (...) Macie, ponieważ nie posiadacie horyzontów. Polska Wam wszystko zasłania. Przejebane macie z racji tej ograniczoności waszej."

,,W końcu dojechaliśmy. To było porządne miasto. Na dużym rondzie stały figury jeleni. Pomniki zwierząt są zawsze lepsze niż pomniki ludzi. Z ludźmi na pomnikach nigdy do końca nie wiadomo, czy byli jołopami, skurwysynami, czy wprost przeciwnie. Na dwoje babka wróżyła. Z fauną nie ma tego problemu. Dlatego tak lubiłem Azję."
Właśnie za to lubię Stasiuka, za ten styl i luz...

Przede wszystkim książka jest dużo ciekawsza niż pierwsza część. Od początku mamy wartką akcję, swietne zwroty akcji i zakonczenie... wbija w fotel na tyle, ze mie mogę się doczekać kiedy w moje ręce wpadnie ostatnia część. Fascynująca powieść, a autor bardzo mnie zaintrygował. Polecam :)

Przede wszystkim książka jest dużo ciekawsza niż pierwsza część. Od początku mamy wartką akcję, swietne zwroty akcji i zakonczenie... wbija w fotel na tyle, ze mie mogę się doczekać kiedy w moje ręce wpadnie ostatnia część. Fascynująca powieść, a autor bardzo mnie zaintrygował. Polecam :)

Nie dałabym aż tylu gwiazdek, gdyby nie to zaskakujące zakończenie :)
Sięgnę z ciekawości po drugą część :

Nie dałabym aż tylu gwiazdek, gdyby nie to zaskakujące zakończenie :)
Sięgnę z ciekawości po drugą część :

To jest świetna książka! Fajnie osadzona w klimacie lat 80-tych, mroczna, zaskakująca.
Przeczytałam jednym tchem i polecam.

To jest świetna książka! Fajnie osadzona w klimacie lat 80-tych, mroczna, zaskakująca.
Przeczytałam jednym tchem i polecam.

Świetna, jak pozostałe części z Julią Durant :)

Świetna, jak pozostałe części z Julią Durant :)

Genialna!!!

Genialna!!!

Lekko napisane, można się trochę pośmiać, a na końcu daje po głowie...

Lekko napisane, można się trochę pośmiać, a na końcu daje po głowie...

Fenomenalna książka trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony! Od razu sięgam po kolejną książkę z Julią Durant i z czystym sumieniem polecam każdemu kryminały Franza - nie będziecie żałować.

Fenomenalna książka trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony! Od razu sięgam po kolejną książkę z Julią Durant i z czystym sumieniem polecam każdemu kryminały Franza - nie będziecie żałować.

Całkiem przyjemnie się czyta. Ja jestem miło zaskoczona, ponieważ kupiłam tą książkę w supermarkecie i myślałam, że będzie taka sobie.
Tymczasem fajna tematyka, choć z niemałą dawką seksizmu - ale ja z tego się śmiałam :)
Ni to fantastyka, ni to kryminał. Wciąga :)

Całkiem przyjemnie się czyta. Ja jestem miło zaskoczona, ponieważ kupiłam tą książkę w supermarkecie i myślałam, że będzie taka sobie.
Tymczasem fajna tematyka, choć z niemałą dawką seksizmu - ale ja z tego się śmiałam :)
Ni to fantastyka, ni to kryminał. Wciąga :)

Niektórzy nie lubią tej książki za bluzgi, którymi autor sypie jak z rękawa. Dla mnie nadaje to tej książce realizmu, mimo iż sama fabuła taka nie jest :)
Uśmiałam się do łez z wiedźmińskich eliksirów.
Zapisuję do mojego notatnika jako jedną z najlepszych do tej pory przeczytanych książek i idę do biblioteki po kolejne tego autora :)

Niektórzy nie lubią tej książki za bluzgi, którymi autor sypie jak z rękawa. Dla mnie nadaje to tej książce realizmu, mimo iż sama fabuła taka nie jest :)
Uśmiałam się do łez z wiedźmińskich eliksirów.
Zapisuję do mojego notatnika jako jedną z najlepszych do tej pory przeczytanych książek i idę do biblioteki po kolejne tego autora :)

Książka bardzo mi się spodobała. Wcześniej miałam okazję przeczytać ,,Ciemność mroczniejsza niż noc" tego autora, więc wiedziałam, że ta będzie tak samo ciekawa jak poprzednia. Harry Bosch podejmuje się śledztwa w sprawie nagłej śmierci swojego kolegi Terry`ego (który występował w ,,Ciemność mroczniejsza niż noc"). Ja się później okazuje tropy prowadzą do seryjnego mordercy - Poety. Zakończenie jest dość zaskakujące, akcja wartka. Jedyne czego mi zabrakło to bardziej szczegółowych opisów z miejsca zbrodni.

Książka bardzo mi się spodobała. Wcześniej miałam okazję przeczytać ,,Ciemność mroczniejsza niż noc" tego autora, więc wiedziałam, że ta będzie tak samo ciekawa jak poprzednia. Harry Bosch podejmuje się śledztwa w sprawie nagłej śmierci swojego kolegi Terry`ego (który występował w ,,Ciemność mroczniejsza niż noc"). Ja się później okazuje tropy prowadzą do seryjnego mordercy...

Na początku nie porwała mnie ta książka. Nie mogłam połapać się w ogóle o co chodzi, bo rozdziały były tak dziwnie ustawione - każdy prawie o czymś innym. Jednak kiedy jakoś przebrnie się przez tę nudniejszą część, czyli połowę książki, to wszystko zaczyna nabierać sensu, nawet te rozdziały, które wydawały się nie pasować układają się w logiczną całość. Trzeba się wykazać cierpliwością. Książka ta w dużej mierze mówi o Bogu, czy w niego wierzyć, czy nie. Trzeba przyznać, że jest to pozycja nieco inna, nietuzinkowa i wyjątkowa, jak na książkę z gatunku thriller.

Na początku nie porwała mnie ta książka. Nie mogłam połapać się w ogóle o co chodzi, bo rozdziały były tak dziwnie ustawione - każdy prawie o czymś innym. Jednak kiedy jakoś przebrnie się przez tę nudniejszą część, czyli połowę książki, to wszystko zaczyna nabierać sensu, nawet te rozdziały, które wydawały się nie pasować układają się w logiczną całość. Trzeba się wykazać...

Książka trzyma w napięciu jak mało która. Jest to 5 książka Cobena jaką przeczytałam i chyba jest najlepsza ze wszystkich. Do samego końca nie wiadomo kto jest winny - to zdecydowanie domena tego autora. Świetnie się ją czyta, wciąga i zaskakuje. Pełne uznanie dla Harlana Cobena - rewelacja!

Książka trzyma w napięciu jak mało która. Jest to 5 książka Cobena jaką przeczytałam i chyba jest najlepsza ze wszystkich. Do samego końca nie wiadomo kto jest winny - to zdecydowanie domena tego autora. Świetnie się ją czyta, wciąga i zaskakuje. Pełne uznanie dla Harlana Cobena - rewelacja!

Jeśli ktoś lubi książki fantastyczne to jest to pozycja godna polecenia. Ja akurat lubię, więc przeczytałam ,,Ciemność" jednym tchem. Mimo wszystko trzeba zauważyć, że autor napisał tą książkę w latach 70 - tych, nie ma więc na przykład telefonów komórkowych, co mi się akurat podoba bo jest to coś innego, wśród książek czytanych przeze mnie do tej pory. Ciekawa jest też kwestia, że zarówno czarny charakter, jak i ta pozytywna postać są pochodzenia polskiego, co autor podkreśla. Bishop chciałby odwiedzić Polskę, jednak zauważa, że może być to utrudnione z powodu Żelaznej Kurtyny. Jakiekolwiek wspomnienie o Polsce widziałam do tej pory tylko u Mankella, więc miłe zaskoczenie. W książce walczą ze sobą siły dobra i zła, pojawiają się media, poszukiwacze duchów. Główny wątek to opanowanie Londynu przez tytułową Ciemność, czyli zło, które atakuje ludzkie umysły i skłania ludzi do okrutnych czynów, mordów, gwałtów, co autor opisuje. Ogólnie książka bardzo mi się podobała.

Jeśli ktoś lubi książki fantastyczne to jest to pozycja godna polecenia. Ja akurat lubię, więc przeczytałam ,,Ciemność" jednym tchem. Mimo wszystko trzeba zauważyć, że autor napisał tą książkę w latach 70 - tych, nie ma więc na przykład telefonów komórkowych, co mi się akurat podoba bo jest to coś innego, wśród książek czytanych przeze mnie do tej pory. Ciekawa jest też...